Να τελειώνουμε με την κοροϊδία

Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά όπως όλα τα πράγματα κάπου υπάρχει ένα όριο.

Η έλλειψη επαγγελματικής δεοντολογίας, τήρησης των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων και το κοινό καλό του κλάδου αποτελεί παρελθόν. Ωστόσο, κάποιοι που θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι και εμείς να τους αποκαλούμε συναδέλφους, δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις αποφάσεις των σωματείων μας. Και δεν είναι η πρώτη φορά.

Προ ημερών προκηρύχθηκε από την ΕΣΗΕΑ 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση για την Τρίτη 27 Νοεμβρίου, με κύρια αιτήματα την αποκατάσταση των ΣΣΕ, τους αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις καθώς και την στήριξη των ταμείων μας. Κάποιοι λίγοι εργαζόμενοι (σε ενημερωτικά site), τήρησαν την απόφαση του σωματείου τους, κατέβασαν τα μολύβια τους άφησαν στην άκρη το πληκτρολόγιο και στρατεύτηκαν με τα δίκαια αιτήματα της ένωσης και την απόλυτη συμμετοχή στην απεργία.

Δυστυχώς όμως για την πλειοψηφία των ενημερωτικών ειδησεογραφικών ιστοσελίδων δεν τηρήθηκε ούτε αυτή η 24ωρη απεργία. Τα περισσότερα site δημοσίευσαν τις ειδήσεις σαν να ήταν μια κανονική εργάσιμη ημέρα, οι δημοσιογράφοι ήταν στα γραφεία τους και δεν άνοιξε μύτη. Λίγο έλειψε να πούμε και μπράβο, σε διευθυντές και αρχισυντάκτες, που ήταν στις θέσεις τους και εργάζονταν παρά την απόφαση της ΕΣΗΕΑ.

Και ξέρετε το «παραμύθι» ότι κάποιοι από τους συναδέλφους δεν είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ έχει πλέον καταρριφθεί. Μετά από χρόνια και με τεράστια καθυστέρηση όλοι όσοι εργάζονται στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ και απολαμβάνουν ίδια ιατροφαμακευτικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα με όσα μέλη προέρχονταν από τις εφημερίδες και το ραδιόφωνο.

Και εδώ γεννιούνται τα δεκάδες ερωτήματα. Που είναι η ΕΣΗΕΑ; Που είναι τα πειθαρχικά όργανα; Για ποιον τελικά προκηρύσσονται οι απεργίες; Για κάποιους λίγους και για άλλους όχι; Που είναι η αντίδραση, οι ανακοινώσεις, οι διαγραφές ή θα πούμε για ακόμη μια φορά, «οι ίδιοι είναι κάθε φορά» και απλά θα ξεχαστεί.

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι μέλη και μη της ΕΣΗΕΑ του Νews 24/7 σεβαστήκαμε στο ακέραιο την απόφαση του σωματείου. Το σωματείο πότε θα μας σεβαστεί; Πότε θα πράξει τα αυτονόητα ή θα επιλέξει την κατ’ επιλογή επίπληξη ενημερωτικών ιστοσελίδων; Ως μέλος της ΕΣΗΕΑ και λειτουργώντας δημοσιογραφικά από το 1995 θλίβομαι για την τροπή του επαγγέλματος και την σιγή όσων θα έπρεπε να επιβάλουν επιτέλους την τάξη. Ας διαχωρίσουμε την ήρα από το στάρι πριν είναι πολύ αργά.  

Η δημοσίευση είναι πράγματι η ψυχή της δικαιοσύνης και πρέπει να την προφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού. Αυτά τα φαινόμενα όμως, όπως το χθεσινό όταν δεν πατάσσεται εν τη γενέσει του δημιουργεί ανεπανόρθωτες στρεβλώσεις στον χώρο προκαλώντας μόνιμες βλάβες. Το κρυφτό με την ανωνυμία πρέπει να τελειώσει και η ΕΣΗΕΑ επιτέλους οφείλει να εφαρμόσει απλά το καταστατικό της.

Οποιαδήποτε άλλη καθυστέρηση σημαίνει ότι επικροτεί την στάση των περισσότερων site, τα οποία λειτουργούν εν μέσω απεργιακής κινητοποίησης. Όλους εμάς μας βρίσκει στην απέναντι όχθη και θα επιδιώξουμε με κάθε τρόπο αυτή η κοροϊδία να τελειώσει πάση θυσία.

Η δημοσιογραφία αποτελούνταν από αγωνιστές με ήθος, ανθρώπους πνευματικούς και ηγεσίες που βάδιζαν με κανόνες και όχι από τρολ και «τρελαμένες γραφομηχανές» που για χάρη των «κλικ» θυσιάζουν ακόμη και τα εναπομείναντα κεκτημένα τους.