O βουλευτής λείπει ταξίδι για δουλειές

Ο σεβασμός των βουλευτών στους Θεσμούς, στη Βουλή, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στους πολίτες που ψηφίζουν, είναι δεδομένος. Ή τουλάχιστον έτσι επαναλαμβάνουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν.

Σέβονται, τις διαδικασίες, συμμετέχουν, λένε την άποψή τους, καθορίζουν την εξέλιξη των πραγμάτων. Όσο πιο έμπειροι κοινοβουλευτικοί είναι, τόσο πιο πολύ σέβονται κοινοβουλευτικές διαδικασίες και Θεσμούς. Σωστά; Λάθος.

Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκλέγουμε μια φορά στα πέντε χρόνια και αφού όλοι σέβονται τον θεσμό όπως διατυμπανίζουν θα έπρεπε να δώσουν το “παρών”, είτε συμφωνούν, είτε διαφωνούν με την επιλογή.

Αν εξαιρέσουμε όσους δεν μπόρεσαν να παραστούν στην ψηφοφορία της Τετάρτης για λόγους υγείας, κάτι απολύτως κατανοητό και δικαιολογημένο, είχαμε μια απουσία μικροπολιτικής φύσεως και μια απουσία κακού προγραμματισμού με στοιχεία ανεκδότου.

Ο έμπειρος κοινοβουλευτικός, πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, έλειπε σε οικογενειακό ταξίδι, που δήθεν δεν μπορούσε να αναβάλει, στέλνοντας παράλληλα επιστολή υπέρ Σακελλαροπούλου, που ήξερε ότι δεν θα προσμετρηθεί.

Ο κ. Σαμαράς θα μπορούσε να παραστεί και να δείξει ότι σέβεται τους Θεσμούς και την επιλογή του πρωθυπουργού. Ή ακόμα και αν -όπως λένε οι φήμες- δεν συμφωνεί με την επιλογή, να καταψηφίσει όπως θα ταίριαζε σε έναν πολιτικό που δεν φοβάται την ίδια του την άποψη και σέβεται αυτούς που τον έστειλαν στη Βουλή.

Ο πρώην πρωθυπουργός αποφάσισε να μην πάει στη Βουλή. Το ταξίδι δεν αναβλήθηκε και έτσι καταψήφισε κρυπτόμενος.

Η άλλη απουσία που δεν είχε επαρκή αιτιολογία, ήταν αυτή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μεϊκόπουλου, ο οποίος έπαθε… λάστιχο και δεν πρόλαβε την ψηφοφορία. Το ατόπημα δεν είναι φυσικά ίδιας βαρύτητας με αυτό του κ. Σαμαρά.

Σε όλους μπορεί να συμβεί, αλλά ας επανέλθουμε σε αυτό που είπαμε στην αρχή. Μια φορά στα πέντε χρόνια γίνεται η συγκεκριμένη ψηφοφορία και ο προγραμματισμός του βουλευτή δεν προέβλεψε να είναι σχετικά νωρίς, ακόμα και αν τύχαινε μια αναποδιά.

Το πρόβλημα βέβαια για τους πολίτες δεν είναι ούτε η μικροπολιτική του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος σε αυτό έκανε πάντα πρωταθλητισμό, ούτε η γκάφα ενός βουλευτή.

Το ουσιαστικό ζήτημα είναι ότι όταν αυτές οι κοινοβουλευτικές συμπεριφορές, εκδηλώνονται σε μια ψηφοφορία, τέτοιας δημοσιότητας, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι συμβαίνει σε άλλες διαδικασίες, που παράγουν πολιτική και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Σε ψηφοφορίες και αποφάσεις που επηρεάζουν πραγματικά τις ζωές των πολιτών.