Νατάσσα Παπαμιχαήλ: “Είμαστε καλλιτέχνες, όχι ελεγκτικός μηχανισμός”

Η Νατάσσα Παπαμιχαήλ είναι η ψυχή του θεάτρου Olvio, καθώς έχει αναλάβει την καλλιτεχνική του διεύθυνση. Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτις, χορογράφος και αυτήν την περίοδο σκηνοθετεί το έργο του Γιάννη Σκαραγκάς “Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα”, μια ιστορία για τις αναμνήσεις των ανθρώπων που μας αγάπησαν αφόρητα.

Ένα ταξίδι από τη Σκύρο στην Αγγλία και από την Αγγλία στην Ικαρία και τον Πειραιά. Ένα ταξίδι από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στο σήμερα. Ένα ταξίδι στις αγωνίες και στους φόβους των ανθρώπων. Αλλοτε παράλογοι ή παράλογα λογικοί, άλλοτε εμπαθείς ή συμπαθείς, άλλοτε ειλικρινείς και σπαρακτικοί. Ενα παντρεμένο ζευγάρι, μια νοσοκόμα, τρεις φίλοι, ένας νεκροθάφτης, η Βιρτζίνια Γούλφ και ο κος Στιντ, ένας άντρας, η μάνα και μια πόρνη, συζητούν ή μονολογούν για τον Άγγλο ποιητή Ρούπερτ Μπρουκ που απεβίωσε στη Σκύρο κατά τη διάρκεια του A’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Εμείς μιλήσαμε με τη Νατάσα Παπαμιχαήλ με αφορμή το έργο του Γιάννη Σκαραγκά, αλλά η συζήτησή μας δεν περιορίστηκε μόνο σ΄αυτό…

Ποια έργα σας γοητεύουν ώστε να ασχοληθείτε μαζί τους;

Ένα έργο με κινητοποιεί, όταν φέρνει στο μυαλό μου μουσική και κίνηση. Ανεξάρτητα από το είδος του κάθε έργου η ανάγκη μου είναι να μπορέσω να φτιάξω μια σύνθεση λόγου, κίνησης και μουσικής. Μ΄ ενδιαφέρει να δουλεύω με διαφορετικούς καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν εξίσου σημαντική θέση στο σκηνικό χώρο.

Τι σας συγκίνησε ιδιαίτερα στο έργο και θελήσατε να το σκηνοθετήσετε;

Η μεγάλη πρόκληση του έργου, είναι η ζωή που γεννιέται μέσα από τον θάνατο. Με αφορμή τη ζωή του Αγγλου ποιητή Ρούπερτ Μπρουκ αλλά και με τον άδικο θάνατό του, ο Γιάννης Σκαραγκάς συνθέτει το παζλ της ζωής. Μιλά για τις ανθρώπινες αγωνίες με λόγο ποιητικά ρεαλιστικό. Το έργο δίνει την αίσθηση μιας αέναης κίνησης.

Πώς επικοινωνεί το έργο αυτό με το σήμερα;

Οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από το πότε υπήρξαν ή από τον τόπο που έζησαν, έχουν τις ίδιες γοητευτικές ανησυχίες, τους ίδιους φόβους και την ίδια ανάγκη να αφήσουν ένα στίγμα στο πέρασμά τους. Η Βιρτζίνια Γουλφ στο έργο, έχει τους ίδιους προβληματισμούς με τον νεκροθάφτη της Σκύρου, τη νοσοκόμα του Μπρουκ, τη μάνα, τον άντρα που γράφει τους λόγους του Τσώρτσιλ, την πόρνη της Ικαρίας. Όλοι εξίσου σημαντικοί. Όλα τα πρόσωπα ατελή. Υπαρκτά όσο και φανταστικά. Αυτά τα πρόσωπα είναι ο καθένας μας που ψάχνει το δικό του “σπίτι” στον κόσμο αυτόν. Όλοι αναζητούν μια πατρίδα. Ένα μέρος όπου θα νιώσουν αποδοχή.

Τι θα δούμε συνολικά στο πρόγραμμα του OLVIO φέτος.

Η ανάγκη των ανθρώπων του OLVIO είναι να στηρίξουν το νεοελληνικό θεατρικό έργο και τους συγγραφείς που βρίσκονται στην πιo δημιουργική τους ηλικία. Έτσι το πρόγραμμά μας αποτελείται από ένα δράμα με κωμικά στοιχεία (“Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα” του Γιάννη Σκαραγκά), μια σάτιρα με δραματικά στοιχεία (“Το ξεκατίνιασμα του Ολύμπου” της ΑβγίΠαπ), ένα πολιτικό έργο (“Συνέντευξη με τον Μαρξ” της Ελένης Ζαφειρίου), ενώ η παιδική σκηνή έχει δύο παραστάσεις από την ομάδα Κοπέρνικος και το θέατρο κούκλας της Ιίνα Μπόϊκο.

Πώς επιλέχθησαν οι παραστάσεις που θα φιλοξενήσει;

Έγινε μια προσπάθεια, να εντάξουμε στο πρόγραμμά του OLVIO τις αντιθέσεις που συνθέτουν τη ζωή. Τη γέννηση και το θάνατο, τη χαρά και τον πόνο, την ανεμελιά και τον προβληματισμό.

Ποιο είναι το όραμά σας για το θέατρο αυτό;

Το OLVIO είναι ένας σύγχρονος χώρος που δημιουργήθηκε με πολύ κόπο, αλλά και πολλή αγάπη για τις παραστατικές τέχνες. Αυτό που δίνει ανάσα και ζωή σε κάθε χώρο, είναι οι άνθρωποι που τον επισκέπτονται για την ψυχαγωγία τους, καθώς και όσοι επιλέγουν να δουλεύουν σε αυτόν. To όραμα του OLVIO είναι να δημιουργηθεί ένας δυνατός πυρήνας καλλιτεχνών που θα μοιράζονται και θα εκφράζονται, με στόχο να επικοινωνήσουν τις ανησυχίες τους.

Πώς πιστεύετε πως θα κυλήσει η φετινή χρονιά με τη διάκριση των θεατών σε εμβολιασμένους και μη;

Η ερώτηση αυτή με προβληματίζει πολύ καθώς έχω μια άρνηση να τη δεχτώ σαν φυσιολογική. Ο ρόλος των καλλιτεχνών είναι να υπερασπίζονται την διαφορετικότητα, να συνδιαλέγονται με τις διαφορετικές απόψεις και να δημιουργούν αισθητική. Ξαφνικά είμαστε αναγκασμένοι να ελέγχουμε πιστοποιητικά εμβολιασμού, νόσησης και rapid test. Και ειλικρινά δεν θέλουμε να συνηθίσουμε την ιδέα αυτή. Δεν είμαστε ελεγκτικός μηχανισμός. Αντί να προωθείται ο διαχωρισμός, είναι προτιμότερο να καλλιεργείται ο σεβασμός. Όταν υπάρχει κοινωνική συνείδηση, είμαστε προστατευμένοι. Απλά θα ευχηθώ να τελειώσει η ιστορία της πανδημίας χωρίς να αφήσει πίσω της μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα από αυτά που ήδη υπάρχουν

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στο θεατρικό τοπίο γύρω σας, τι θα ήταν αυτό;

Η τέχνη είναι μια ανθρώπινη ανάγκη και θα ήθελα πολύ να αντιμετωπίζεται από την πολιτεία ως τέτοια. Να επενδύσουν οι κυβερνήσεις σε αυτήν. Να ενθαρρύνονται οι νέες ιδέες. Να μπει στη ζωή κάθε ανθρώπου, να γίνει μέρος της εκπαίδευσης. Έχουμε ανάγκη να είμαστε σε επαφή με τα συναισθήματά μας. Έχουμε ανάγκη την αισθητική για να αποκτά νόημα η καθημερινότητα. Στην πραγματικότητα γι αυτά ζούμε. Για τον έρωτα, την ποίηση, τη μουσική.

Μελλοντικά σχέδια;

Το μέλλον είναι αυτό που ζούμε τώρα και το παρόν είναι οδηγός. Και η ζωή πάντα μπροστά από εμάς.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Κείμενο: Γιάννης Σκαραγκάς/ Σκηνοθεσία: Νατάσα Παπαμιχαήλ/ Μουσική: Αναστάσιος Μισυρλής/ Σκηνικά – Κοστούμια: Βαγγέλης Ζιλέλης/ Φωτισμοί – Φωτογραφίες: Νίκος Βούλγαρης/ Χορογραφίες – Κίνηση: Νατάσα Παπαμιχαήλ, Νέλλη Σούρλα/

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Έλενα Αρβανίτη, Χριστίνα Δενδρινού, Καλλιόπη Καραμάνη, Ηλίας Μπαγεώργος, Γιούλη Μπανούση, Χριστόδουλος Στυλιανού, Ιωάννα Μαυρέα (φωνή)/Τσέλο – αυτοσχεδιασμοί: Αναστάσιος Μισυρλής

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Σάββατο ώρα 21:00- Κυριακή ώρα 20:00- Διάρκεια: 80 λεπτά χωρίς διάλειμμα/ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15 € ταμείο | 14 € προπώληση/ΜΟΝΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ στο viva.gr – https://www.viva.gr/tickets/venues/theatro-olvio/Θέατρο OLVIO: Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210 3414118/Πληροφορίες: 17:00 – 21:00

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις