Ζαχαριάδης: Η μεγάλη πρόκληση είναι τι θα προτείνει ο νέος μεγάλος ΣΥΡΙΖΑ για τη διακυβέρνηση της χώρας

“Η διακυβέρνηση Τσίπρα θα δικαιωθεί παρά τις υπαρκτές και ομολογημένες αδυναμίες της και ο Τσίπρας θα επιστρέψει” δηλώνει στο news24/7 ο Κώστας Ζαχαριάδης, σε συνέντευξή του ενόψει της συνεδρίασης της ΚΠΕ του κόμματός του Παρασκευή και Σάββατο, ενώ τονίζει πως “αυτό που σίγουρα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και για αυτό για το οποίο δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση από καμία πλευρά είναι η ηγεσία και ο ηγέτης του”.

Ο Κ. Ζαχαριάδης αναφέρεται αναλυτικά στα αίτια της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στο σύνολο των εκλογικών αναμετρήσεων, με τολμηρές αναφορές ιδιαιτέρως για τις δημοτικές εκλογές. «Στις δημοτικές εκλογές φαίνεται σαφώς από τα αποτελέσματα, ότι αυτό που λέμε «κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ» δηλαδή η σύνδεσή του με αυτό που λέμε «κοινωνία πολιτών», είχε μικρή σχέση με τις κεντρικές κομματικές επιλογές στα σχήματα που υποστηρίξαμε. Σπανίως σχήματα που υποστηρίξαμε τοπικά, έφτασαν έστω στο επίπεδο των ευρωεκλογών ως ποσοστά. Αυτό κατά τη γνώμη μου αποδεικνύει ότι έγιναν λάθος επιλογές. Δεν ακούσαμε όσο έπρεπε και όποτε έπρεπε τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες που μας υποστηρίζουν» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει αποστάσεις από τις δηλώσεις Τσακαλώτου για την ΕΡΤ, υποστηρίζει ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβερνητικό κόμμα και πρέπει να παραμείνει η κυβερνώσα αριστερά στην Ελλάδα”, ενώ ασκεί σκληρή (αυτο)κριτική για την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν μπορώ παρά να μην παρατηρήσω ότι σε πολλά θέματα της άμεσης καθημερινότητας παρουσιάστηκε ένας ερασιτεχνικός κυβερνητισμός. Σύντροφοι σε πολλά επίπεδα της διακυβέρνησης πολλές φορές είχαν την εντύπωση ότι και τα ξέρουν όλα σε βάθος αλλά και ότι θα έχουν χρόνο σαν να κυβερνάμε για πάντα. Πολλές φορές, θέματα που θα μπορούσαν να έχουν λυθεί στο χρόνο τους αναβαθμίζοντας την καθημερινότητα των πολιτών έμειναν στα συρτάρια. Επίσης, η σύνδεση και η επικοινωνία της κυβέρνησης με τους ελευθέρους επαγγελματίες, τους μικρούς επιχειρηματίες και ευρύτερα τον ιδιωτικό τομέα θα μπορούσε να πάει πολύ καλύτερα και να δώσει καλύτερα αποτελέσματα προς όφελος και των πολιτών και του δημοσίου τομέα και της εθνικής οικονομίας ευρύτερα. Και στους τρεις τομείς, είναι θέματα που πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια και να προτείνουμε συγκεκριμένες πολιτικές, οργανωτικές και προγραμματικές λύσεις».

Εμμέσως πλην σαφώς τάσσεται υπέρ της τροποποίησης του τίτλου του ΣΥΡΙΖΑ με όρο που θα τον συνδέει με την οικολογική ατζέντα, ενώ για το άνοιγμα του κόμματος δηλώνει πως “θα πρέπει να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις”.

Γιατί χάσατε τις εκλογές κ. Ζαχαριάδη; Για εσάς ποιοί ήταν οι κύριοι λόγοι;

Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να διαφοροποιήσω λίγο την ερώτησή σας. Το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί είναι γιατί χάσαμε τις ευρωεκλογές, τις δημοτικές, τις περιφερειακές εκλογές και βεβαίως και τις εθνικές εκλογές. Νομίζω ότι και οι τέσσερις εκλογές έχουν βαρύνουσα σημασία και χωρίς να παραμελούμε το γενικότερο αντιΣΥΡΙΖΑ κλίμα που είχε δημιουργηθεί σε επίπεδο κυρίως ΜΜΕ και για τις τέσσερις εκλογές υπάρχουν και κοινοί και διαφοροποιημένοι λόγοι που τις χάσαμε.

Για τις ευρωεκλογές φάνηκε ότι δεν είχαμε  κινητοποίηση των δυνάμεών καθώς μεγάλο μέρος του κόμματος είχε απορροφηθεί με την κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε εκλογές 20 ημερών και η Νέα Δημοκρατία έκανε εκλογές 6 μηνών, με αποτέλεσμα, στην πραγματικότητα, να αιφνιδιάσουμε τους εαυτούς μας. Όταν ήρθαν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που περιμέναμε, δείξαμε πάλι απροετοίμαστοι. Είναι γεγονότα που θέλουν την εξήγησή τους.

Στις δημοτικές εκλογές φαίνεται σαφώς από τα αποτελέσματα, ότι αυτό που λέμε «κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ» δηλαδή η σύνδεσή του με αυτό που λέμε «κοινωνία πολιτών», είχε μικρή σχέση με τις κεντρικές κομματικές επιλογές στα σχήματα που υποστηρίξαμε. Σπανίως σχήματα που υποστηρίξαμε τοπικά, έφτασαν έστω στο επίπεδο των ευρωεκλογών ως ποσοστά. Αυτό κατά τη γνώμη μου αποδεικνύει ότι έγιναν λάθος επιλογές. Δεν ακούσαμε όσο έπρεπε και όποτε έπρεπε τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες που μας υποστηρίζουν. Δεν πρέπει να καταλάβουμε και να διορθώσουμε τον τρόπο με τον οποίο διαβουλευόμαστε με την κοινωνία σε τοπικό επίπεδο; Δεν πρέπει να ισχυροποιήσουμε τους δεσμούς μας με το ευρύτερο περιβάλλον των προοδευτικών πολιτών που μας υποστηρίζουν; Δεν πρέπει να δώσουμε εξηγήσεις στους πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν και εξακολουθούν να μας εμπιστεύονται;

Στις βουλευτικές εκλογές φάνηκε η πραγματική δύναμη του κοινωνικού – πολιτικού ΣΥΡΙΖΑ και η εμπιστοσύνη των πολιτών στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Ο ελληνικός λαός έδειξε στην κάλπη την εμπιστοσύνη του και μας δίνει και το περιθώριο και την ευκαιρία να διορθώσουμε τις αδυναμίες μας, να βελτιώσουμε τις πολιτικές μας, να επιστρέψουμε.

Θέλω να είμαι απολύτως σαφής. Γιατί έτσι, αν θέλετε, σχηματικά σκέφτομαι τα πράγματα. Ο ΣΥΡΖΑ και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κέρδισε σε όλα τα μεγάλα θέματα. Είχε τη δύναμη να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, να ανορθώσει οικονομικά τη χώρα, να επαναφέρει σε καλή θέση τα εργατικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων που είχαν χαθεί στη διάρκεια των μνημονίων, να καταστήσει πάλι την Ελλάδα σημαντικό παράγοντα στην περιοχή της και σε διεθνές επίπεδο. Η Ελλάδα με την κυβέρνηση του  ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα απέκτησε κύρος και φωνή.

Από την άλλη, δεν μπορώ παρά να μην παρατηρήσω ότι σε πολλά θέματα της άμεσης καθημερινότητας παρουσιάστηκε ένας ερασιτεχνικός κυβερνητισμός. Σύντροφοι σε πολλά επίπεδα της διακυβέρνησης πολλές φορές είχαν την εντύπωση ότι και τα ξέρουν όλα σε βάθος αλλά και ότι θα έχουν χρόνο σαν να κυβερνάμε για πάντα. Πολλές φορές, θέματα που θα μπορούσαν να έχουν λυθεί στο χρόνο τους αναβαθμίζοντας την καθημερινότητα των πολιτών έμειναν στα συρτάρια. Επίσης, η σύνδεση και η επικοινωνία της κυβέρνησης με τους ελευθέρους επαγγελματίες, τους μικρούς επιχειρηματίες και ευρύτερα τον ιδιωτικό τομέα θα μπορούσε να πάει πολύ καλύτερα και να δώσει καλύτερα αποτελέσματα προς όφελος και των πολιτών και του δημοσίου τομέα και της εθνικής οικονομίας ευρύτερα. Και στους τρεις τομείς, είναι θέματα που πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια και να προτείνουμε συγκεκριμένες πολιτικές, οργανωτικές και προγραμματικές λύσεις.

Με αφορμή την αυτοκριτική, πάντως, και  με επίκεντρο την ΕΡΤ «βγήκαν τα μαχαίρια», μεταξύ, μάλιστα, κορυφαίων στελεχών σας…

Το παρακολουθώ κι εγώ. Αλλά νομίζω ότι κοιτάμε τα πρόσωπα περισσότερο και χάνουμε το θεσμικό περιβάλλον θεμάτων που έχουν βαρύνουσα σημασία στη λειτουργία της δημοκρατίας, όπως θεωρώ πως είναι αυτά των δημοσίου χαρακτήρα μέσων ενημέρωσης. Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι ατάκες της κατηγορίας «αριστερός Παπαδημητρίου απέναντι σε δεξιό Παπαδημητρίου ή Πορτοσάλτε» αλλά η θεσμική θωράκιση ενός θεσμού που ονομάζεται Ελληνική Δημόσια Τηλεόραση. Και εδώ, ας είμαστε ειλικρινείς, έγινε μια σημαντική αρχή σε μια ΕΡΤ που ήταν κλειστή, το γενικό αποτύπωμα της προσπάθειας ήταν θετικό και υπηρέτησε την πολυφωνία, την δημοκρατία, την ενημέρωση.

Στον αντίποδα σήμερα η Νέα Δημοκρατία προχωρά διορίζοντας τον υπεύθυνο του γραφείο Τύπου του Προέδρου της και Πρωθυπουργού, πρόεδρο της Δημόσιας Τηλεόρασης. Σε ένα διαγωνισμό κοροϊδία που δε σέβεται ούτε τους τύπους του νόμου.

Μοιάζετε, επίσης, κ. Ζαχαριάδη, ως χώρος, παρά τα όσα λέτε, να δημιουργείτε γύρω σας «υγιειονομικές ζώνες», ώστε να μην σας… μολύνουν αυτοί που σας ψήφισαν και θέλουν να είναι στο εξής μαζί σας..

Αυτήν την περίοδο στο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μια μεγάλη συζήτηση και κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ υγιές το ότι γίνεται, για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και θα παραμείνει ο μεγάλος πόλος της δημοκρατικής παράταξης και της αριστεράς στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβερνητικό κόμμα και πρέπει να παραμείνει η κυβερνώσα αριστερά στην Ελλάδα. Ο διάλογος που γίνεται, ανεξαρτήτως του ποιος υποστηρίζει σημειακά τί και γιατί, συντείνει προς αυτό. Για μένα προσωπικά το βασικό είναι το πώς θα αντιστοιχηθεί ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ με τον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ ώστε νέοι άνθρωποι και νέες ιδέες να έχουν αποφασιστικό λόγο στην κοινή μας πορεία και τι προγραμματικά θέματα που βρήκαμε στο πέρασμά μας από τη διακυβέρνηση θα αποφασίσουμε να «ανοίξουμε» και γι αυτά να πάρουμε θέσεις. Όπως: ανάπτυξη και περιβαλλοντική προστασία, όροι συνεργασίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, επιχειρηματικότητα και προστασία δικαιωμάτων εργαζομένων, λειτουργία του κράτους, δημόσια αγαθά, εκπαίδευση. Για μένα το μεγάλο ατού και η μεγάλη πρόκληση είναι τι θα προτείνει ο νέος μεγάλος ΣΥΡΙΖΑ για τη διακυβέρνηση στη χώρα. Αυτό νομίζω ενδιαφέρει πρωτίστως και τους πολίτες και αυτό θα κρίνει και την αντιπολιτευτική μας αποτελεσματικότητα και την επιστροφή μας στην εξουσία.

Και γιατί να σας εμπιστευτούν; Τόσες φορές εξαγγέλετε άνοιγμα και ποτέ σχεδόν δεν το κάνετε πράξη..

Συμφωνώ μαζί σας κύριε Σκουρή. Πρέπει από τα λόγια να περάσουμε στην πράξη.

Το άνοιγμα δεν είναι μια διαδικασία που γίνεται εν μια νυκτί. Σε αυτή χρειάζεται να γίνει γόνιμος, ανοιχτός διάλογος, κάτι που δεν καταφέραμε να κάνουμε τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα λοιπόν, όλοι μας αναγνωρίζουμε την ανάγκη να προχωρήσουμε σε ένα νέο μονοπάτι και για αυτό δουλεύουμε και θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε το επόμενο διάστημα, μαζί με το αντιπολιτευτικό μας έργο. Το «άνοιγμα» και η καθημερινή επικοινωνία με αυτούς που μας υποστηρίζουν, αλλά και με αυτούς που δεν μας υποστηρίζουν αλλά μας παρακολουθούν και τους ενδιαφέρει πως πολιτευόμαστε είναι αγώνας διαρκείας χωρίς σημείο τερματισμού, με σημαντικά σημεία αναφοράς όπως το συνέδριο και σε τακτικό απολογισμό και αναπροσδιορισμό για να αποφευχθούν αστοχίες του παρελθόντος.

Αλλαγή του τίτλου του ΣΥΡΙΖΑ θα βλέπατε; Δεν θα πρέπει να σηματοδοτεί τη νέα εποχή;

Παρόλο που είμαι βιολόγος , δεν θα αποφύγω να μιλήσω με όρους πολιτικού marketing, τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ και διακινδυνεύοντας να πω και κάτι λάθος. Ο «ΣΥΡΙΖΑ» είναι ένα ισχυρό και πετυχημένο «brand». Συνέδεσε την διαδρομή του με τις πιο δύσκολες στιγμές της ελληνικής κοινωνίας, με την προσπάθεια και την επιτυχή έξοδο της χώρας από την κρίση, με τις ελπίδες, τις προσδοκίες και τα οράματα του προοδευτικού κόσμου της χώρας. Δεν είμαστε όμως σήμερα και δεν θα είμαστε αύριο μόνο ο «παλιός» ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρούμε να συνδέσουμε άρρηκτα την μοίρα μας με την μεγάλη πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών και της οικολογικής προγραμματικής ατζέντας. Αυτά κατά την γνώμη μου πρέπει να είναι ορατά στον τίτλο μας και στις πολιτικές μας. Μεγαλύτερη σημασία όμως έχει η ουσία, το πρόγραμμά μας, η πολιτική μας πυξίδα και το ιδεολογικό μας αποτύπωμα, ο τρόπος λειτουργίας εσωκομματικά. Αυτά τα στοιχεία σηματοδοτούν μια νέα εποχή.

Με την υπόλοιπη αντιπολίτευση τι πρέπει να κάνετε; Και δεν αναφέρομαι μόνο στο ΚΙΝΑΛ, αλλά και στο ΚΚΕ και στο κόμμα Βαρουφάκη…

Πάντα επιδιώκουμε το διάλογο και τη σύμπλευση σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Όπου συγκλίνουμε, θα επιδιώκουμε τη συνεργασία. Αυτό επιδιώξαμε και ως κυβέρνηση, αλλά και πριν το 2015. Είμαστε κόμμα που θέλει προοδευτικές συνεργασίες. Η Βουλή αλλά και το κίνημα είναι σπουδαία πεδία πολιτικού και προγραμματικού διαλόγου για όποιον το επιθυμεί. Εμείς το επιθυμούμε και έχουμε και μεγάλη εμπιστοσύνη στην ισχύ και την ανθεκτικότητα των απόψεων και των επιχειρημάτων μας

Αν χάσετε και τις επόμενες εκλογές θα τεθεί θέμα ηγεσίας;

Κοιτάξτε, αυτό που σίγουρα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό για το οποίο δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση από καμία πλευρά είναι η ηγεσία και ο ηγέτης του. Δε θέλω να σας απαντήσω με την κοινοτυπία ότι δε θα χάσουμε τις επόμενες εκλογές. Αυτήν την περίοδο βλέπουμε ότι σιγά σιγά ολοκληρώνεται και ο μήνας του μέλιτος του κυρίου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας. Προσγειώνονται στην πραγματικότητα και οι έξαλλες φωνές τους που στοίχισαν και στη χώρα και στο ΣΥΡΙΖΑ σιγά σιγά σταματούν. Τη συμφωνία των Πρεσπών για τη Βόρεια Μακεδονία θα την τιμήσουν γιατί δεν είναι πλέον προδοτική, η καταστροφή στο Μάτι δεν είναι θέμα ανικανότητας αλλά υπάρχει και το θέμα της προετοιμασίας και της κλιματικής αλλαγής, στο μεταναστευτικό δεν είναι η ιδεοληψία και η ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ που φέρνει μετανάστες αλλά είναι γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.  Σιγά σιγά οι Έλληνες πολίτες θα αρχίσουν να εμβαθύνουν σε πολιτικές, σε κυβερνητικές δράσεις και αποτελέσματα για τους ίδιους και τη χώρα. Η επικοινωνιακή ασυλία της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του κυρίου Μητσοτάκη και της ομάδας του ολοκληρώνεται. Η διακυβέρνηση Τσίπρα θα δικαιωθεί παρά τις υπαρκτές και ομολογημένες αδυναμίες της και ο Τσίπρας θα επιστρέψει.