Μάκης Παπαδημητρίου: “Πιστεύω υπάρχει πολλή σαπίλα στη μικρή οθόνη”

Είναι ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του και έχει παίξει σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε πολλές ταινίες, αφού τρέφει μια ιδιαίτερη αγάπη για τον κινηματογράφο. Φειδωλός, χαμηλών τόνων, αλλά και με χιούμορ, ο Μάκης Παπαδημητρίου καταφέρνει πάντοτε να πει στο πετσί του εκάστοτε ρόλου και να μας εκπλήξει.

Ο “σχεδόν ενήλικας” Μάκης Παπαδημητρίου

Φέτος, τον απολαμβάνουμε στη νέα σειρά της Μυρτώς Κοντοβά «Σχεδόν Ενήλικες» στο Mega, ένα έργο με σύγχρονο χαρακτήρα, σπαρταριστούς διαλόγους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, που μιλά για όσα έχουμε βιώσει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά και για την τρέχουσα πραγματικότητα.

«Είχα κάνει ένα ραντεβού με τη Μυρτώ Κοντοβά, γιατί δεν γνωριζόμασταν. Και επειδή μου άρεσε πολύ ο τρόπος που μου έλεγε ότι θα γυριστεί η σειρά και το περιεχόμενό της, όπως και το πρώτο σενάριο που είχε γράψει και το διάβασα, είπα το “ναι”», λέει ο ίδιος για το πώς προέκυψε η συμμετοχή του στη σειρά.

Στο “Σχεδόν Ενήλικες” οι χαρακτήρες είναι πραγματικοί. Θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας

Το «Σχεδόν Ενήλικες» αποτυπώνει την κοινωνία του σήμερα και κινείται σε ένα αληθοφανές πλαίσιο, παρουσιάζοντας συνθήκες που είναι κάτι παραπάνω από γνωστές στον μέσο Έλληνα και δη στον μέσο Αθηναίο. Από τα μνημόνια, την ανεργία και τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά μέχρι τον κορονοϊό, το lockdown και τη μετά – lifestyle εποχή, γι’ αυτό και ο τηλεθεατής μπορεί εύκολα να ταυτιστεί.

«Είναι μία σειρά με πολύ χιούμορ, πολύ φρέσκους και ωραίους διαλόγους και οι χαρακτήρες είναι πραγματικοί. Δηλαδή, θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Είναι κανονικοί χαρακτήρες. Δεν είναι σε ένα σύμπαν με σενάριο που είναι γραμμένο τελείως έξω από την ελληνική πραγματικότητα, όπως συμβαίνει σε πολλές σειρές. Ο τηλεθεατής μπορεί να ταυτιστεί εύκολα λόγω της θεματικής της και, μάλιστα, σε ένα εύρος ηλικιών: και οι νεότεροι και οι πιο μεγάλοι. Η σειρά μιλάει για το σήμερα μέσα από χαρακτήρες που, όπως λέει και ο τίτλος, είναι «Σχεδόν ενήλικες». Έχουν μείνει λίγο προσκολλημένοι, κυρίως συναισθηματικά, στη δεκαετία του ’90».

Ο Μάκης Παπαδημητρίου έχει τον ρόλο του Θωμά, ενός εκ των τεσσάρων πρωταγωνιστών του έργου, και ζει στην Αθήνα μαζί με τους Αποστόλη (Γιάννης Στάνκογλου), Νικόλ (Θεοδώρα Τζήμου) και Αλέξη (Γιώργος Παπαγεωργίου).

«Εγώ υποδύομαι τον Θωμά Μουτζούρη, πρώην πολύ επιτυχημένο διαφημιστή που είχε πάρει πολλά βραβεία τη δεκαετία του ’90, αλλά μετά με την κρίση καταστράφηκε οικονομικά και έχει καταλήξει να δουλεύει για τον πρώην υπάλληλό του, ο οποίος τώρα έχει φτιάξει μια εταιρεία και τον έχει προσλάβει».

Στην Αθήνα μου αρέσουν οι γειτονιές και τα ελάχιστα πάρκα της. Με ενοχλεί η κίνηση και η πολυκοσμία της

Και μπορεί ο Θωμάς να είναι «τσουλάκι των ενοχών του», όπως ο ίδιος συνειδητοποιεί με τη βοήθεια της ψυχολόγου του, ο Μάκης Παπαδημητρίου, όμως, δεν είναι τόσο ενοχικός και δεν είναι 100% σίγουρος αν ο τηλεοπτικός χαρακτήρας του θα καταφέρει να αποτινάξει αυτά που τον βαραίνουν. Το σίγουρο είναι πως ο ηθοποιός απολαμβάνει τα γυρίσματα στην Αθήνα, αφού ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πρωτεύουσα.

«Είναι μια πόλη που την ξέρω, μ’ αρέσει και θέλω να μένω εδώ. Βλέποντας και τα γυρίσματα στη σειρά, που περιγράφουν την πόλη που μεγαλώνω μ’ αρέσει. Στην Αθήνα μ’ αρέσουν οι γειτονιές, μ’ αρέσει να περπατάω, μ’ αρέσουν τα ελάχιστα πάρκα που έχει, μ’ αρέσουν οι παραλίες της Αττικής. Αυτό που με ενοχλεί είναι η κίνηση, η πολυκοσμία, το κέντρο – κέντρο της Αθήνας».

Η τηλεόραση, το θέατρο και το σινεμά

Αξίζει να σημειωθεί, πως τον Μάκη Παπαδημητρίου τον γνωρίσαμε μέσα από τον ρόλο του Ζαν Κλώντ στην θρυλική μαύρη κωμωδία «Μαύρα Μεσάνυχτα» την περίοδο 2007 – 2009 στο Mega. Τον ρωτάω πώς θυμάται εκείνη την περίοδο και τι του έχει μείνει από την συγκεκριμένη δουλειά.

«Ήταν μία συνθήκη, από αυτές που γίνονται μια φορά στα δέκα χρόνια, που λέει ο λόγος. Γιατί ήταν και το καστ πολύ ιδιαίτερο και ο Κοκκινόπουλος είχε βάλει την υπογραφή του σε μια πάρα πολύ ωραία δουλειά και το σενάριο των Ρίσβα – Σακαλή ήταν εξαιρετικό. Είμαι πολύ τυχερός που συμμετείχα σε αυτή τη δουλειά και την θυμάμαι με πολύ όμορφες αναμνήσεις».

Έχουν γίνει κάποιες πολύ αξιόλογες δουλειές στην τηλεόραση, αλλά νομίζω υπάρχει και πολλή σαπίλα

Μετά την καμπή που έκανε η τηλεόραση τα χρόνια της κρίσης, φαίνεται πως το τηλεοπτικό τοπίο αλλάζει ξανά το τελευταίο διάστημα, με τη δυναμική επιστροφή της μυθοπλασίας στη μικρή οθόνη, αν και έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας. Όπως λέει και ο ίδιος:

«Μακάρι να αλλάξει. Έχουν γίνει κάποιες πολύ αξιόλογες δουλειές, αλλά νομίζω κατά γενική ομολογία υπάρχει και πολλή σαπίλα».

Έτσι κι αλλιώς, όμως, ο ίδιος είναι λάτρης του σινεμά, καθώς απολαμβάνει περισσότερο τη διαδικασία του κινηματογράφου. Αυτό φαίνεται και από τις δουλειές του, καθώς αν κοιτάξει κανείς την πορεία του, θα δει ότι ο Μάκης Παπαδημητρίου έχει παίξει σε περίπου 30 ταινίες μέχρι τώρα. Η τελευταία κινηματογραφική δουλειά του ήταν «Η αναζήτηση της Λώρα Ντουράντ», που έχει να πει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.

«Είναι μια ιστορία δύο φίλων που εν ολίγοις ψάχνουν να βρουν ο ένας τον άλλον. Στην ουσία ψάχνουν να βρουν τη φιλία τους, αλλά το κάνουν με όχημα την αναζήτηση μιας πρώην πορνοστάρ που τους άρεσε τη δεκαετία του ’80 όταν ήταν πιτσιρικάδες και την έβλεπαν σε βιντεοκασέτες. Αποφασίζουν να ψάξουν να την αναζητήσουν και να βρουν πού μένει».

Τον Μάκη Παπαδημητρίου τον έχουμε απολαύσει εξίσου σε δραματικούς και κωμικούς ρόλους, ενώ καταφέρνει να φέρει εις πέρας και τα δύο είδη καταπληκτικά. Ο ίδιος δεν ξεχωρίζει κάποιο από τα δύο και ούτε αποτελούν παράγοντα για να πει το “ναι” σε μία δουλειά.

«Δεν έχω προτίμηση, δεν επιλέγω έτσι. Αν και δεν μου αρέσει η λέξη επιλέγω, γιατί φαίνομαι πολύ υπερόπτης και αλαζόνας. Προτιμώ οι δουλειές που κάνω να ξεκινάνε από το με ποιους συνεργάζομαι και υπό ποιες συνθήκες και λιγότερο από το τι έργο παίζω και τον ρόλο».

Μου έλειψε η επαφή με τους ανθρώπους και η ρουτίνα του να πηγαίνω στη δουλειά μου

Όσον αφορά το θέατρο, ο ίδιος “βλέπει” πως η φετινή χρονιά χάθηκε και ελπίζει να αντέξει ο κλάδος και οι άνθρωποί του, τονίζοντας πως χρειάζεται στήριξη από την κυβέρνηση, την πολιτεία, το κράτος, ώστε να ανταπεξέλθουν. Προς το παρόν κάνει υπομονή, όσο κι αν του λείπει η επαφή με τους συναδέλφους του και η δουλειά του.

«Στο lockdown μου έλειψε η κοινωνική επαφή. Η επαφή με τους ανθρώπους γενικότερα, όπως σε όλο τον κόσμο φαντάζομαι, και η δουλειά μου. Είμαι από τους τυχερούς που δούλεψα στο δεύτερο κομμάτι της καραντίνας, γιατί είχαμε τη σειρά. Αλλά γενικώς μου λείπει το θέατρο, η ρουτίνα του να πηγαίνω στη δουλειά μου».

Τα μελλοντικά του σχέδια είναι ρευστά, λόγω της κατάστασης που υπάρχει στον χώρο του πολιτισμού. Αυτή την περίοδο έχει κάποιες προτάσεις για ταινίες, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Το μόνο σίγουρο – όσο γίνεται με τις διαρκείς αναβολές που έφερε ο κορονοϊός και το lockdown – είναι η καλοκαιρινή περιοδεία με την «Μήδεια» του Μποστ σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη. Μια παράσταση, όπου ο ίδιος υποδύεται ένα γυναικείο ρόλο, αυτόν της Μήδειας.

«Είναι μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση. Στην ουσία δεν κάνω προσπάθεια να γίνω γυναίκα, δεν είναι εκεί το ζήτημα. Είναι μια κωμωδία πιο ακομπλεξάριστη από αυτό. Δεν επικεντρωνόμαστε, δηλαδή, ως θεατές στο πόσο καλά κάνω εγώ τη γυναίκα. Οπότε δεν ήταν και σε μένα πρόκληση το να υποδυθώ μια γυναίκα, προκειμένου να πείσω για το πόσο καλά κάνω τη δουλειά μου και δεν ήταν και σκηνοθετική επιθυμία. Η επιθυμία ήταν να βγει μια όμορφη, διασκεδαστική, δροσερή, γρήγορη παράσταση και νομίζω ότι αυτό πέτυχε και με το παραπάνω».

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr