O κανόνας της σιωπής

Ευτυχώς οι εποχές αλλάζουν. Τα θύματα πάσης φύσεως παρενοχλήσεων και επιθέσεων βγαίνουν μπροστα, διεκδικούν την τιμωρία των δραστών, αλλά και την προστασία υποψήφιων θυμάτων. Έχουν απέναντί τους ένα γραφειοκρατικό σύστημα, με τις γνωστές αγκυλώσεις, τις νησίδες αδιαφορίας και τις εξοντωτικές διαδικασίες, ωστόσο δεν λυγίζουν.

Το κίνημα metoo παγκοσμίως, αλλά και στην Ελλάδα έχει απτά αποτελέσματα, με πολλές υποθέσεις να καταλήγουν στο δικαστήριο και πολλές τραυματισμένες ψυχές να βρίσκουν τη λύτρωση όχι μόνο από την πιθανή τιμωρία των δραστών, αλλά και από το ότι μοιράστηκαν τις ιστορίες τους και έπαψαν να αντιμετωπίζουν μόνοι/ες μια κόλαση επί γης.

Ο δρόμος για τα θύματα, ήταν και παραμένει δύσκολος. Χλεύη, αμφισβήτηση, θύτες με πλάτες, οπισθοδρομικές αντιλήψεις, στερεότυπα, πατριαρχία και υποκρισία, υπέβαλαν πολλά από τα θύματα σε νέες δοκιμασίες.

Όμως η φούσκα της σιωπής και της ατιμωρησίας έχει πια σπάσει.

Είναι λοιπόν απορίας άξιον, πώς ενώ η κοινωνία έστω και με αργά βήματα προχωρά μπροστά, ένας κατεξοχήν χώρος προόδου, όπως θα έπρεπε να είναι ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα με πλούσια ιστορία, κάνει βήματα πίσω σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα.

Όπως αποκαλύπτει το ρεπορτάζ του Νίκου Γιαννόπουλου στο NEWS 24/7, το Κολλέγιο Αθηνών θέσπισε έναν κανονισμό ” πρόληψης και αντιμετώπισης περιστατικών παρενόχλησης και σεξουαλικής παρενόχλησης”, που προκαλεί πολλά ερωτηματικά.

Εκτός ότι προβλέπει την τραυματική γραπτή κατάθεση των θυμάτων που καταγγέλλουν παρενόχληση και μάλιστα σε αναρμόδια όργανα, επισημαίνει με έμφαση τα αυτονόητα ότι δηλαδή “οι ψευδώς καταγγέλλοντες οποιονδήποτε θα έχουν τις ανάλογες συνέπειες, τόσο για την ψευδή καταγγελία τους όσο και για την αναστάτωση που προκάλεσαν στη “Σχολική Κοινότητα”.

Τούτο βέβαια, μπορεί να εκληφθεί και ως απειλή για το θύμα μιας καταγγελίας που αφορά σε μια σεξουαλικής φύσεως παρενόχληση ή επίθεση, η οποία τις περισσότερες φορές είναι δυσχερώς αποδείξιμη.

Εντούτοις, ο Κανονισμός μάλλον παραγνωρίζει το ενδεχόμενο αυτό, με αποτέλεσμα αντί να έχει στόχο την προστασία των θυμάτων και τη διαφάνεια, φαίνεται να στοχεύει στη διαφύλαξη της φήμης του Κολλεγίου.

Μια φήμη που όλοι γνωρίζουμε, καθώς το Κολλέγιο Αθηνών, παρουσιάζεται ως το Κολλέγιο των ελίτ, των πρωθυπουργών και των ταγών της κοινωνίας.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (ο αδελφός του Αλέξανδρος ήταν επι χρόνια πρόεδρος του ΔΣ), ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως είναι μερικοί μόνο από τους διάσημους αποφοίτους του Κολλεγίου Αθηνών.

Η διαφύλαξη της φήμης του Κολλεγίου, θα έπρεπε να περνά μέσα από τον εκσυγχρονισμό και κυρίως μέσα από την ευαισθησία για τέτοιου είδους ζητήματα. Την προστασία των θυμάτων και όχι το λουστράρισμα σάπιων νοοτροπιών ή τη συγκάλυψη.

Το ερώτημα είναι, εφόσον ο κανονισμός προκάλεσε και την παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη και η υπόθεση ήρθε πια μέσω του NEWS 24/7 στη δημοσιότητα, αν η Νίκη Κεραμέως θα ενδιαφερθεί για το ζήτημα, είτε ως λαμπρή απόφοιτη του Κολλεγίου Αθηνών ή τουλάχιστον ως αρμόδια υπουργός.

Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για εκπαιδευτικό ίδρυμα και για παιδιά, που μπορεί να βρεθούν στη θέση του θύματος, έχοντας απέναντί τους έναν κανονισμό, που ευνοεί τη σιωπή και την κακώς εννοούμενη λήθη.