Μετς: πώς πήρε το όνομά της η συνοικία

Το 1870 ο Γιόχαν Φιξ ανοίγει την πρώτη του μπιραρία της Αθήνας σε μια πλαγιά του λόφου του Αρδηττού, συστήνοντας στους Αθηναίους τον νεωτερισμό της μπίρας, κάτι που γίνεται ευχαρίστως αποδεκτό. Η μπιραρία ονομάζεται από τον Βαυαρό ζυθοποιό «Μετς», σε ανάμνηση της μάχης του γαλλογερμανικού πολέμου, που έγινε στην ομώνυμη πόλη της Γαλλίας, η οποία όμως από το 1871 μέχρι και το 1918 είχε περάσει στη Γερμανική Αυτοκρατορία.

Το όνομα της πόλης Μετς παράγεται από το όνομα της κέλτικης φυλής «Μέτις». Από αυτή την πόλη, λοιπόν, και από την ομώνυμη μπιραρία του Φιξ, πήρε το όνομά της όλη η περιοχή, η ανατολική συνοικία της Αθήνας, που βρίσκεται νοτιοανατολικά του Ζαππείου, επί του λόφου Λογγίνου, που είναι νότια συνέχεια του Αρδηττού.

Να πούμε επίσης πως η περιοχή, πριν πάρει το όνομα Μετς, ήταν γνωστή ως «παντρεμενάδικα». Τί ήταν αυτά; Α, αυτά ήταν κεντράκια, καφενεδάκια, στις σκιερές και δροσερές όχθες του Ιλισσού, στα οποία σύχναζαν πολλά ζευγαράκια, μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των νοικοκυραίων, καθώς πολλοί παντρεμένοι έδιναν εκεί τα εξωσυζυγικά τους ραντεβού… Όμως η ωραία περιοχή τελικά έγινε πιάτσα – και άλλα κέντρα άνθισαν στις όχθες του Ιλισσού, καφεθέατρα, όπως το Άντρο των Νυμφών, ο Κήπος των Ιλισσίδων Μουσών, ο Κήπος των Χαρίτων, κλπ.

Σημειωτέον πως η θρυλική μπιραρία «Μετς», μετά από καιρό μετατράπηκε σε καφέ αμάν με σαντουρόβιολα, κιθάρες και κοντραμπάσα, αφήνοντας όμως το όνομά της σε μια από τις ωραιότερες γειτονιές της Αθήνας. Η Ιστορία, πάντως, δεν λέει τί έγινε τελικά με τα ζευγαράκια, που έδιναν τα κρυφά ραντεβού τους στην περιοχή, πόσα σπίτια κλείσανε, πόσα καινούρια ανοίξανε, κλπ….

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.