Μετά τα πανηγύρια, ας πούμε και μερικά δυσάρεστα…
Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την απόφαση στη Δίκη της Χρυσής Αυγής που προκάλεσε ενθουσιασμό, για το κλίμα μέσα στο οποίο γιγαντώθηκε η εγκληματική οργάνωση, για το παρελθόν και το μέλλον.
- 09 Οκτωβρίου 2020 06:30
Εντάξει, η δικαστική απόφαση προκάλεσε ικανοποίηση ή και ευφορία, μπορεί και συγκίνηση, στο μέγιστο μέρος των δημοκρατικών πολιτών. Και είναι αξιοσημείωτη η σχεδόν ταυτόσημη ερμηνεία της απόφασης από το μέγιστο μέρος των πολιτικών δυνάμεων, παρά τις επιμέρους αψιμαχίες.
Αλλά αν μείνουμε σ’ αυτά, θα είναι λάθος. Ας πούμε και μερικά δυσάρεστα για το παρελθόν και ας προσπαθήσουμε να δούμε τι πρέπει να γίνει, για να μην έχουμε ανάλογα φαινόμενα στο μέλλον.
Πρώτον, το φαινόμενο Χρυσή Αυγή γιγαντώθηκε στην αρχή της οικονομικής κρίσης, όταν ανατράπηκε η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν είναι πρωτοφανές. Εκατομμύρια Γάλλοι, άλλοτε ψηφοφόροι του Κομμουνιστικού Κόμματος, ψήφισαν τον(και την) Λεπέν. Η συνεχής υποβάθμιση της ζωής τους τούς οδήγησε στην ακροδεξιά.
Δεύτερον, η ψήφος προς την Χρυσή Αυγή δεν οφειλόταν μόνο σε οικονομικούς λόγους. Γνωρίζω ανθρώπους που δεν είχαν οικονομικό πρόβλημα και μιλούσαν με συμπάθεια, αν όχι με θαυμασμό, για δαύτους. Κάποιοι τους ψήφισαν κιόλας. Γνωρίζω νέα παιδιά που το έκαναν από μόδα, από «αντισυστημισμό», από βλακεία. Δεν ήξεραν καν τι σημαίνει ναζισμός, δεν είχαν ακούσει για το Δίστομο, ο Πρίμο Λέβι τούς είναι εντελώς άγνωστος.
Τρίτον, τα κατεστημένα κόμματα αιφνιδιάστηκαν και άφησαν στη Χρυσή Αυγή ανοικτό πεδίο δράσης. Υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ εξέπεμπαν τον ίδιο ρατσιστικό και ξενοφοβικό λόγο. Το παραλήρημα ορισμένων εναντίον των μεταναστών δεν διέφερε ουσιωδώς από εκείνο των χρυσαυγιτών. Οι τελευταίοι προχώρησαν και σε δολοφονικές επιθέσεις.
Τέταρτον, ακόμα και επί των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν άστοχες δηλώσεις, για παράδειγμα για τη αξία της ψήφου των χρυσαυγιτών βουλευτών. Και, ελέω Καμμένου, αυτοί προσκλήθηκαν σε κοινοβουλευτική αποστολή στο Αιγαίο.
Πέμπτον, το τείχος των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου άργησε πολύ να φτιαχτεί. Και, δυστυχώς, χρειάστηκε η θυσία του Παύλου Φύσσα για να στεριώσει. Αυτό μπορεί να είναι ένα μάθημα για το μέλλον. Το δυστύχημα είναι ότι ορισμένοι από τη ΝΔ-λίγοι, ευτυχώς- επαναφέρουν τη θεωρία των δύο άκρων. Δεν καταλαβαίνουν οι ανόητοι ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα άκρο, είναι κάτι άλλο. Αυτό που είπε ακόμα και ο Σαμαράς, όταν επί των ημερών του έπεσε νεκρός ο Φύσσας: εγκληματική συμμορία. Και, επιπλέον, είναι αυτό που είπε σήμερα ο Μητσοτάκης: ναζιστικό μόρφωμα. Στο άλλο «άκρο» δεν έχουμε τέτοιο μόρφωμα, τέτοια συμμορία. Ας σταματήσουν, λοιπόν, αυτοί οι ανόητοι την αισχρή ψηφοθηρία.
Και τώρα ας προβληματιστούμε για το μέλλον. Είναι απαράδεκτο στα σχολεία να μη διδάσκεται η σύγχρονη ελληνική ιστορία. Παιδιά που τελειώνουν την Μέση Εκπαίδευση δεν γνωρίζουν για τις ναζιστικές θηριωδίες ούτε για τα μικρά ολοκαυτώματα σε πολλές γωνιές της ελληνικής γης. Υπάρχει πολλή άγνοια εκεί έξω. Και, σύμφωνα με μια ρήση που αποδίδεται στον Κομφούκιο, «η άγνοια είναι η νύχτα του μυαλού, αλλά μια νύχτα χωρίς φεγγάρι και αστέρια».
