Στέργιος Καλπάκης: Η διαγραφή Μπογδάνου και το ξέπλυμα

Αυτές τις ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ιστορική καταδίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο και την τελευταία εβδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας σειράς επιθέσεων από νεοναζί.

Ένα χρόνο μετά και μοιάζει σαν η Νέα Δημοκρατία και ένα σημαντικό κομμάτι της δημόσιας σφαίρας να μην έχουν πάρει απολύτως κανένα δίδαγμα από την πολυετή περιπέτεια της ελληνικής κοινωνίας από την εγκληματική δράση των νεοναζί, την είσοδο της Χ.Α. στη Βουλή και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Αντιθέτως, παρατηρούμε την επανάληψη του ίδιου μοτίβου που τα προηγούμενα χρόνια είχε δώσει αέρα στους φασίστες. Μια τριλογία του ξεπλύματος:

1. Κανονικοποίηση

Η υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας από κόμματα της κεντροδεξιάς σε κορυφαία ζητήματα, όπως η εξωτερική πολιτική, το προσφυγικό, τα δικαιώματα, προκειμένου να συγκρατήσουν δυνάμεις στα δεξιά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ιδέες και αντιλήψεις αποκρουστικές και μέχρι πρότινος περιθωριακές να γίνονται αρχικά ανεκτές και σταδιακά αποδεκτές από όλο και μεγαλύτερα ακροατήρια.

Η υπουργοποίηση της τριάδας του ΛΑ.Ο.Σ. (Γεωργιάδης, Βορίδης, Πλεύρης) είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κανονικοποίησης. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η σιωπή της Ν.Δ. ως αξιωματικής αντιπολίτευσης στις βίαιες επιθέσεις ακροδεξιών σε σπίτια βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και η υπερπροβολή τότε από μέσα ενημέρωσης (με ύφος επιδοκιμασίας μάλιστα) των οργανωμένων προπηλακισμών από ακροδεξιούς.

Αλλά και πρόσφατα, η επί δύο εβδομάδες ανοχή του κ. Μητσοτάκη στη φασιστική και αποτρόπαια δημοσιοποίηση της λίστας με τα ονόματα νηπίων μεταναστών από τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο για να τον διαγράψει τελικά μετά το αντικομμουνιστικό παραλήρημα στη Βουλή και αφού πρώτα τον εξέθεσε ανεπανόρθωτα ο κ. Δένδιας.Δεν έκανε, όμως, το ίδιο και για τον Βουλευτή Καστοριάς της Ν.Δ., Ζήση Τζηκαλάγια, ούτε για την επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου Θεσσαλονίκης, Μαρία Αντωνίου, που συμμετείχαν μαζί με τον Μπογδάνο στις γιορτές μίσους σε Γράμμο – Βίτσι δίπλα στη Χ.Α. και το κόμμα του Κασιδιάρη.

2. Υποβάθμιση

Η υποβάθμιση ως “μεμονωμένων περιστατικών”, ως “επεισόδια μεταξύ ομάδων” και όχι ως αυτά που πραγματικά είναι: βίαιες επιθέσεις με σαφές νεοναζιστικό πρόσημο. Η αδυναμία να πεις τους φασίστες – φασίστες, τους νεοναζί – νεοναζί.

Δεν πέρασαν πολλές ημέρες για να αποδειχτεί ότι κάθε άλλο παρά “μεμονωμένα περιστατικά” ήταν όσα συνέβησαν στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης με τις επιθέσεις να κλιμακώνονται, ξανά στη Θεσσαλονίκη και στο Νέο Ηράκλειο.

3. Σχετικοποίηση

Εδώ βρίσκουμε την περιβόητη “θεωρία των δύο άκρων”. Να μην καταδικάζεις, να μην απομονώνεις, να μην πολεμάς το φασισμό, το ναζισμό ως αυτό που είναι: το απόλυτο κακό. Και την ίδια ώρα να προσπαθείς να κάνεις ανιστόρητους συμψηφισμούς και να βάζεις στο ίδιο τσουβάλι τους νεοναζί με αυτούς που διαδηλώνουν ενάντια στο φασισμό, όπως ακριβώς έκανε ο υφυπουργός Παιδείας, Άγγελος Συρίγος.

Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, όλα τα παραπάνω συναντήθηκαν τις τελευταίες ημέρες στον δημόσιο διάλογο με αφορμή τα γεγονότα στη Σταυρούπολη.

Τους νεοναζί θα τους νικήσουμε οριστικά ως δημοκρατική κοινωνία μόνο αν αναγνωρίσουμε στη δράση τους την απεχθέστερη ιδεολογία που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, αυτή που έχει στον πυρήνα της τη φυλετική αντιμετώπιση της κοινωνίας και χωρίζει τους ανθρώπους σε αυτούς που πρέπει να ζουν και σε αυτούς που πρέπει να εξοντωθούν. Μόνο αν συνειδητοποιούσε ότι ο άνθρωπος καθοδηγούμενος από θεωρίες φυλετικής καθαρότητας μπορεί να γίνει το πλέον απάνθρωπο ον.

Οτιδήποτε λιγότερο και ακόμη χειρότερα η ανοχή και οι ανιστόρητοι συμψηφισμοί δίνουν χώρο και χρόνο στους νεοναζί να διαχέουν το δηλητήριο τους και να αναπτύσσουν την εγκληματική τους δράση.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις