Περί Πλακιωτάκη, υπουργών κι εφοπλιστών

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε (και δικαίως) η συμπεριφορά του υπουργού Ναυτιλίας Γιάννη Πλακιωτάκη, απέναντι στις γνωστές δηλώσεις του εφοπλιστή Πάνου Λασκαρίδη και την αντίληψη που έχει για τους έλληνες πρωθυπουργούς. Ίσως κάποιους τους εξέπληξε.

Όχι όμως όσους παρακολουθούν τον τρόπο που κατά κανόνα νομοθετούν οι ελληνικές κυβερνήσεις επί δεκαετίες, για τα ζητήματα που αφορούν τον εφοπλισμό. Την ποντοπόρο ναυτιλία και την ακτοπλοΐα.

Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, με πρωταγωνιστή μάλιστα τον ίδιο υπουργό: Πέρσι στην καρδιά του καλοκαιριού τέλη Ιουλίου – αρχές Αυγούστου, ο Γιάννης Πλακιωτάκης έφερε στην Βουλή μια τροπολογία για να ψηφιστεί. Αυτή προέβλεπε την κατάργηση όλων των συλλογικών συμβάσεων των ναυτεργατών στην ποντοπόρο ναυτιλία. Κάτι σαν το εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη και χειρότερο, προσαρμοσμένο ειδικά για τα καράβια που ταξιδεύουν στις διεθνείς θάλασσες.

Εξηγώντας τον λόγο που προχωρά σε μία τέτοια, ρύθμιση, ο υπουργός παράθεσε το εξής απλό επιχείρημα: Ότι αν δεν το κάνει τότε οι έλληνες εφοπλιστές θα αλλάξουν σημαία στα καράβια τους.

Όπως καταγράφθηκε στα πρακτικά της Βουλής της 29ης Ιουλίου, ο υπουργός Ναυτιλίας είπε το εξής: «Η Ελλάδα είναι η πρώτη παγκόσμια δύναμη διεθνώς. Έχει τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια πλοία ελληνικής πλοιοκτησίας, ελέγχει το 20,67% της παγκόσμιας χωρητικότητας και το 54,28% της ευρωπαϊκής χωρητικότητας. Πόσα πλοία είναι με ελληνική σημαία; Μόλις τα πεντακόσια ενενήντα εννέα. Δηλαδή μόνο το 12% του ελληνόκτητου στόλου είναι υπό ελληνική σημαία». Πρόσθεσε ότι «μόνο τριακόσια πλοία επιλέγουν την κυπριακή σημαία, ενώ πάνω από επτακόσια πενήντα ένα πλοία επιλέγουν τη σημαία της Μάλτας και βεβαίως διάφορες άλλες σημαίας όπως της Λιβερίας, του Παναμά, των Νήσων Μάρσαλ». Δήλωσε επίσης ότι «το 1995 όταν το σύνολο του ελληνικού στόλου ήταν δύο χιλιάδες εννιακόσια τριάντα εννέα πλοία, τα πλοία υπό ελληνική σημαία ήταν χίλια δέκα εννέα. Δηλαδή, το ποσοστό του ελληνικού στόλου επί του ελληνόκτητου ήταν 42% και σήμερα είναι 12%».

Αυτό ακριβώς το επιχείρημα, έχουν χρησιμοποιήσει οι περισσότεροι προκάτοχοι του Γιάννη Πλακιωτάκη τα τελευταία 30 χρόνια. Έτσι υιοθετούν αντίστοιχες νομοθετικές πρακτικές διευκολύνσεων στις εταιρίες της ποντοπόρου ναυτιλίας.

Αν κρίνουμε μάλιστα από τα στοιχεία που παρέθεσε ο υπουργός Ναυτιλίας οι πρακτικές αυτές δεν έχουν μεγάλη επιτυχία. Όπως φαίνεται οι «σημαίες ευκαιρίας» συνεχίζουν να παραμένουν πιο ελκτικές από την «γαλανόλευκη» για τον ελληνικό εφοπλισμό. Κι ας ακούμε πολλά περί «πατριωτισμού» κι «ευεργετών».

Αυτά σε μια χώρα που -αξίζει να θυμίσουμε ότι- τα εφοπλιστικά κέρδη φορολογούνται με ειδικό συνυποσχετικό. Εκεί ορίζεται εκ των προτέρων το ποσό που θα πληρωθεί ως φόρος ανά ναυτιλιακή εταιρία. Δίχως να μετρηθούν πραγματικά κέρδη και τζίροι. Η πρώτη κυβέρνηση που το υπέγραψε ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά το 2012. Έκτοτε το συνυποσχετικό αυτό ανανεώνεται ανά δύο χρόνια. Το ανανέωσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά το έχει ανανεώσει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις