Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η “σχολική εκδρομή” στις 21 Ιουνίου στο Θέατρο Βράχων

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου ξανασυναντά , την ερχόμενη Πέμπτη, στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»,για μια ακόμη γιορτινή κι επετειακή «σχολική εκδρομή», τις μαθητικές χορωδίες μουσικών σχολείων από τον Πειραιά και τη Λάρισα, παρέα με τους Ευγενείς Αλήτες, το Μάρκο Κούμαρη, τη Νατάσσα Μποφίλιου και την Ελένη Τσαλιγοπούλου.

Οι παρτίδες του με τα μουσικά σχολεία ξεκίνησαν, μας εξηγεί , μετά από μια πρόσκληση από το μουσικό σχολείο Δράμας, πριν 3 χρόνια, για να συμάσχει σε μια σχολική γιορτή για το τέλος της χρονιά. Τα παιδιά είχαν ετοιμάσει ένα αφιέρωμα με τα τραγούδια του, μαζί με την ορχήστρα και τη χορωδία σχολείου. «‘Ενιωθα πως συμμετείχα κι εγώ σε μια σχολική γιορτή», εξομολογείται.

«‘Ομως, το σημαντικό για μένα είναι αυτό που αισθάνθηκα όταν πρωτομπήκα στο σχολείο, στη Δράμα», προσθέτει. « Αναπόφευκτα θυμήθηκα το δικό μου σχολείο που ήταν η απόλυτη αντίθεση».

Μαθητής πέρασε τα σχολικά του χρόνια εν μέσω Χούντας, σε ένα σχολείο στη Νέα Σμύρνη, «σκοτεινό κι αυταρχικό, αλλά η μουσική ήταν το κρυφό μας όνειρο».

Μπαίνοντας στο σχολείο της Δράμας είδε το εντελώς αντίθετο:« Είδα άρωμα, μουσικές να ξεχύνονται από όλα τα δωμάτια, παιδιά που τρέχαν με ακορντεόν, κιθάρες και τρομπέτες στους διαδρόμους. Ενα χαμόγελο υπήρχε παντού κι αισθάνθηκα μεγάλο ενθουσιασμό και ζήλια».

Ζήλια, γιατί «αν είχα βγαλει κι εγώ ένα τέτοιο σχολείο θα ήταν διαφορετικά τα εφηβικά μου χρόνια».

Ζήλεψε και γιατι ο ίδιος μεγάλωσε μέσα στο διχασμό Δύση-Ανατολή, παράδοση-ροκ :« Στη δική μου διαδρομη ξεκίνησα ακούγοντας ροκ, ήταν το παράθυρό μου στην ελευθερία. Και Σαββόπουλο άκουγα που ήταν ο έλληνας εκπρόσωπος του ροκ για μένα εκείνη την εποχή.Και σιγά σιγά μέσα από μια αργόσυρτη πορεία ανακάλυψα τα λαϊκά και τα παραδοσιακά που τα είχα συνδέσει στην εφηβεία μου με τη Χούντα, για να κάνω τη σύνδεση Ανατολής Δύσης, παράδοσης μοντερνισμού. Αυτό στα μουσικά σχολεία είναι ένα δώρο που δίνεται εξαρχής. Φτιάχνουν οι μαθητές μόνοι συγκροήματα και παίζουν παραδοσιακά, τζαζ, ροκ».

Στο σήμειωμά του για τη συναυλία, ο Πορτοκάλογλου θυμάται τη δεκαετία του ‘60 , δεκαετία των παιδικών του χρόνων. «Με σημάδεψε με τα πρώτα χρώματα και τις μυρωδιές, με τις πρώτες μαγικές μουσικές της ζωής μου.

Χατζιδάκις, Τσιτσάνης, Σαββόπουλος, Beatles, Stones, Dylan και τόσοι άλλοι που μεγαλούργησαν εκείνα τα χρόνια, άφησαν μέσα μου τα ίχνη τους για πάντα.

Η μουσική διαδρομή μου μπορεί να ξεκινά στη δεκαετία του ‘80 με τους Φατμέ και να συνεχίζεται με πολλές στροφές και περιπέτειες μέχρι σήμερα, αλλά ο πρώτος σπόρος φυτεύτηκε τότε, που άκουγα ανέμελος το ραδιόφωνο των γονιών μου ή τους δίσκους του αδελφού μου. Πολύ πριν πιάσω κιθάρα στα χέρια μου.

Το οδοιπορικό σε όλη τη χώρα πέρσι το χειμώνα , με τους Ευγενείς Αλήτες και τις χορωδίες των τοπικών μουσικών σχολείων το ονομάζει « Μαγική εμπειρία». Σε αυτή προστίθεται το φινάλε τους, την επομένη των συναυλιών, ένα σεμινάριο τραγουδοποιίας στα παιδιά. «Ήταν η δική μου προσφορά για τα παιδιά που το παλεύουν με το στίχο και τη μουσική και γράφουν τραγούδια».

Στην αθηναϊκή στάση της Σχολικής εκδρομής, την Πέμπτη 21 του μήνα, στο θέατρο Βράχων, η οποία συμπίπτει και με το θερινό ηλιοστάσιο και με την παγκόσμια ημέρα μουσικής, σε ένα πράγμα ο ταλαντούχος τραγουδοποιός και τραγουδιστής προσβλέπει: «να την κάνουμε την πιο φωτεινή νύχτα του κόσμου». Θέλει επιπλέον να γιορτάσει τα «60 χρόνια που κλείνω φέτος και να το ξεχάσω αυτό το γεγονός».

Στη συναυλία συμπράττει και η παιδική χορωδία Con Anima.