Woodstock: 5 πράγματα πρέπει να ξέρεις για το θρυλικό φεστιβάλ

Το Φεστιβάλ Γούντστοκ (Woodstock Festival) ή απλά Γούντστοκ (επισήμως: Woodstock Music & Art Fair) αποτέλεσε ορόσημο μιας ολόκληρης εποχής, των «παιδιών των λουλουδιών» που διακήρυτταν την αγάπη, την ειρήνη -και τα ναρκωτικά- ως τη λύση σε όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι είναι το Φεστιβάλ που άλλαξε τη ροκ μουσική όπως την ξέρουμε. Συγκαταλέγεται, άλλωστε, στη λίστα του Rolling Stone με τις 50 στιγμές που άλλαξαν την ιστορία του rock n’ roll.

Το φεστιβάλ, για το οποίο θα ακούσετε πολλά περισσότερα στην εκπομπή της Κυριακής “Μια χρονιά και έναν καιρό” με τον Θανάση Κρεκούκια από τις 22:00 έως τις 24:00, έλαβε χώρα στη γαλακτοκομική φάρμα του Μαξ Γιασγκούρ στο Μπέθελ, το οποίο βρίσκεται 69 χλμ νοτιοδυτικά της κωμόπολης Γούντστοκ της Νέας Υόρκης. Κατά τη διάρκειά του (και μερικές φορές εν μέσω βροχών και καταιγίδων) 32 καλλιτέχνες έπαιξαν στην ύπαιθρο μπροστά σ’ ένα ακροατήριο που έμοιαζε με θάλασσα ανθρώπων…

Ακολουθούν πέντε πράγματα που πρέπει να ξέρεις για το θρυλικό μουσικό φεστιβάλ:

1. Οι διοργανωτές

Η αρχική ιδέα πίσω από το Γούντστοκ ήταν καθαρά κερδοσκοπική. Ο 24χρονος μουσικός παραγωγός Μάικλ Λανγκ, ο συνομήλικός του Τζων Ρόμπερτς και οι Άρτι Κόρνφελντ και Τζόελ Ρόουζενμαν, συνεταίροι της εταιρίας Γούντστοκ Βέντσερς, αποφάσισαν να διοργανώσουν ένα υπαίθριο φεστιβάλ της ροκ στο μικρό χωριό Γουόλκιλ, με βασικό σλόγκαν “Τρεις μέρες μουσική και ειρήνη”. Στα μέσα Ιουλίου του 1969, συνεργεία γενειοφόρων νεαρών, με περίεργα ρούχα, μπαντάνες και τατουάζ, άρχισαν να διαμορφώνουν τον χώρο για τη συναυλία, όταν οι συντηρητικοί αγρότες του Γουόλκιλ τρομοκρατημένοι κατέθεσαν αγωγή για την απαγόρευση της συναυλίας στο όνομα της διασάλευσης της “δημόσιας τάξης”.

Με βαριά καρδιά, οι οργανωτές αποφάσισαν να μετακινηθούν στο γειτονικό Γούντστοκ, όπου κατάφεραν να νοικιάσουν την τεράστια φάρμα κάποιου γαλακτοπαραγωγού ονόματι Μαξ Γιασγκούρ. Οι επιφυλάξεις τού εβραϊκής καταγωγής κτηματία κάμφθηκαν από το γενναίο χρηματικό δέλεαρ των οργανωτών. Αργότερα, ο ίδιος δήλωσε: “Έκανα μια συμφωνία με τον Μάικ Λανγκ. Αν κάτι πήγαινε στραβά, θα τον κούρευα με την ψιλή. Αλλά αν όλα τέλειωναν ήσυχα, θα άφηνα τα μαλλιά μου μακριά. Απ’ ό,τι φαίνεται, ο Μάικ κέρδισε το στοίχημα, αλλά είμαι τόσο φαλακρός που αμφιβάλλω αν μπορέσω ποτέ να του ξεπληρώσω την οφειλή μου!”.

Το Φεστιβάλ σχεδιαζόταν να διαρκέσει τρεις ημέρες, από τις 15 έως τις 17 Αυγούστου 1969, τελικά όμως, εξελίχθηκε σε τετραήμερο και έληξε στις 18 Αυγούστου.

2. Ποιοι συμμετείχαν

Οι καλλιτέχνες που έλαβαν μέρος είναι οι: Ichie Havens, Sweetwater, The Incredible String Band, Bert Sommer, Tim Hardin, Ravi Shankar, Melanie, Arlo Guthrie, Joan Baez, Quill, Keef Hartley Band, Country Joe McDonald, John Sebastian, Santana, Canned Heat, Mountain, Grateful Dead, Creedence Clearwater Revival, Janis Joplin και The Kozmic Blues Band, Sly & the Family Stone, The Who, Jefferson Airplane, Joe Cocker, Country Joe and the Fish, Τen Years After, The Band, Blood, Sweat & Tears, Johnny Winter & Edgar Winter, Crosby, Stills, Nash & Young, Neil Young, Paul Butterfield Blues Band, Sha-Na-Na.

Την τέταρτη μέρα του φεστιβάλ εμφανίστηκε και ο Jimmy Hendrix, τον οποίο οι περισσότεροι δεν είδαν, αφού είχαν φύγει από τη νύχτα της τρίτης μέρας, έχοντας την εντύπωση ότι το φεστιβάλ τελείωσε.

3. Ποιοι δεν ήταν εκεί

Οι Beatles, οι Led Zeppelin, oι Doors και άλλοι μεγάλοι καλλιτέχνες, σπουδαία ονόματα της εποχής, είχαν καλεστεί, αλλά δεν πήγαν. Συγκεκριμένα, οι Beatles έδωσαν άκυρο επειδή ο John Lennon δεν είχε καταφέρει να τους συγκεντρώσει. Οι Led Zeppelin είχαν επιλέξει να τραγουδήσουν σε άλλο φεστιβάλ με καλύτερη πληρωμή, ενώ οι Doors δεν αποδέχθηκαν την πρόσκληση λόγω της γνωστής αντιπάθειας του Jim Morrison στις μεγάλες συναυλίες εξωτερικού χώρου

Τη συμμετοχή τους είχαν αρνηθεί επίσης οι Byrds και ο Bob Dylan, ο οποίος δεν συμφωνούσε με τις αρχές που πρέσβευε το κίνημα των χίπις., όσο και οι Jethro Tull, με τον Ian Anderson να δηλώνει ότι δεν θέλει να περάσει το Σαββατοκύριακο παίζοντας για «άπλυτους χίπιδες».

Ξεχωριστή μνεία αξίζει στην Joni Mitchell, η οποία ήταν από αυτούς που δεν περίμεναν να γίνει κάτι σπουδαίο και δεν πήγαν. Στη διάρκεια όμως του φεστιβάλ, και παρακολουθώντας τις ανταποκρίσεις από την τηλεόραση, συγκλονίστηκε από τις εικόνες και έγραψε το γνωστό τραγούδι Woodstock που έγινε ύμνος του φεστιβάλ. Η Mitchell λοιπόν παραβρέθηκε όχι σωματικά αλλά ψυχικά…

4. Γιατί το Γούντστοκ πέρασε στην αθανασία;

Πάνω από 400.000 χίπηδες υπολογίζεται ότι πήγαν τότε στο μικρό Μπέθελ, στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, για να ακούσουν τους θρύλους της μουσικής, προσέλευση – ρεκόρ και μην αναμενόμενη. Ένας όμως βασικός λόγος που το Γούντστοκ “ακούστηκε” σε όλον τον κόσμο ήταν η ταινία: Ο σκηνοθέτης Michael Wadleigh, είχε την ιδέα να κινηματογραφήσει το Φεστιβάλ. Η ταινία αυτή, αποτύπωσε καταστάσεις ανεπανάληπτες, μοναδικές. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό και επηρέασε τη νεολαία όλου του κόσμου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία προβλήθηκε και στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 1970. Μάλιστα, ο σκηνοθέτης είχε έρθει στη χώρα μας για να πραγματοποιήσει σειρά ομιλιών, πάνω στο νόημα του κινηματογραφικού του έργου. Όμως αμέσως σχεδόν, το “Woodstock” απαγορεύτηκε από τη χούντα. Η προβολή του «επετράπη» αργότερα, αφού όμως οι χουντικοί αφαίρεσαν εικόνες που έκριναν ως επικίνδυνο για τη νεολαία. Το συνολικό υλικό που αφαιρέθηκε, είχε διάρκεια μίας ώρας και η λογοκρισία αυτή αλλοίωνε το ήθος και το ύφος του έργου. Παρόλα αυτά το φιλμ (και το φεστιβάλ) αποτέλεσε ένα από τα κύρια πρότυπα (αισθητικής και συμπεριφοράς) στη διαμόρφωση της ελληνικής νεολαίας της εποχής.

5. Η αρχαιολογική ανάπλαση

Ομάδα αρχαιολόγων ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2018 μια επιχείρηση ανάπλασης των χώρων του θρυλικού φεστιβάλ, επιχειρώντας να αποκαλύψουν ίχνη της σελίδας αυτής της σύγχρονης μουσικής ιστορίας. Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου Μπίνγκχαμτον θέλουν μεταξύ άλλων να διαπιστώσουν με τις ανασκαφές τους πώς ακριβώς ήταν στημένες οι μουσικές σκηνές του Γούντστοκ. Το φθινόπωρο του 2017 είχαν ήδη «ξεσκεπάσει» το σημείο όπου είχαν στήσει τους πάγκους τους οι πωλητές των σουβενίρ στο φεστιβάλ.

Τα έργα ανάδειξης του χώρου όπου έγινε το φεστιβάλ σχετίζονται με την επικείμενη συμπλήρωση 50 ετών από τη διεξαγωγή του, διευκρίνισε η Νίνα Βερσάτζι από την Αρχαιολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Μπίνγκχαμτον. Το 2017 η συγκεκριμένη έκταση 15 εκταρίων είχε ανακηρυχθεί στις ΗΠΑ πολιτιστικό μνημείο.