Μακεδονομάχοι με διαφορά καρέκλας

Η επικείμενη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ, στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, είναι βέβαιο ότι θα γίνει σε πολύ καλό κλίμα.

Οι μόνοι που θα δυσκολευτούν θα είναι όσοι δημοσιολογούντες και βασιλικότεροι του βασιλέως, επιχειρήσουν γραπτώς και προφορικώς να αποφύγουν την αναφορά της χώρας.

Μια καλή εναλλακτική είναι το “ο ομόλογός του”, το “πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας” ή και το Ζόραν Ζάεφ σκέτο, γνωστός είναι ο Ζάεφ στην Ελλάδα, γιατί να παιδευόμαστε;

Η ενόχληση, που προκαλείται τις τελευταίες ημέρες σε στελέχη που περίμεναν “μετεκλογική μάχη” για το Μακεδονικό, από τις ρεαλιστικές και απολύτως σωστές δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Δένδια και της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, παραμένει χλιαρή.

Οι αρμοί της εξουσίας είναι ισχυροί, η κυβέρνηση είναι φρέσκια και οι καρέκλες στην κρατική μηχανή ακόμα μοιράζονται.

Η καρέκλα είναι πάντα ένας καλός λόγος για να ξεχνάς τα περί πατρίδας, έθνους και προδοσίας, που μπορεί να έλεγες λίγους μήνες πριν. Όσοι δεν βολευτούν θα τα ξαναθυμηθούν αργότερα και θα προσθέσουν τα περί “κωλοτούμπας” στο Μακεδονικό, στην φθορά της κυβέρνησης, όταν αυτή υπάρξει.

Η στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι απολύτως αναμενόμενη, όπως και ο σεβασμός της συμφωνίας των Πρεσπών. Δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, παρά τις φαντασιοπληξίες διαφόρων εντός και εκτός κόμματος.

Ο πολιτικός κυνισμός με τον οποίο αντιμετώπισε το ζήτημα η Νέα Δημοκρατία, είχε γίνει αντιληπτός από πολύ νωρίς. Μόνο αυτοί που έτρεχαν στις πλατείες ντυμένοι πολέμαρχοι, πέφτουν τώρα από τα σύννεφα -με μεγάλη ταχύτητα λόγω πανοπλίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προεκλογικά, κράτησε το κόμμα του ενωμένο, είδε τον πολιτικό του αντίπαλο να αναλαμβάνει βαρύ πολιτικό κόστος (το οποίο και πληρώθηκε στις ευρωεκλογές) και επίσης στην προοπτική να γίνει πρωθυπουργός, βρέθηκε με ένα χρονίζον εθνικό πρόβλημα λυμένο. Το έλυσε ο Αλέξης Τσίπρας.

Με όρους μικροπολιτικής τακτικής η σημερινή κυβέρνηση και τότε αντιπολίτευση, πήρε άριστα στο δούλεμα όσων γέμισαν τις πλατείες έμπλεοι οργής για την “προδοτική συμφωνία”.

Τώρα θα εφαρμόσει τη συμφωνία, που δεν είναι πια “προδοτική”, θα επιβλέψει την αυστηρή εφαρμογή της και θα απολαύσει και όσα οφέλη προκύψουν.

Οι προδομένοι της πλατείας, μπορούν να παρηγορηθούν με επιστολές του Ιησού και φάρμακα για τη φαλάκρα.