Οι πίνακες του Θόδωρου Δασκαλάκη “θέλουν” να τραγουδήσουν

“Lasciatemi Cantare” (μτφρ. Αφήστε με να τραγουδησω) είναι ο τίτλος της έκθεσης του Θόδωρου Δασκαλάκη που θα λάβει χώρα από τις 17 Φεβρουαρίου, στην γκαλερί ΕΚΦΡΑΣΗ-Γιάννα Γραμματοπούλου.

Η έκθεση αποτελείται αποκλειστικά από έργα που εγκαινιάζουν έναν καινούριο κύκλο δημιουργίας, μια νέα ποιότητα, που συνδιαλέγεται αδιάλειπτα με την ιστορία –της τέχνης, του ανθρώπου και της φύσης- αποτυπώνοντας όλα τα στάδια ενός σχεδόν αδύνατου εγχειρήματος. Να ανακαλύψει και να αφηγηθεί ένα αντικείμενο που δεν υφίσταται ακριβώς, αλλά τελεί μόνιμα υπό διαμόρφωση, σαν να επρόκειτο να φέρει στο φως δημιουργώντας τις ρέουσες και σκιερές συνάψεις που δένουν τον άνθρωπο με τη φύση και το πεπρωμένο του. Η επιτυχία του όλου εγχειρήματος φαίνεται να εξαρτάται αποκλειστικά από τη χρήση ενός ρευστού καλειδοσκόπιου χρωμάτων, που διασπά, διαθλά και διαμελίζει την αφήγηση για να αποκαλύψει τα σημεία-σύμβολα μιας πρωταρχικής ενότητας.

Ζωγραφική σημαίνει άθικτος κόσμος σε σπασμένα τζάμια

“Αυτό που με εμπνέει στη ζωγραφική μπορεί να είναι η σκιά που σχηματίζεται στο λαιμό μιας Ανδρονίκης η κι ένα πορφυρό σύννεφο στον Άδη.” αναφέρει χαρακτηριστικά στο NEWS 24/7 ο Θόδωρος Δασκαλάκης και συνεχίζει εξηγώντας τον τίτλο της έκθεσης “Lasciatemi Cantare”: “Έχω μια σχέση με τη μουσική περίπου σαν παιχνίδι που διατρέχει τη μνήμη μου από μικρό παιδί. Ποτέ δεν αποτόλμησα να τραγουδήσω, όμως οι εικόνες στη μνήμη μου είναι σαν τα λαϊκά τραγούδια, σαν καντάτα του Haydn η του Schubert η ένα σόλο του Coltrane”.

Στα έργα σας διακρίνω έντονα τον άνθρωπο και στοιχεία της φύσης και πάρα πολλά χρώματα…
Η ζωγραφική μου σχετίζεται με όλα αυτά που αναφέρατε μέσω μιας σχεδόν μεταφυσικής ή μυθοπλαστικής διαδικασίας που βασίζεται επάνω στο άγνωστο νέο που προκύπτει όταν χτίζω μια εικόνα σαν αντικείμενο διαλογισμού. Επομένως ένα πουλί η ένα πρόσωπο είναι μονάχα μια αφορμή που θα κάνουν την ζωγραφική, όπως εγώ την εννοώ να λειτουργεί.

Διαβάζω στο δελτίο Τύπου πως η έκθεση αυτή ουσιαστικά εγκαινιάζει έναν καινούριο κύκλο δημιουργίας για εσάς. Τι συνιστά τον νέο αυτό κύκλο;
Εισάγω κάποια ας τα πούμε “εμπόδια” που μου ανοίγουν νέους δρόμους στην ανάγνωση, αλλά και στη διαδικασία της ζωγραφικής καθ’ αυτή. Τα γεωμετρικά σχήματα έχουν ακριβώς αυτόν τον περιορισμό που μου επιτρέπουν τους ελιγμούς και τους πειραματισμούς που ψάχνω αυτό τον καιρό.

Ποιοι άλλοι εικαστικοί θα λέγατε πως σας έχουν επηρεάσει στην Τέχνη σας;
Κάποια έργα συναδέλφων με έχουν επηρεάσει στο παρελθόν διότι μπόρεσα άμεσα να συνδεθώ συναισθηματικά με αυτά. Συνήθως ήταν μια διαδικασία απόρριψης ή μια κατάσταση ερωτικής λατρείας. Εγώ λάτρεψα και λατρεύω τους παλαιούς μαστόρους, όπως τον Rembrandt, όμως εξίσου και ανώνυμους καλλιτέχνες από την Αφρική η την Παπούα.

Η περίοδος αυτή του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας πόσο σας επηρέασε ως καλλιτέχνη;
Δεν ξέρω ακόμη τι θα αφήσει πίσω της όλη αυτή η υστερία γύρω από μια πραγματική απειλή. Ένα είναι βέβαιο για μένα, κι αναδείχτηκε με αφορμή την λεγόμενη πανδημία με τον πιο χυδαίο τρόπο: ο καπιταλισμός του 21ου αιώνα απαξιώνει πλήρως την ανθρώπινη ύπαρξη θεωρώντας την αναλώσιμη. Ακόμη χειρότερα όταν ο άνθρωπος στέκεται εμπόδιο στην κερδοφορία του κεφαλαίου, το καπιταλιστικό σύστημα, δεν διστάζει να τον εξαλείψει κιόλας.

Τι θα αλλάζατε -αν μπορούσατε- στο καλλιτεχνικό τοπίο γύρω σας;
Αυτό που εννοείτε είναι στην πραγματικότητα μια έρημος. Είναι σχεδόν μάταιος ο κόπος να καλλιεργήσεις σε έναν τόπο χωρίς νερό και ακόμη περισσότερο, όταν πάς κόντρα στη φύση.

Info: Γκαλερί: ΕΚΦΡΑΣΗ- Γιάννα Γραμματοπούλου/Έναρξη: Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2022/Διάρκεια έκθεσης: Έως 12 Μαρτίου 2022/Οδός: Βαλαωρίτου 9 Α, Αθήνα 10671

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις