Δήμος Ιλίου: Ενδοοικογενειακή βία και εγκληματικότητα – Τα σοβαρά ζητήματα της διπλανής πόρτας

Με βαθιά μηνύματα για δυο σημαντικά κοινωνικά ζητήματα της εποχής, την ενδοοικογενειακή βία και την εγκληματικότητα και εξαιρετικούς ομιλητές πραγματοποιήθηκε η ημερίδα που διοργάνωσε η Κοινωνική Υπηρεσία Δήμου Ιλίου, στο πλαίσιο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών.

Στον σύντομο χαιρετισμό του, ο Δήμαρχος Ιλίου Νίκος Ζενέτος χαρακτήρισε και τα δυο κοινωνικά θέματα ως σκοτεινές πτυχές μιας κοινωνίας που δεν προχώρησε, ως όφειλε, στη διεύρυνση πολιτικών προστασίας απέναντι σε αδύναμους ή ουσιαστικής αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος, ενώ ζήτησε ενεργοποίηση πολιτών και Θεσμών προκειμένου να ανοίξουν οι κλειστές πόρτες και έγκαιρες παρεμβάσεις στους πυρήνες όπου γεννάται η βία.

Επιπλέον, τόνισε ότι η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου, με ένα απλό τηλεφώνημα, βρίσκεται δίπλα σε όποιον ανάγκη να μιλήσει ή χρειάζεται βοήθεια.

Χαιρετισμό απηύθυνε επίσης, η πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας και αντιδήμαρχος Ιλίου Ανδριάνα Αλεβίζου.

‘Η ανασφάλεια επικρατεί – Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην πρόληψη, όχι στην καταστολή”

Ο Ταξίαρχος ε.α., διαχειριστής κρίσεων και εκπαιδευτής ενηλίκων Αθανάσιος Κατερινόπουλος επεσήμανε την αναγκαιότητα συντονισμού και ισχυροποίησης των θεσμών ενώ χαρακτήρισε ως μεγάλο στοίχημα για την πολιτεία την εφαρμογή αξιόπιστης και αποτελεσματικής αντιεγκληματικής πολιτικής που θα ρίχνει το βάρος στην πρόληψη.

Κατά την ομιλία του, ο κ. Κατερινόπουλος σημείωσε: “Η αστυνομία, σαν θεσμός, πρέπει να δίνει διαρκώς μία μάχη για την τήρηση της νομιμότητας. Η ασφάλεια των πολιτών εντάσσεται στις υποχρεώσεις της. Ο θεσμός της αστυνομίας εξετάζοντάς τον στο πέρασμα του χρόνου, πέρασε μέσα από συμπληγάδες, μέσα από διάφορες φάσεις και προσαρμόζονταν ανάλογα με τις κοινωνικοοικονομικές και κυρίως, λυπάμαι που θα το πω, πολιτικές συνθήκες. Η παρουσία και η δράση της, όμως, ήταν πάντα κρίσιμη για τη δημοκρατία. Η αμφισβήτηση των θερμών του κράτους, της δικαιοσύνης, της αστυνομίας, των δημοτικών αρχών αλλά και όλων γενικά των θεσμών οδηγεί στη σύγχυση όρων και καταστάσεων όπως αυτά του εγκλήματος, της τρομοκρατίας, της ενδοοικογενειακής βίας, και κάθε άλλου εγκλήματος.

Το επόμενο οργανωμένο σύστημα μετά το κράτος είναι οι μαφίες, οι οποίες βρίσκουν τις χαραμάδες που ανοίγουν από την ανεπαρκή λειτουργία της πολιτείας και δημιουργούν την πεποίθηση ότι δεν χρειάζονται οι θεσμοί και έτσι μοιραία οδηγούμαστε στην αυτοδικία. Όταν οι θεσμοί της πολιτείας υποχωρούν, αυτό το κενό θα καταλαμβάνει η εγκληματικότητα και η παρανομία. Το έγκλημα στη χώρα μας έχει διαφοροποιηθεί και παρουσιάζει μία ποσοτική και ποιοτική μετεξέλιξη.

Θέλουμε ή δεν θέλουμε, η ανασφάλεια επικρατεί αυτή τη στιγμή στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια και πλήττει τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική αστυνομία παραμένει η εφαρμογή μίας αξιόπιστης και αποτελεσματικής αντεγκληματικής πολιτικής. Που θα ρίχνει το βάρος στην πρόληψη.. Δυστυχώς στη χώρα μας δίναμε πάντα προτεραιότητα στην καταστολή, όχι στην πρόληψη”.

“Δεν είναι άρρωστοι, είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας”

Η κλινική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Δρ. Μυρσίνη Κωστοπούλου από την πλευρά της, αναφέρθηκε στην ενδοοικογενειακή βία και τη δυσκολία των θυμάτων να μιλήσουν, ενώ επιβεβαίωσε με τη σειρά της ότι η ενδοοικογενειακή βία δε γνωρίζει κοινωνική διαστρωμάτωση και ηλικία.

Μεταξύ άλλων ανέφερε: “Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μία στις τρεις γυναίκες κακοποιούνται σήμερα. Φανταστείτε πόσες κακοποιούνται και δεν είναι καταγεγραμμένες στη λίστα. Η βία έχει σαν στόχο την επιβολή του ελέγχου πάνω στη γυναίκα. Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος. Μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύματα του πρώην ή του νυν συντρόφου τους. Η βία ενάντια στις γυναίκες είναι συνήθως σιωπηλή και αθέατη. Συμβαίνει πίσω από τις πόρτες. Υπάρχουν, όμως, κάποια κλασικά συμπτώματα που εμφανίζουν οι κακοποιητικοί άντρες. Μερικά από αυτά είναι η εξάρτηση, ο έλεγχος, η εξουσιαστική σχέση. Θα ήθελα επίσης να σημειώσω κάτι: Οι άντρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους δεν είναι άρρωστοι. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Μία κακοποιημένη γυναίκα αρχίζει και νιώθει αβοήθητη. Παθητικοποιείται, σταματά να αντιδρά, σταματά να νιώθει. Γίνεται σαν ένα άγαλμα. Και το περιβάλλον συνήθως γνωρίζει. Αλλά το περιβάλλον δεν πρέπει ποτέ να την ενοχοποιεί”.

Τέλος, ο Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου Βασίλειος Μαστρογιάννης μίλησε για την μικροεγκληματικότητα που επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητα του πολίτη και χαρακτήρισε τη Δημοτική αστυνομία και την ανεξάρτητη τοπική αστυνόμευση ως τη βάση για την αντιμετώπιση της.

Τόνισε μάλιστα πως “επειδή έχω μια ευαισθησία για το θέμα της ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας, θέλω να πω πως η αυστηροποίηση των ποινών υπό τον μανδύα ίσως και ενός ιδιωνύμου εμένα δεν θα με έβρισκε αντίθετο. Με όποια μορφή δώσουμε, γιατί πολλές φορές παρασυρόμαστε από ορολογίες αλλά ξεχνάμε την ουσία. Η αυστηροποίηση στον σωφρονιστικό κώδικα, πραγματικών ποινών, με την ταύτιση των όρων με τους ποινικούς όρους, όπως ας πούμε τα ισόβια, εμένα δεν θα με έβρισκε αντίθετο”.

Στην ημερίδα παραβρέθηκαν επίσης, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Συμεών Αυγουστάκης, ο Καθηγητής Εγκληματολογίας και πρώην Υπουργός Γιάννης Πανούσης, η Βουλευτής Β2΄ Δυτικού Τομέα Αθηνών Χαρά Καφαντάρη, ο αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Πετρούπολης Χρήστος Κυριάκος, αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι Δήμου Ιλίου, εκπρόσωποι φορέων κ.ά.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις