Σαν σήμερα ανακαλύπτεται το LSD

Σαν σήμερα, στις 16 Νοεμβρίου του 1938, στα εργαστήρια της ελβετικής φαρμακοβιομηχανίας Sandoz, ο χημικός Άλμπερτ Χόφμαν συνθέτει το διάσημο Ελ Ες Ντι.

Ο ίδιος θα κάνει χρήση της εφεύρεσής του πέντε χρόνια αργότερα,  διαπιστώνοντας πως η ανακάλυψή του έχει παραισθησιογόνες ιδιότητες. Τώρα, για την ετυμολογία, το αρκτικόλεξο, LSD, είναι συντομογραφία του διαιθυλαμιδίου του λυσεργικού οξέως –«Lysergic acid diethylamide».

Το LSD αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως ψυχωσιομιμητικός παράγοντας προκειμένου να επιφέρει ψυχικές καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που συνοδεύουν ψυχικές ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια, με σκοπό τη μελέτη τους. Στη δεκαετία του 1960, η χρήση του προτάθηκε για τη θεραπεία νευρώσεων ειδικά σε ασθενείς που αρνούνταν να ακολουθήσουν άλλες θεραπευτικές μεθόδους, καθώς και για την αντιμετώπιση του αλκοολισμού, αλλά τελικά αποδείχθηκε πως δεν έχει κλινική αξία.

Είχε όμως αξία για το κίνημα των χίπις, που έκαναν εκταταμένη χρήση του LSD για να περάσουν σε άλλες καταστάσεις συνείδησης.  Το τραγούδι των Μπιτλς “Lucy in the Sky with Diamonds”, («Η Λούσι στον ουρανό με διαμάντια») θεωρήθηκε αμέσως πως αναφέρεται στο LSD, από τα αρχικά των λέξεων Λούσι, Σκάι και Ντάιμοντς, και πως είναι ένας ύμνος στο παραισθησιογόνο, αλλά τα Σκαθάρια κατηγορηματικά διέψευσαν αυτή την εικασία, παραδεχόμενοι ωστόσο, πως πότε – πότε έπαιρναν LSD, καθώς έφτιαχναν ή έπαιζαν τα τραγούδια τους. Να πούμε πως πολλοί αποτρελάθηκαν με το LSD – το τριπ τους δεν τελείωσε ποτέ.

Ηθικό δίδαγμα: μην παίζετε με το μυαλό σας, μπορεί ευκολότατα να το χάσετε. Ακόμα κι όταν η ουσία που χρησιμοποιείτε έχει τη σφραγίδα μιας ιδιοφυίας όπως ο Ελβετός επιστήμονας Χόφμαν και μιας μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας…

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.