Άρια Μπουμπάκη στο NEWS 24/7: “Ας ανοίξει ο διάλογος για τη σεξουαλικότητα, την ομοφοβία και την τρανσοφοβία”

Η γυναικεία κοινότητα του Handle with Care ταξιδεύει προς τη θάλασσα και το βουνό υποστηρίζοντας την ανατροπή του ανθρωποκεντρισμού υπέρ όλων των έμβιων και μη, όντων και την πλουραλιστική υποστήριξη της συνύπαρξης (co-existence).

Η ηθική της φροντίδας μάς καλεί να οραματιστούμε και να γιορτάσουμε τη συλλογική ενδυνάμωση που αμφισβητεί την κοινωνικά ορισμένη φροντίδα βάσει φύλου και αποδιδόμενη στη γυναίκα.

Πρακτικές και οράματα φροντίδας, θηλυκότητα και οικειότητα εξετάζουν τις συνθήκες και πιθανότητες δημιουργίας μακριά από θέατρα, στούντιο, γκαλερί, τοίχους και τετράγωνα. Από το άδειο, πάμε στο γεμάτο. Από το ήσυχο, στο θορυβώδες. Από το μονόχρωμο, στο πολύχρωμο. Από το ιδιωτικό, στο δημόσιο. Από το ασφαλές, στο απρόσμενο. Από το σκοτάδι, στο φως και πάλι στο σκοτάδι. Με ποιον τρόπο επιλέγουμε να συν-υπάρχουμε ανάμεσα στις war-hungover καρδιές μας;

Η ομάδα του Handle with Care ταξίδεψε στη Μήλο και τη Βαμβακού Λακωνίας εξερευνώντας κινητικές πρακτικές και πραγματοποιώντας δύο διαφορετικές χορευτικές εκθέσεις σε φυσικό τοπίο. Το Φεβρουάριο, το HWC επιστρέφει στην Αθήνα στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας του χώρου Snehta έχοντας ως στόχο τη δημιουργία μιας χορευτικής έκθεσης.

“Η σύλληψη του συγκεκριμένου έργου με τη μορφή περιπλανώμενων κινητικών πρακτικών έγινε κατά τη διάρκεια της πρώτης μεγάλης καραντίνας. Νιώθοντας τα σώματά μας κλεισμένα και μόνα, κάλεσα πέντε άλλες γυναίκες- καλλιτέχνιδες να ταξιδέψουμε μαζί αναζητώντας φροντιστικές πρακτικές μακριά από τοίχους και σε συνεχή επαφή με το φυσικό περιβάλλον. Δεν είχαμε ως στόχο την εύρεση ορισμού της φροντίδας, αλλά προσπαθούσαμε να προσεγγίσουμε διάφορες πτυχές της εξερευνώντας το σώμα σε επαφή με το νερό, το χώμα και το δέντρο” αναφέρει η χορογράφος του πρότζεκτ Άρια Μπουμπάκη που σε έναν προσωπικό απολογισμό, θα επαναπροσδιορίσει το ερευνητικό της έργο μεταφέροντας την εμπειρία του ταξιδιωτικού HWC σε ένα περιορισμένο-κλειστό χώρο, σε ένα εκθεσιακό πλαίσιο. Θα επισκεφθεί όλα τα υλικά που δημιουργήθηκαν στη Μήλο και τη Βαμβακού, τις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν σε τοπία θάλασσας και βουνού ψάχνοντας πιθανές μορφές μιας χορευτικής έκθεσης που θα εμπεριέχει δράσεις- εργαστήρια.

Ταξιδέψατε στη Μήλο και τη Βαμβακού Λακωνίας εξερευνώντας κινητικές πρακτικές και πραγματοποιώντας δύο διαφορετικές χορευτικές εκθέσεις σε φυσικό τοπίο. Θέλετε να μας μιλήσετε για αυτήν σας την εμπειρία, αλλά και για το πώς σας υποδέχθηκε ο κόσμος;
Τα δύο τοπία ήταν τελείως διαφορετικά και η κινητική μας εμπειρία κατοικώντας τα έδιναν χώρο και χρόνο σε διαφορετικές σωματικές εμπειρίες. Η θάλασσα, οι παραλίες και το βραχώδες, ξηρό και ζεστό τοπίο της Μήλου καλούσε το σώμα να κάνει παύσεις, να πάρει ανάσες, να βουτήξει στο νερό και να μάθει να επιπλέει. Υπήρχε ένα έντονο αίσθημα πλησιάσματος στη γη, μια πλήρης αποδοχή του σωματικού και ψυχικού βάρους που συχνά κατέληγε σε πλήρη σωματική επαφή με τη γη. Όχι με τη μορφή πτώσεων, αλλά με την αναζήτηση φωλιών για ύπνο και όνειρα…

Το βουνό αντιθέτως, δεν είχε βάρος. Απαιτούσε εγρήγορση και ταχύτητα. Από ένα τοπίο παύσεων (του νησιού) σε ένα τοπίο ροής, συνέχειας και διαδρομών. Περισσότερο άγριο και με ισχυρότερη την αίσθηση ότι στο δάσος ήμασταν επισκέπτες και ίσως όχι πάντα καλοδεχούμενοι. Ακούγαμε τα αγριογούρουνα, τα τσακάλια, τα πουλιά… συναντούσαμε νεκρά ζώα και η αίσθηση της πάλης και της επιβίωσης…της ζωής ήταν έντονη και ανέλπιστη. Για μένα τουλάχιστον που μεγαλωμένη στην Κρήτη τα βιώματά μου δε συνδέονται με βουνίσιες διαδρομές στα δάση.

Παρόλα αυτά, στη Βαμβακού ο κόσμος υποδέχτηκε με μεγάλη θέρμη όσα προτείναμε στο χωριό και η συμμετοχή τους ακόμη και στη δημιουργική διαδικασία ήταν γενναιόδωρη. Στη Μήλο δεν καταφέραμε να έχουμε μεγάλη επικοινωνία με την τοπική κοινωνία για δύο κυρίως λόγους: αρχικά, ήταν το πρώτο μας ταξίδι όπου και εμείς οι ίδιες ζούσαμε αρκετά απομονωμένες ώστε να καταλάβουμε τι ψάχνουμε και έπειτα η σεζόν δεν είχε κλείσει και οι άνθρωποι δούλευαν μέχρι πολύ αργά το βράδυ. Το κοινό, ωστόσο, και των δύο τοπικών κοινωνιών είναι η εμφανής ανάγκη ύπαρξης καλλιτεχνικής δημιουργίας και αλληλεπίδρασης.

Τι θα δούμε στην χορευτική έκθεση στην Αθήνα;
Στην έκθεση θα δείτε τα έξι χορευτικά σώματα του Handle with Care, αλλά το ένα από αυτά, το δικό μου. Είναι ο προσωπικός απολογισμός μου για το τι έγινε σε αυτά τα δύο ταξίδια. Αναζητώ τρόπους μεταφοράς της εμπειρίας αναζήτησης φροντίδας από τα φυσικά τοπία, σε έναν κλειστό, εκθεσιακό χώρο. Γυρίζω πίσω από εκεί που ξεκίνησα. Πίσω σε ένα λευκό κουτί με μια τζαμαρία προς ένα δρόμο της Κυψέλης.

Γιατί επιλέξατε την ταινία “ΕΞΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ/ SIX PIECES” της Νεφέλης Σαρρή να προβάλλετε συνδυαστικά με την έκθεση αυτή;
Η Νεφέλη ήταν μέλος της κοινότητας του Handle with Care. Ένα από τα έξι σώματα που συμβίωσαν και συνδημιούργησαν στη Μήλο και τη Βαμβακού. Η ταινία είναι ο δικός της απολογισμός, η δική της ματιά, ο επίλογος (ίσως και αποχαιρετισμός;) των ταξιδιών μας. Παρακολουθούμε σκηνές από τις κοινές μας δράσεις στη θάλασσα και το βουνό μέσω του τρυφερού όπλου της Νεφέλης, της κάμεράς της.

Πώς βλέπετε τον ρόλο της γυναίκας σήμερα, κυρίως υπό τη σκιά των τόσων γυναικοκτονιών;
Οι πληγές των γυναικών είναι πολλές και πάντα φρέσκιες, μιας που η πατριαρχία δεν τις ξεχνά, αλλά τις ξυνει κάθε, μα κάθε μέρα, τις ερεθίζει και τις αφήνει κόκκινες, λαμπερές και ανοιχτές. Μόνο με αγώνα θα κλείσουν, και θα κλείσουν. Δε θα ζω για να το δω, αλλά αλλάζει ο άνεμος. Το επαναστατικό και ταυτοχρόνως τρυφερά αιχμηρό πνεύμα και σώμα της γυναίκας είναι για αιώνες σε συνεχή πόλεμο. Θα νικήσουμε όμως, γιατί ο πόνος δεν είναι πια ανομολόγητος και οι συλλογικότητες πληθαίνουν και δυναμώνουν. Φυσικά αναφέρομαι στην Ελλάδα, γιατί η θέση της γυναίκας αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία και από εποχή σε εποχή.

Με ποια “όπλα” μπορεί η γυναίκα να αποκτήσει τη θέση, τον ρόλο και τον σεβασμό που της αξίζει;
Μπορούμε να προσφέρουμε μεγαλύτερη ορατότητα σε συλλογικότητες, πρωτοβουλίες και δομές με σημαντικές δράσεις, ώστε να επιτευχθεί ευκολότερη πρόσβαση στην ενημέρωση και την υποστήριξη (ακόμη και σε νομικό επίπεδο) όσων βρίσκονται σε ανάγκη. Ταυτοχρόνως, σημαντική είναι η προώθηση διεκδικήσεων που σχετίζονται με τα δικαιώματά μας σε όλα τα επίπεδα με τελικό στόχο την κοινωνική, εργασιακή και προσωπική ενδυνάμωση των θηλυκοτήτων και τη δημιουργία μηχανισμών υποστήριξης των θυμάτων. Αλληλεγγύη τώρα και πάντα, γιατί η απαξίωση των θεσμών είναι εμφανής. Καθημερινά μας θυμώνουν και μας θλίβουν και η απαίτησή μας να ληφθούν μέτρα από την πολιτεία ολοένα και θεριεύει. Τέλος, ας ανοίξει επιτέλους ο διάλογος με τα παιδιά! Και όχι με αναχρονιστικές, αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις, αλλά προσφέροντάς τους επιτέλους μάθημα σεξουαλικής αγωγής από γνώστες. Ας ανοίξει ο διάλογος για την αυτοδιάθεση του σώματος, τη σεξουαλικότητα, το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της ταυτότητας, την ομοφοβία και την τρανσοφοβία, το μισογυνισμό, ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, την επιθυμία, την ισότητα, το δικαίωμα στο ΟΧΙ και την απαίτησή του. Η κοινωνία μας διατρέχεται από κανονιστικά συστήματα που οφείλουμε να θέσουμε υπό αμφισβήτηση έχοντας ως κέντρο την αγάπη και τη φροντίδα. Και το Handle with Care_in search of tender weapons, κάπου εκεί γεννήθηκε…κοντά σε αυτόν τον πυρήνα διαδικασιών αγάπης όπου η ευαλωτότητα και η τρυφερότητα δεν παραγκωνίζονται, αλλά γιορτάζονται και μεταμορφώνονται σε τρυφερά όπλα που θα κερδίσουν τον πόλεμο.

ΕΚΘΕΣΗ: Opening: Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2022 στις 18.00/18 – 27 Φεβρουαρίου : Τρίτη, Τετάρτη 18.00-21.00, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 18.00-20.00/
ΤΑΙΝΙΑ ΕΞΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ / SIX PIECES: Πρεμιέρα 18 Φεβρουαρίου στις 20.00/Προβολές: 18, 19, 20 Φεβρουαρίου –> 20.00/25, 26, 27 Φεβρουαρίου –> 20.00/HANDLE WITH CARE / χορευτική έκθεση: Ιδέα , καλλιτεχνική διεύθυνση, performance: Άρια Μπουμπάκη/Παραγωγή: Σερεντίπιτι ΑΜΚΕ/Οργάνωση παραγωγής: Κατερίνα Κώτσου/Snehta: Ιωάννου Δροσοπούλου 47, Αθήνα/Είσοδος : Ελεύθερη/
ΕΞΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ/ SIX PIECES: Ταινία:Σενάριο/ Σκηνοθεσία/ Παραγωγός: Νεφέλη Σαρρή/Κάμερα/ διεύθυνση φωτογραφίας/ μοντάζ: Νεφέλη Σαρρή/ Σχεδιασμός ήχου/ Πρωτότυπη μουσική: Anouk Arra Κοστούμια: Ιωάννα Πλέσσα /Color correction: Alfonso De Munno Gallardo/Παίζουν οι: Anouk Arra, Κατερίνα Κώτσου, Παγώνα Μπουλμπασάκου, Χριστίνα Ράινχαρτ, Νεφέλη Σαρρή, Άρια ΜπουμπάκηΣυμπληρωματικά πλάνα από: Anouk Arra, Κατερίνα Κώτσου, Άρια Μπουμπάκη, Παγώνα Μπουλμπασάκου

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις