Η γλυπτική που θέλουμε: Τρεις προτάσεις “2-σε-1”

Όπως φάνηκε και με το επιεικώς αμφιλεγόμενο απαστράπτον άβαταρ της Μαρίας Κάλλας στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η γλυπτική δεν είναι ακριβώς το φόρτε της πρωτεύουσας. Έχουμε ομολογουμένως λίγα έργα μες στον ιστό της πόλης, κι απ’ αυτά τα περισσότερα υπηρετούν μια παρωχημένη ή άτολμη αισθητική που ελάχιστα συνομιλεί με την ζωή εκεί έξω. Η γλυπτική στην Αθήνα παραμένει μουσειακή και καθόλου φάνκι, την ώρα που στις περισσότερες πόλεις και μητροπόλεις του πλανήτη είναι μια τέχνη ολοζώντανη, που δημιουργεί τοπόσημα και προάγει τον καθημερινό πολιτισμό.

Τέχνη κατ’ εξοχήν δημόσια και λαϊκή –υπό την έννοια ότι θεμελιακός λόγος ύπαρξής της είναι να ενσωματώνεται αντιθετικά ή ανεπαίσθητα στο αστικό περιβάλλον προσφέροντας αισθητική απόλαυση και τροφή για σκέψη– η γλυπτική, που τόσο τίμησαν και προήγαγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, φυτοζωεί στα μέρη μας. Ειδικά σε ό,τι αφορά τον δημοφιλή συνδυασμό γλυπτικής και πάρκου. Η μοναδική ίσως ελληνική πόλη που έχει να επιδείξει κάτι ξεχωριστό σε αυτό το πεδίο –ήγουν πέρα από τυπικές προτομές και αφαιρετικούς αδριάντες σε παρτέρια– είναι η Δράμα. Στην καρδιά της μακεδονικής πόλης, το πάρκο Διοικητηρίου με τα δεκάδες μαρμάρινα γλυπτά, παρακαταθήκη των Διεθνών Συμποσίων Γλυπτικής του 2000 και 2001, φιλοξενεί έργα τολμηρά, κλασικά, σκωπτικά, αφαιρετικά, γενικώς έργα που γιορτάζουν αυτήν την πανάρχαια τέχνη με απόλυτα σύγχρονο τρόπο.

Εντάξει, και στην Αθήνα κάτι υπάρχει. Μόνο που για το μέγεθος του Λεκανοπεδίου είναι λίγοι οι «γλυπτικοί θύλακες» και απαιτούν μετακίνηση. Εδώ, εξαιρώντας τα πασίγνωστα αγάλματα του Εθνικού Κήπου –τα οποία, αλίμονο, σχεδόν ποτέ δεν εμπλουτίζονται με κάτι καινούργιο και σύγχρονο–, απομονώσαμε τρεις προτάσεις, σε ισάριθμα σημεία του αττικού ορίζοντα, που συνδυάζουν βόλτα, γλυπτική και ολίγον από φύση.

Γλυπτοθήκη Εθνικής Πινακοθήκης

Λίγο πριν την συμβολή της λεωφόρου Παν. Κανελλόπουλου με την Μεσογείων, η Εθνική Γλυπτοθήκη είναι ένα από τα πολύ θετικά στοιχεία που μας κληροδότησαν οι Ολυμπιακοί του 2004. Πρόκειται για τα δυο ανακαινισμένα κτίρια των πάλαι ποτέ βασιλικών στάβλων μέσα στο Άλσος Στρατού, που χάρη στην δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στεγάζουν πλέον την τέχνη της γλυπτικής λειτουργώντας ως παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης. Το οποίο, βέβαια, είναι αυτή την περίοδο κλειστό για «τεχνικούς λόγους» –θα ανοίξει τέλη Οκτωβρίου, μας είπαν οι αρμόδιοι. Εμείς, ούτως ή άλλως, για το πάρκο ήρθαμε, που παραμένει ανοικτό για τους επισκέπτες.

Τα γλυπτά του πάρκου εντυπωσιάζουν άκοπα. Η φύση που τα περιβάλλει ίσως λιγότερο, αν και ο χώρος είναι προσεγμένος, και εν πάση περιπτώσει είναι μια ανάσα μες στην πόλη.

► Άλσος Στρατού, Γουδή, 210-7235857

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Το πασίγνωστο ΚΠΙΣΝ, που έχει δώσει στους Αθηναίους αφορμές για βόλτα, υπαίθριες δραστηριότητες, αλλά και πινελιές κουλτούρας, είναι ούτως ή άλλως χώρος ιδανικός για απόδραση μες στην πόλη. Κι είναι κι ένας χώρος που αγαπάει την γλυπτική –αν το καλοδείς, το ίδιο το εμβληματικό κτίριο του Ρέντσο Πιάνο, ο Λαβύρινθος, ο Μουσικός Κήπος, ακόμη και τα μουσικά σιντριβάνια είναι κατασκευές που παίζουν με τον όγκο και το σχήμα, ενώ ταυτόχρονα συνομιλούν με τον περιβάλλοντα χώρο. Πέρα απ’ αυτά, ωστόσο, το Κέντρο φιλοξενεί σχεδόν πάντα κάποια εκδήλωση γλυπτικής –θυμηθείτε την έκθεση έργων του Γιώργου Ζογγολόπουλου πριν από δυο χρόνια.

► ΚΠΙΣΝ, Λ. Συγγρού 364, Καλλιθέα, 216-8091000

Δημοτικό Άλσος Αιγάλεω Μπαρουτάδικο

Είναι με διαφορά η πιο… φυσιολατρική από τις τρεις βόλτες που προτείνουμε. Μεταξύ Ιεράς Οδού και Λεωφόρου Αθηνών, σε μια ακανόνιστη έκταση 134 στρεμμάτων, που φιλοξενεί και μπόλικα εκπαιδευτικά κτίρια (από νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής) το Μπαρουτάδικο είναι ο μεγαλύτερος πνεύμονας πράσινου της δυτικής όχθης. Από το Πυριτιδοποιείο, που σταμάτησε να λειτουργεί το 1970, απομένει μόνο η ιστορική υψικάμινος. Ενώ τα δέντρα που άρχισαν να φυτεύονται το 1976 –τον… θεμέλιο πλάτανο τον φύτεψε με τα χεράκια του ο Καραμανλής– έχουν πια γίνει οικοσύστημα κανονικό με καμιά 50αριά είδη χλωρίδας, πουλιά (μέχρι γεράκια και τσαλαπετεινούς), και χελώνες.

Είναι σούπερ η βόλτα στο Μπαρουτάδικο. Το μόνο κακό είναι πως τα γλυπτά, πολύ συχνά, βανδαλίζονται από τάγκινγκ και συνθήματα. Αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά πόσο απαξιωμένη είναι η γλυπτική στα μέρη μας…

► Δημοτικό Άλσος Αιγάλεω, Ολυμπίας 11, Αιγάλεω, 210-5312731.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις