Η “αθώα” ΝΔ, η Αυγή και ένα “δωράκι” στους χρυσαυγίτες

Δεν είχαν κωπάσει ακόμα οι αυθόρμητοι πανηγυρισμοί του ελληνικού λαού για την καταδικαστική απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής, όταν τα κομματικά επιτελεία άρχισαν να υπολογίζουν πιθανά κέρδη και ζημιές.

Η κυβέρνηση βρήκε ευκαιρία να “διαγράψει” από τη συλλογική μνήμη τα αμαρτήματα της δεξιάς παράταξης την τελευταία 10ετία στη διαχείριση του νεοναζισμού.

• Την αδράνεια επί κυβερνήσεως Σαμαρά, στη δράση της Χρυσής Αυγής. Οι φάκελοι παρέμεναν στο συρτάρι οσο μάτωναν στους δρόμους πρόσφυγες, μετανάστες και συνδικαλιστές. Και βγήκαν, όταν ο Παύλος Φύσσας αποφάσισε να σταθεί απέναντι στους ναζι. Αν δεν έχανε τη ζωή του ο Φύσσας, είναι αμφίβολο αν θα είχε κινηθεί ποτέ η τότε κυβέρνηση.
• Τις υπόγειες συνεννοήσεις με τους νεοναζί, στα πλαίσια της θεωρίας της “πιο σοβαρής Χρυσής Αυγής”, που θα ήταν μαξιλαράκι εξουσίας, αν υπήρχε ανάγκη.
• Την ακροδεξιά και ξενοφοβική ρητορική που χρησιμοποιούσε ως πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαμαράς (“λαθρομετανάστες, “ανακατάληψη πόλεων”) και έστρωνε το δρόμο για την κανονικοποίηση αυτής της λογικής στη δημόσια σφαίρα.
• Την επικίνδυνη και βολική για τους νεοναζί επιμονή στη θεωρία των δύο άκρων.
• Την υποδοχή χιλιάδων ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής στο πλαίσιο του δεύτερου “Μακεδονικού αγώνα” και η υποδαύλιση των εθνικιστικών παθών, την εποχή της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Το αφήγημα ότι επί Σαμαρά συνελήφθησαν, επί Μητσοτάκη καταδικάστηκαν, εκτός από το ότι απευθύνεται σε λωτοφάγους, είναι και βούτυρο στο ψωμί των χρυσαυγιτών για τις εφέσεις τους.

Συνελήφθησαν γιατί ήταν κτήνη και σκότωναν και δικάστηκαν για τον ίδιο λόγο. Συγχαρητήρια στους φωστήρες, που δίνουν επιχειρήματα στον Μιχαλολιάκο και τους άλλους χρυσαυγίτες, που ήδη μιλούν για “πολιτικές παρεμβάσεις”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, αφού δέχθηκε την πολύ καλά υπολογισμένη μαχαιριά από τον Κοντονή, βρέθηκε σε θέση άμυνας για τον Ποινικό Κώδικα. Και ενώ υπάρχει πολύ μεγάλο πεδίο για πολιτικές απαντήσεις, έκανε το λάθος να παίξει με τους όρους του αντιπάλου και στο χρόνο που επέλεξε ο αντίπαλος.

Αποκορύφωμα το πρωτοσέλιδο της Αυγής της Κυριακής και η χρήση του συνθήματος “δεν είναι αθώοι” για Μητσοτάκη και Σαμαρά. Η κομματική εφημερίδα ενώ καταγγέλλει τις υπαρκτές ευθύνες της δεξιάς στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής, κάνει ένα μεγάλο ατόπημα. Χρησιμοποιεί ένα σύνθημα κατά των νεοναζί για εκλεγμένους πρωθυπουργούς. Είναι άλλο οι ευθύνες τους και άλλο η ταύτιση με στυγνούς εγκληματίες.

Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο Γιώργος Καρελιάς σε ανάρτησή του: “Το πρωτοσέλιδο της κυριακάτικης “Αυγής” δημοσιογραφικά είναι άκρως πετυχημένο, αφού προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων. Τέτοια διαφήμιση έχει να δει η “Αυγή” πολλά χρόνια. Πάμε τώρα στο άλλο κριτήριο. Αν αυτό το πρωτοσέλιδο το είχε οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα, δεν θα γινόταν τίποτα. Επειδή , όμως, “Αυγή” ίσον ΣΥΡΙΖΑ, μοιραία παράγει πολιτικό αποτέλεσμα. Θα το πω όπως το αισθάνθηκα μόλις το είδα. Είναι μια πολιτική χοντρομαλακία(μετά συγχωρήσεως). Διότι πέφτει σε μια παγίδα. Επειδή η ΝΔ και ο φιλικός της Τύπος εκμεταλλεύθηκαν δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ(Κοντονής, Παρασκευόπουλος), που απέδωσαν ευθύνες στις κυβερνήσεις του για την Χ.Α, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ πάει να το ισοφαρίσει με τον ίδιο τρόπο. Μόνο που η επιλογή ενός(σχεδόν πάνδημου) συνθήματος κατά των νεοναζί, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται εναντίον δύο κοινοβουλευτικών πρωθυπουργών. Η μέθοδος αυτή έχει πέραση μόνο σε ένα μικρό κομμάτι φανατικών ψηφοφόρων. Συμπέρασμα: δημοσιογραφικά η “Αυγή” έσκισε. Πολιτικά τα θαλάσσωσε, δεν προσπόρισε κανένα όφελος στον ΣΥΡΙΖΑ“.

Η οπτική του πρωτοσέλιδου είναι κάτι χειρότερο από αυτό που περιέγραψε ο Γιώργος Καρελιάς. Είναι εφαρμοσμένος Πολακισμός, ως απάντηση στη Μπογδανοποίηση της πολιτικής ζωής που εφαρμόζει η άλλη πλευρά.

Όσοι θα πουν για άλλη μια φορά, ότι στις χυδαίες επιθέσεις, η απάντηση πρέπει να είναι ανάλογη, θα πρέπει να αναρωτηθούν αν το μέτρο σύγκρισης είναι οι συμπεριφορές, που σωστά χλευάζουν και απεχθάνονται.

Θα έπρεπε οι ηγεσίες των κομμάτων, έστω και για λίγες μέρες να δώσουν τον τόνο του σεβασμού, απέναντι στον αγώνα όσων πάλεψαν για να νικηθεί το τέρας. Σεβασμό για τα θύματα, σεβασμό για τη Μάγδα Φύσσα, σεβασμό για όλους όσοι υπέφεραν από τα κτήνη της Χρυσής Αυγής. Δεν το έκαναν. Άφησαν τη μικροπολιτική να κυριαρχήσει πλήρως.

Για ακόμα μια φορά, αναδεικνύεται με σκληρό τρόπο η διαφορά του ενεργού πολίτη που μάχεται για έναν σκοπό και του πολιτικάντη που πριν καν οριστικοποιηθεί η νίκη, βιάζεται να δρέψει τους καρπούς της.

ΥΓ Όταν σε προηγούμενο άρθρο, είχαμε αναφερθεί σε δημοσιογράφους και ρεπόρτερ που έδωσαν σκληρή μάχη απέναντι στους νεοναζί, είχαμε βεβαίως στο μυαλό μας και την “ΕΦΣΥΝ” και φυσικά τον Δημήτρη Ψαρρά. Είναι κρίμα σε αυτή τη συγκυρία και ενώ η μάχη δεν έχει τελειώσει, να μπαίνουν στο στόχαστρο όχι αυτοί, που λειτούργησαν ως άτυπα μέσα προπαγάνδας της ΧΑ, αλλά αυτοί, που την πολέμησαν με όσες δυνάμεις είχε ο καθένας. Και είναι κρίμα, όταν σε αυτό τον πειρασμό ενδίδουν όσοι δεν έχουν καμία ανάγκη απο διαπιστευτήρια. Ας πάνε οι χρυσαυγίτες φυλακή, ας μείνουν τα ποσοστά τους σε επίπεδο νικοτίνης στα τσιγάρα και μετά όσοι έχουν ακόμα όρεξη ας μοιράσουν τα αντιφασιστικά Όσκαρ και τα αντιφασιστικά βατόμουρα.