Από το #MeToo του Χόλιγουντ στο #CampusMeToo της Κένυας

Το #MeToo δεν ήταν απλώς ένα hashtag, αλλά ένα ολόκληρο κίνημα. Ένα κίνημα δημοσιοποίησης περιστατικών σεξουαλικής παρενόχλησης, που ξεκίνησε από το Χόλιγουντ και τον κόσμο του θεάματος κι έπειτα εξαπλώθηκε παντού. Ολοένα και περισσότερα άτομα που είχαν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση, βρήκαν το θάρρος να δηλώσουν ότι «μου συνέβη κι εμένα», δίνοντας δύναμη το ένα στο άλλο και οδηγώντας, όπου ήταν δυνατόν, τους δράστες ενώπιον της δικαιοσύνης.

Μάλιστα, όταν τα περιστατικά αυτά συμβαίνουν στον χώρο εργασίας, ό,τι και αν περιλαμβάνει αυτό για τον καθένα και κυρίως για την καθεμία – αφού τα θύματα είναι στη συντριπτική πλειοψηφία γυναίκες – είναι σαν να χάνεται κάθε αίσθηση προσωπικού ασύλου. Το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα στη χώρα μας με τις πρόσφατες αποκαλύψεις από τον χώρο του αθλητισμού και της εκπαίδευσης, μα δυστυχώς δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Η σεξουαλική παρενόχληση διαπερνά κοινωνικά στρώματα, επαγγελματικές ιδιότητες, σύνορα… Το #CampusMeToo είναι η απάντηση των φοιτητών και των φοιτητριών στην Κένυα, που δίνουν τον δικό τους αγώνα κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο των πανεπιστημίων. Κι όλα αυτά, με τη βοήθεια της ActionAid.

«Ήμουν 18 χρονών όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο. Την πρώτη μέρα των μαθημάτων, γνώρισα έναν καθηγητή που μου είπε να πάω στο γραφείο του κι εγώ δέχθηκα. Τον εμπιστεύτηκα αμέσως, γιατί ήταν φίλος της θείας μου και εκείνη μου είχε πει άμα χρειαστώ κάτι, να πάω να τον βρω. Πήγα, λοιπόν, χωρίς δεύτερη σκέψη και μου είπε ότι ετοιμαζόταν να πάει για φαγητό και με κάλεσε κι εμένα. Μπήκαμε στο αυτοκίνητό του και φύγαμε. Εκεί που οδηγούσε, μου έπιασε το χέρι και μου είπε ότι είμαι πολύ όμορφη. Μου ζήτησε να κάνουμε σχέση και εγώ είπα όχι, γιατί ήξερα ότι είναι παντρεμένος και ήταν και πολύ μεγάλος για εμένα. Έκανα να τραβήξω το χέρι μου, αλλά μου το κράτησε πιο σφιχτά. Ένιωσα τόσο άσχημα που ήθελα να ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου και να πηδήξω έξω. Του είπα να σταματήσει, αλλά αρνήθηκε και αμέσως κλείδωσε τις πόρτες από μέσα.

Είπε ότι θα με πήγαινε σε ένα ωραίο ξενοδοχείο να περάσουμε καλά. “Μα νόμιζα ότι θα πάμε για φαγητό!” του είπα, κι εκείνος απάντησε πως το φαγητό μπορούσε να περιμένει και μου έπιασε το στήθος. Τον έσπρωξα και προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα, αλλά ήταν κλειδωμένη. Τελικά σταμάτησε και μου είπε ότι έπρεπε να του πω πότε θα βρισκόμασταν. Πήγα με τα νερά του και του είπα ότι θα βρισκόμασταν την τάδε μέρα. “Κανόνισε να έρθεις”, μου απάντησε. Του ζήτησα να με αφήσει στην επόμενη στάση του λεωφορείου και δέχθηκε. Όπως κατέβαινα από το αυτοκίνητο, μου έδωσε 500 σελήνια (σ.σ. 3,50 ευρώ) – και καλά για το εισιτήριό μου. Δεν πήγα στο ραντεβού μας, αλλά αυτός συνέχισε να μου στέλνει μηνύματα και να με παρενοχλεί, μέχρι που τον μπλόκαρα. Τότε δυστυχώς δεν ήξερα κάποια υπηρεσία να πάω ούτε κάποιον να με βοηθήσει», λέει η Τζέιν (σ.σ. έχουμε αλλάξει το όνομά της, για λόγους προστασίας).

Η σεξουαλική παρενόχληση στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα από το προσωπικό προς τις φοιτήτριες αποτελεί συχνό φαινόμενο στην Κένυα και κανείς δε μιλάει. Ο φόβος, βλέπετε, για το τι είναι ικανός να κάνει ο δράστης είναι πιο δυνατός. Μέσα από το κίνημα #CampusMeToo που ξεκίνησε η ActionAid σε συνεργασία με το UN Women, η Τζέιν και άλλες φοιτήτριες βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν για αυτά που τους είχαν συμβεί. Έμαθαν, επίσης, τι μπορούν να κάνουν για να προστατευθούν, πώς να συλλέξουν στοιχεία και πού να απευθυνθούν για να καταγγείλουν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης. Το #CampusMeToo ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο περίπου κι έκτοτε οι φοιτήτριες άρχισαν να μιλάνε. Παράλληλα, υπέβαλαν τα αιτήματά τους στο Υπουργείο Παιδείας σε σχέση με την πρόληψη της σεξουαλικής παρενόχλησης και ελπίζουν πως σύντομα θα λάβουν θετική απάντηση.

«Θέλω να πω σε όσες και όσους έχουν βιώσει σεξουαλική παρενόχληση να το καταγγείλουν και να πάψουν να κατηγορούν τον εαυτό τους. Πρέπει να σπάσουμε τη σιωπή. Προσωπικά είμαι ευγνώμων απέναντι στην ActionAid, όχι μόνο γιατί με βοήθησε να νιώσω πιο δυνατή και να υψώσω τη φωνή μου κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης, αλλά και γιατί έτσι κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνη. Δεν είμαι η μόνη που της έχει συμβεί κάτι τέτοιο και δεν είμαι η μόνη που προσπαθώ να βάλω τέλος σ’ αυτή την κατάσταση».

Μάθετε περισσότερα για τη δράση της ActionAid εδώ.