Bulgari: Από πού προέρχεται το επώνυμο της διάσημης φίρμας “Μπουλγκάρι”

Σήμερα θέλω να σας πω μια ενδιαφέρουσα ιστορία για κάποια επιφανή ηπειρώτικη οικογένεια, που κι αυτή, όπως και πολλές άλλες, άνθισε και ευδοκίμησε στα ξένα. Ο γενάρχης της, αυτός που την έκανε διάσημη στα πέρατα του κόσμου, γεννήθηκε το 1857 στους Καλαρρύτες των Τζουμέρκων. Ο Σωτήρης ήταν το μοναδικό παιδί από τα έντεκα της φαμίλιας του, που αφενός επιβίωσε, και αφετέρου κατάφερε να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση στην αργυροχοΐα – ο παππούς του ήταν πλανόδιος πωλητής κοσμημάτων στα ηπειρώτικα χωριά.

Στα μέσα προς τα τέλη του 19ου αιώνα, ο Σωτήρης κατάφερε να ανοίξει ένα κοσμηματοπωλείο στην Παραμυθιά της Θεσπρωτίας. Όμως τα πράγματα ήταν δύσκολα, με τους Τούρκους να τον παρενοχλούν, κι έτσι ο ηπειρώτης αργυροχρυσοχόος πέρασε απέναντι, στην Κέρκυρα. Εκεί γνώρισε τον μετέπειτα συνεργάτη του, με τον οποίο αποφάσισαν να ξενιτευτούν στην Ιταλία, και συγκεκριμένα στη Νάπολη, όπου και άνοιξαν το πρώτο τους κατάστημα με χρυσαφικά. Όμως η πόλη με την υψηλή εγκληματικότητα δεν σήκωνε τον Σωτήρη και την οικογένειά του, κι έτσι ο ανήσυχος επιχειρηματίας εγκαταστάθηκε οριστικά στη Ρώμη.

Στη αρχή οι δύο συνεργάτες πουλούσαν κοσμήματα στους τουρίστες του Βατικανού, και μετά, αφού χώρισαν οι δρόμοι τους, ο Σωτήρης, για να μην τα πολυλογούμε, μεταφέρθηκε στη Βία Κοντότι της Ρώμης, όπου και ίδρυσε το γούρικο, όπως αποδείχτηκε, μαγαζί του.

Πριν βγει ο 19ος αιώνας, τα μαγαζιά της οικγογνειας του Σωτήρη ηταν τέσσερα και είχε αρχίσει ήδη να γίνεται διάσημος. Ο Σωτήρης πέθανε το 1932, αλλά ο Οίκος που είχε ιδρύσει επιβίωσε μια χαρά, αυξάνθηκε και πληθύνθηκε, με τα παιδιά του στο τιμόνι – μέχρι τη δεκαετία του ’70 η φίρμα του Σωτήρη από τους Καλαρρύτες είχε υποκαταστήματα σε όλες τις μεγαλουπόλεις του κόσμου και ήταν αν όχι το πρώτο, οπωσδήποτε ένα από τα πρώτα ονόματα στο χώρο του κοσμήματος.

Τις εμπνευσμένες απο την ελληνική κλασική και την ιταλική αναγεννησιακή περίοδο δημιουργίες του, τις φόρεσαν και τις φορούν αστέρες του σινεμά, βασιλιάδες, σεΐχηδες και λοιποί ζάπλουτοι, που μπορούν τέλος πάντων να αντέξουν το κόστος ενός κοσμήματος από τη φίρμα «Μπουλγκάρι»…

Εάν λοιπόν η ζωή ήταν πιο εύκολη στην Ήπειρο, μπορεί ο Σωτήριος Βούλγαρης να μην είχε φύγει από το χωριό του στα Τζουμέρκα, αλλά τότε μάλλον δεν θα είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον Ρίτσαρντ Μπάρτον,  όταν είχε αγοράσει ένα –ακόμα- σμαραγδένιο δαχτυλίδι στην  Τέιλορ, να δηλώνει «εγώ έμαθα στην Ελίζαμπεθ την μπίρα, αυτή μου έμαθε τη Μπουλγκάρι»…

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.