“Η Δύση αμφισβητείται τόσο από μέσα όσο και από έξω”, προειδοποιεί η Έκθεση της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου

Δεν χρειάζεται να σημειώσουμε για ακόμα φορά πως στην Ελλάδα αποφεύγουμε να γράψουμε και να συζητήσουμε για μείζονα θέματα που αφορούν την πορεία του κόσμου και , συνεπώς, επανακαθορίζουν και τη στρατηγική της χώρας μας.

Η Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, για παράδειγμα, που διεξάγεται από τις 14 έως τις 16 Φεβρουαρίου στη γερμανική πόλη, χαρακτηρίζεται και ως το «Νταβός» για την ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική.

Στο Μόναχο αρχίσουν ήδη να συγκεντρώνονται αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, υπουργοί Εξωτερικών, υπουργοί Άμυνας, κορυφαίοι στρατιωτικοί, επικεφαλής των σημαντικών διεθνών οργανισμών και δεξαμενών σκέψης, «ειδικοί» για την ασφάλεια και τις στρατιωτικές συγκρούσεις κοκ.

Μεταξύ αυτών, Μέρκελ, Μακρόν, Τριντό, Πομπέο, Λαβρόφ, Γουάνγκ Γι, Ζαρίφ, Έσπερ, Στόλτενμπερκ, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τόσοι άλλοι. Από τη χώρα μας, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να μην παραστεί, αλλά θα δώσει το παρόν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας -η Ελλάδα, πάντως, δεν θα συμμετάσχει στη «Διάσκεψη για τη Λιβύη» που θα πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της Διάσκεψης για την ασφάλεια στη γερμανική πόλη.

Στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο, πάντως, συζητείται ήδη πολύ η Έκθεση της 56 Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια, καθώς περιλαμβάνει παραδοχές και προειδοποιήσεις που πριν λίγα χρόνια θα ήταν αδιανόητες ακόμα και αν τεθούν ως σκέψεις στο τραπέζι των συζητήσεων.

Ο ίδιος ο τίτλος της έκθεσης, «Westlessness», «Λιγότερη Δύση», είναι άλλωστε χαρακτηριστικός των προβληματισμών που πλέον υπάρχουν για το σύγχρονο κόσμο.

Η Έκθεση παραδέχεται μεταξύ άλλων ότι υπάρχει φθορά της Δύσης και ότι η Δύση έχει πράγματι σοβαρό πρόβλημα, κάτι που όπως αναφέρει γίνεται γνωστό και από τις δημόσιες τοποθετήσεις των επικεφαλής της για θέματα όπως το Ιράν, οι φυσικοί αγωγοί, οι στρατιωτικές δαπάνες του ΝΑΤΟ κοκ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει, για παράδειγμα, η πρόβλεψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση «ίσως αναγκαστεί να διαλέξει, καθώς δεν θα είναι πλέον δυνατόν να είναι πλήρης σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών ,συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε μια εκτεταμένη οικονομική συνεργασία με την Κίνα».

Η έκθεση, μάλιστα, εκτιμά πως υπάρχει προβληματισμός σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, για το εάν μια εντεινόμενη αντιπαράθεση με τη Μόσχα είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης, καθώς ακόμα και εάν η Ρωσία δεν μπορεί να είναι αξιόπιστος πολιτικός εταίρος μια σταθερή σχέση μαζί της είναι και δυνατή και επιθυμητή!

Σε άλλο σημείο η Έκθεση σημειώνει πως «η βασική πρόκληση είναι να συμφωνηθεί μια κοινή διατλαντική ή ευρύτερη δυτική προσέγγιση, όπως καταδεικνύουν οι δυσκολίες που συνεχίζονται για την αντιμετώπιση της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν».

Όσον αφορά στην Κίνα, η Έκθεση εκτιμά ότι οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης συνειδητοποιούν τον «ηγεμονικό της ρόλο» και αρχίζουν να αλλάζουν την ρητορική τους απέναντι στο Πεκίνο.

Υπενθυμίζεται ότι η περυσινή Διάσκεψη του Μονάχου είχε χαρακτηριστεί από τους Νιου Γιορκ Τάιμς ως «ρέκβιεμ για τη Δύση» – χαρακτηριστικό των μεγάλων αλλαγών που είναι εν εξελίξει στον σύγχρονο κόσμο, καθώς και των αβεβαιοτήτων που υπάρχουν σε αυτόν.