Γιώργος Τσίπρας: “Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο αρχηγοκεντρισμός, αλλά η ατομική αυθαιρεσία”

Η πτήση του ΣΥΡΙΖΑ προς τον μετασχηματισμό του «ήταν χαμηλή», τονίζει με συνέντευξή του στο News 24/7 –που αναμένεται να προκαλέσει πολλές συζητήσεις- ο Γιώργος Τσίπρας.

«Πολλές χιλιάδες είναι διατεθειμένοι να συμμετέχουν σε ένα νέο εγχείρημα αλλά όχι στον υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ», εκτιμά ο βουλευτής Αττικής , αφήνοντας αιχμές ότι ακόμα και οργανώσεις δεν το επιθυμούν πραγματικά, ενώ κάνει λόγο για «εσωστρέφεια μερίδας του κόμματος». Σημειώνει, μάλιστα, πως αν γινόταν όλα όσα προϋποθέτει ο μετασχηματισμός θα έπρεπε «αμφίδρομα να μετασχηματιστούμε εμείς οι ίδιοι, προσωπικά, οργανωτικά, ιδεολογικά».

«Θα σήμαινε ένας τέτοιος μεγάλος μετασχηματισμός ένα μεγάλο ξεβόλεμα του ΣΥΡΙΖΑ του 4%; Αναμφίβολα! Εκεί μάλλον βρίσκεται και το πρόβλημα», επισημαίνει με νόημα ο Γιώργος Τσίπρας στη συνέντευξή του και προειδοποιεί: «Πολλά πράγματα από το νέο υλικό που γέννησε η κρίση είναι πιο μπροστά από μας. Που σημαίνει ότι σε ορισμένα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο συντηρητικός από τον κόσμο. Αν έχουμε την αντίληψη ότι όλος ο κόσμος που μας στηρίζει αλλά είναι κριτικός βλέπει τα πράγματα λάθος κι εμείς τα βλέπουμε σωστά και κατέχουμε την αλήθεια, έχουμε ήδη ξεκινήσει στραβά».

Ο βουλευτής Αττικής χαρακτηρίζει ως ένα τρικ τις κατηγορίες περί αρχηγοκεντρισμού στο εσωτερικό του κόμματος: «Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν από τις πλέον υπουργοκεντρικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Αυτό είναι δημοκρατικό; Είναι δέκα φορές λιγότερο δημοκρατικό από τον πρωθυπουργοκεντρισμό! Γιατί τη λαϊκή εντολή έχει ο Πρωθυπουργός και κανείς υπουργός. Το βέλτιστο θα ήταν βέβαια μια επιτελική λειτουργία υπό τον Πρωθυπουργό που συγκεράζει με τις απόψεις του κόμματος και της κοινωνίας και όπου οι υπουργοί λογοδοτούν στο πλαίσιο μιας πιο συλλογικής λειτουργίας. Είναι γνωστά σε όλους τα παράπονα χιλιάδων μελών του κόμματος και απλών οπαδών για συγκεκριμένες επιλογές συγκεκριμένων υπουργών και την μερικές φορές αφ’ υψηλού αντιμετώπιση αιτημάτων του κόμματος και της κοινωνίας. Αν τους ρωτούσατε, το πρόβλημα όλων αυτών των χιλιάδων δεν ήταν λοιπόν ο αρχηγοκεντρισμός αλλά το αντίθετο, η ατομική αυθαιρεσία».

«Καλώς ή κακώς, στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα συμπυκνώνεται σήμερα η εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών προς την κομματική ηγεσία και ακόμη περισσότερο η εμπιστοσύνη του λαού που στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ. Η γκρίνια περί αρχηγοκεντρισμού μοιάζει να θέλει να δώσει περισσότερο χώρο σε μηχανισμούς και καρέκλες που κινδυνεύουν από μια μεγάλη διεύρυνση και πιο δημοκρατική λειτουργία παρά το αντίθετο», τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Προσωπικά έχω προτείνει την εκλογή του Προέδρου με μια πλατιά λαϊκή συμμετοχή σε κάλπες, όχι ως πάγια διαδικασία αλλά ως πρωτοβουλία που στην παρούσα πολιτική συγκυρία θα αποτελούσε κεντρικό γεγονός ανάδειξης και επιβεβαίωσης της λαϊκής δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, ενώ ταυτόχρονα θα μας έφερνε κοντά σε εκατοντάδες χιλιάδες νέα μέλη».

Ο Γιώργος Τσίπρας τονίζει ακόμα:

ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΣΕΙΣ

«Οι τάσεις είχαν μετατραπεί σε μηχανισμούς ήδη πριν το 2015. Έχουμε ανάγκη από διαφορετικά ρεύματα ιδεών αλλά όχι από μηχανισμούς. Έχουμε ανάγκη από περισσότερη δημοκρατία και πλειοψηφίες που εκφράζονται και όχι από μηχανισμούς. Δυστυχώς υπάρχουν και μηχανισμοί – που δεν είναι μόνο οι τάσεις -καθώς και ιδιότυπες βαρωνείες. Οι μηχανισμοί θέτουν όρους, βάζουν βέτο, θέλουν να γίνεται το δικό τους, προέχει η αναπαραγωγή τους. Οι πλειοψηφίες που διαμορφώνονται στα διάφορα θέματα, συνθέτουν διαφορετικές απόψεις, εκφράζουν περισσότερους ανθρώπους και είναι δείκτης δημοκρατίας και ωριμότητας. Συνεπώς είναι σωστές οι επισημάνσεις του Δημήτρη Παπαδημούλη αν και ήταν άστοχη η ιδιαίτερη αναφορά σε «νέα τάση ορισμένων Πασοκογενών». Δεν γνωρίζω να υπάρχει τάση Πασοκογενών που αποτρέπει τη διεύρυνση ή μια δημοκρατικότερη λειτουργία δίχως τάσεις».

ΓΙΑ ΤΟ ΕΑΝ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΗΤΤΑ ΣΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΠΡΟΩΡΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

«Στόχος είναι να συγκροτηθεί μια κοινωνική-πολιτική πλειοψηφία και η μεγάλη προοδευτική παράταξη. Να συνδιαμορφώσουμε μια ελπιδοφόρα προοπτική για τους πολλούς που θα πατά στις υπαρκτές δυνάμεις και δυνατότητες της χώρας. Αυτό συνιστά μια αντικειμενική απαίτηση, ανάγκη της κοινωνίας. Θα πάρει χρόνο και έχουμε δρόμο μπροστά μας, με νίκες και με ήττες. Σχετικά με τις ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ που περίπου προβλέπουν περίπατο της ΝΔ(…)Στόχος μας στις επόμενες εκλογές δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από τη νίκη. Αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι να ξαναδώσουμε προοπτική στον κόσμο που απευθυνόμαστε. Αυτό που δεν κάναμε όπως έπρεπε στις τελευταίες εκλογές».

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟ NEWS 24/7 ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

-Κατά κοινή ομολογία, η επιχείρηση διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν φέρνει τα αποτελέσματα που επιδιώκετε. Πού το αποδίδετε;

Το βράδυ των εκλογών ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε το κόμμα «να κάνουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που μας εμπιστεύθηκαν με τη ψήφο τους συμμέτοχους στην προσπάθειά μας», κάλεσε «το ΣΥΡΙΖΑ και την Προοδευτική Συμμαχία να μετασχηματιστούν σε μια μεγάλη προοδευτική δημοκρατική παράταξη». Είναι προφανές ότι η πτήση που ακολούθησε ήταν πολύ πιο χαμηλή.

Στο ερώτημα αν ήταν εφικτός ο στόχος που έθεσε ο πρόεδρος η απάντηση είναι χωρίς αμφιβολία θετική. Εκφράστηκε με πολλούς τρόπους, σε όλη την Ελλάδα, η επιθυμία κόσμου πολλαπλάσιου των κομματικών μας δυνάμεων να συμμετέχει στο νέο εγχείρημα. Αλλά αυτό δεν έγινε.

Δεν έγινε γιατί οι διαδικασίες που απαιτούνταν για κάτι τέτοιο υπερέβαιναν κατά πολύ μια έστω διευρυμένη καμπάνια εγγραφής νέων μελών όπως τελικά κατέληξε η διεύρυνση. Απαιτούνταν περισσότερο διαδικασίες αυτοοργάνωσης και ισότιμης συνύπαρξης μέχρι το συνέδριο των δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων υποστηρικτών του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Πολλές χιλιάδες είναι διατεθειμένοι να συμμετέχουν σε ένα νέο εγχείρημα αλλά όχι στον υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ. Οι υπάρχουσες οργανώσεις μελών ακόμη κι αν το επιθυμούσαν πραγματικά -και δεν είναι πάντα αυτή η περίπτωση- δεν μπορούσαν αντικειμενικά να υποκαταστήσουν όλη αυτή δυναμική και διαδικασία μιας μαζικής, πρωτοβουλιακής αυτοργάνωσης της προοδευτικής παράταξης δίπλα στο ΣΥΡΙΖΑ, όπου το συνέδριο θα αποτελούσε το χωνευτήρι μιας τέτοιας σύνθεσης.

Από κοντά η εσωστρέφεια από μερίδα του κόμματος, και οργανωτικές επιλογές που δεν βοηθούσαν σε αυτή την κατεύθυνση ολοκλήρωσαν το αποτέλεσμα της χαμηλής πτήσης. Αν ξαναγυρνούσαμε το χρόνο πίσω θα έπρεπε να έχουμε συνεννοηθεί περισσότερο για τις διαδικασίες που απαιτούνταν, που όφειλαν να είναι πολύ πέρα από ότι είχαμε συνηθίσει μέχρι χθες.

Υπάρχουν ακόμη δυνατότητες για κάτι τέτοιο αλλά τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει.

-Κατά τη γνώμη σας, ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ τι πρέπει να περιλαμβάνει;

Οαναγκαίος μετασχηματισμός περιλαμβάνει όλα όσα δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 που αναδείχτηκε σε βασικό πόλο μετά την κατάρρευση του παλιού πολιτικού συστήματος: να απευθυνθεί σε όλη την προοδευτική κοινωνία, την ανήσυχη νεολαία και το δημοκρατικό κόσμο, να συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, να προσεγγίσει όλες τις υγιείς δυνάμεις στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, να συνδεθεί με ζωντανές κινήσεις και ανθρώπους σε χώρους εργαζομένων, στα πανεπιστήμια, σε πολιτιστικούς χώρους, στη διανόηση. Ανθρώπους της κοινωνικής αλληλεγγύης, της προσφοράς, της δημιουργίας. Της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, της συνεργατικότητας και της καινοτομίας. Να υποδεχτεί πραγματικά και όχι απλώς να ζητά την ψήφο τους στις κάλπες. Να αποκτήσει οργανική σχέση με όλη την προοδευτική διαφορετικότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Όλα αυτά, αν υπήρχε ειλικρινής προσπάθεια να γίνουν, θα σήμαινε αμφίδρομα να μετασχηματιστούμε εμείς οι ίδιοι. Προσωπικά, οργανωτικά, ιδεολογικά. Να είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε πίσω αντιλήψεις και νοοτροπίες που δεν υπηρετούν αυτή την ανάγκη.

Ένα κόμμα είναι αυτό που θέλει πραγματικά να εκφράσει. Άλλο κόμμα είναι αυτό που θέλει να εκφράσει τον εαυτό του και την αριστερή του αλήθεια και άλλο κόμμα είναι αυτό που θέλει να εκφράσει μια κοινωνική πλειοψηφία. Οι προοδευτικές ιδέες δεν κληρονομούνται από το παρελθόν ούτε είναι τα γραμμένα σε βιβλία, είναι οι ιδέες που εκφράζουν στο τώρα τις διαφορετικές ανάγκες και προβληματισμούς εκατομμυρίων ζωντανών ανθρώπων και τους δίνουν προοπτική.

Θα σήμαινε ένας τέτοιος μεγάλος μετασχηματισμός ένα μεγάλο ξεβόλεμα του ΣΥΡΙΖΑ του 4%; Αναμφίβολα! Εκεί μάλλον βρίσκεται και το πρόβλημα.

Η βαθιά κρίση παρήγαγε πολύ υλικό. Δεν γέννησε μόνο τέρατα θυμού όπως η Χρυσή Αυγή. παρήγαγε και νέο υλικό γόνιμων αντιλήψεων και προοδευτικών ιδεών για τη ζωή και την κοινωνία. Όλοι μας, και ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι, ξαναείδαμε με διαφορετικό τρόπο πολλά πράγματα που αντιμετωπίζαμε αλλιώς πριν την κρίση. Αυτό το νέο θα έπρεπε να εκφράσει ο νέος ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα το κάνει κανείς άλλος.

Πολλά πράγματα από το νέο υλικό που γέννησε η κρίση είναι πιο μπροστά από μας. Που σημαίνει ότι σε ορισμένα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο συντηρητικός από τον κόσμο. Αν έχουμε την αντίληψη ότι όλος ο κόσμος που μας στηρίζει αλλά είναι κριτικός βλέπει τα πράγματα λάθος κι εμείς τα βλέπουμε σωστά και κατέχουμε την αλήθεια, έχουμε ήδη ξεκινήσει στραβά.

-Θεωρείτε πως ο Πρόεδρος του κόμματος θα πρέπει να εκλέγεται από τη βάση του κόμματος; Και μπορεί να αποφασίσει κάτι τέτοιο το Συνέδριο να ισχύσει και από αυτή τη φορά; Επιπλέον συμφωνείτε με αυτούς που λένε ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας εκλεγεί από τη βάση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αρχηγοκεντρικό κόμμα;

Τα περί αρχηγοκεντρικού κόμματος είναι ένα τρικ. Και εξηγούμαι με ένα παράδειγμα από την πρόσφατη διακυβέρνηση.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν από τις πλέον υπουργοκεντρικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Αυτό είναι δημοκρατικό; Είναι δέκα φορές λιγότερο δημοκρατικό από τον πρωθυπουργοκεντρισμό! Γιατί τη λαϊκή εντολή έχει ο Πρωθυπουργός και κανείς υπουργός. Το βέλτιστο θα ήταν βέβαια μια επιτελική λειτουργία υπό τον Πρωθυπουργό που συγκεράζει με τις απόψεις του κόμματος και της κοινωνίας και όπου οι υπουργοί λογοδοτούν στο πλαίσιο μιας πιο συλλογικής λειτουργίας.Είναι γνωστά σε όλους τα παράπονα χιλιάδων μελών του κόμματος και απλών οπαδών για συγκεκριμένες επιλογές συγκεκριμένων υπουργών και την μερικές φορές αφ’ υψηλού αντιμετώπιση αιτημάτων του κόμματος και της κοινωνίας. Αν τους ρωτούσατε, το πρόβλημα όλων αυτών των χιλιάδων δεν ήταν λοιπόν ο αρχηγοκεντρισμός αλλά το αντίθετο, η ατομική αυθαιρεσία.

Καλώς ή κακώς, στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα συμπυκνώνεται σήμερα η εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών προς την κομματική ηγεσία και ακόμη περισσότερο η εμπιστοσύνη του λαού που στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ. Η γκρίνια περί αρχηγοκεντρισμού μοιάζει να θέλει να δώσει περισσότερο χώρο σε μηχανισμούς και καρέκλες που κινδυνεύουν από μια μεγάλη διεύρυνση και πιο δημοκρατική λειτουργία παρά το αντίθετο.

Προσωπικά έχω προτείνει την εκλογή του Προέδρου με μια πλατιά λαϊκή συμμετοχή σε κάλπες, όχι ως πάγια διαδικασία αλλά ως πρωτοβουλία που στην παρούσα πολιτική συγκυρία θα αποτελούσε κεντρικό γεγονός ανάδειξης και επιβεβαίωσης της λαϊκής δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα ενώ ταυτόχρονα θα μας έφερνε κοντά σε εκατοντάδες χιλιάδες νέα μέλη.

-Οι τάσεις, όπως είναι, βοηθούν ή αποτρέπουν την έλευση νέων μελών στον ΣΥΡΙΖΑ; Πρόσφατα, ο κ. Παπαδημούλης υπήρξε ιδιαίτερα αρνητικός, χαρακτηρίζοντας τις υπάρχουσες τάσεις περίπου ως “βαρίδια” για τη νέα εποχή του κόμματός σας. Συμφωνείτε;

Οι τάσεις είχαν μετατραπεί σε μηχανισμούςήδη πριν το 2015. Έχουμε ανάγκη από διαφορετικά ρεύματα ιδεών αλλά όχι από μηχανισμούς. Έχουμε ανάγκη από περισσότερη δημοκρατία και πλειοψηφίεςπου εκφράζονται και όχι από μηχανισμούς. Δυστυχώς υπάρχουν και μηχανισμοί – που δεν είναι μόνο οι τάσεις -καθώς και ιδιότυπες βαρωνείες.

Οι μηχανισμοί θέτουν όρους, βάζουν βέτο, θέλουν να γίνεται το δικό τους, προέχει η αναπαραγωγή τους. Οι πλειοψηφίες που διαμορφώνονται στα διάφορα θέματα, συνθέτουν διαφορετικές απόψεις, εκφράζουν περισσότερους ανθρώπους και είναι δείκτης δημοκρατίας και ωριμότητας.

Συνεπώς είναι σωστές οι επισημάνσεις του Δημήτρη Παπαδημούλη αν και ήταν άστοχη η ιδιαίτερη αναφορά σε «νέα τάση ορισμένων Πασοκογενών». Δεν γνωρίζω να υπάρχει τάση Πασοκογενών που αποτρέπει τη διεύρυνση ή μια δημοκρατικότερη λειτουργία δίχως τάσεις.

Στο συνέδριο πρέπει να υπερβούμε τη προηγούμενη περίοδο κυριαρχίας της λειτουργίας του κόμματος από τάσεις που, όπως σωστά επισημαίνει ο Δημήτρης Παπαδημούλης, δεν ανήκει σε αυτές η μεγάλη πλειοψηφία των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και όσων εντάσσονται.

-Κόμμα ή παράταξη τελικά ο νέος ΣΥΡΙΖΑ;

Κόμμα παράταξη. Έχουμε ανάγκη από ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα που θα χωρά πολλές διαφορετικές αφετηρίες και χρώματα που θα συγκλίνουν στην ανάγκη διαμόρφωσης μιας πλατιάς κοινωνικής-πολιτικής πλειοψηφίας. Και ταυτόχρονα ένα κόμμα που θα μπορεί να εκφράζει τη μεγάλη προοδευτική παράταξη. Δηλαδή να αναγνωρίζει σε αυτό το κόμμα τον εαυτό του ο κάθε ένας και καθεμιά, είτε είναι μέλος είτε όχι. Από διαφορετική ίσως οπτική ο καθένας. Είμαστε ακόμη μακριά από αυτό το στόχο.Το 32% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές δεν θα πρέπει να δημιουργεί την αυταπάτη είτε της ταύτισης του κόσμου με το ΣΥΡΙΖΑ είτε ότι είμαστε καλά εδώ που είμαστε και δεν χρειάζονται μεγάλες αλλαγές.

-Και η στάση έναντι του ΚΙΝΑΛ; Πρόταση για κυβέρνηση των προοδευτικών δυνάμεων ή διεμβολισμός του;

Η απαίτηση για μια προοδευτική διακυβέρνηση με τις όποιες αναγκαίες συμμαχίες υπάρχει αντικειμενικά. Από κει και πέρα με ένα μεγάλο μέρος των οπαδών αλλά και στελεχών του ΚΙΝΑΛ μας συνδέει η προοπτική της μεγάλης προοδευτικής παράταξης.

Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν έχει την ίδια γνώμη γιατί επιμένει να αλληθωρίζει προς τη Δεξιά του κ. Μητσοτάκη. Στελέχη όπως ο κ. Λοβέρδος δεν ξέρεις μερικές φορές αν εκπροσωπούν το ΚΙΝΑΛ ή τη ΝΔ και άλλα στελέχη πρέπει κάποιος να τα ενημερώσει ότι έγιναν εκλογές, έχουμε πλέον δεξιά κυβέρνηση, και δεν δικαιολογείται η εμμονή να ρίχνουν τα κύρια πυρά προς το ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτό το μέρος του ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα.

-Στόχος τελικά η νίκη στις επόμενες εκλογές ή ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αντέξει και μια δεύτερη ήττα, εάν υπάρξουν σύντομα πρόωρες εκλογές;

Στόχος είναι να συγκροτηθεί μια κοινωνική-πολιτική πλειοψηφία και η μεγάλη προοδευτική παράταξη. Να συνδιαμορφώσουμε μια ελπιδοφόρα προοπτική για τους πολλούς που θα πατά στις υπαρκτές δυνάμεις και δυνατότητες της χώρας. Αυτό συνιστά μια αντικειμενική απαίτηση, ανάγκη της κοινωνίας. Θα πάρει χρόνο και έχουμε δρόμο μπροστά μας, με νίκες και με ήττες.

Σχετικά με τις ενδεχόμενες πρόωρες εκλογέςδεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ που περίπου προβλέπουν περίπατο της ΝΔ. Έχουν εξαπατήσει τον κόσμο που τους ψήφισε με υποσχέσεις και διακηρύξεις που είχαν ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα των αριθμών και των ρυθμίσεων που ξεδιπλώνονται στους πρώτες έξι μήνες της νέας διακυβέρνησης. Όσο περνάει ο χρόνος αυτή η αλήθεια, όσο κι αν απωθείται, θα γίνεται συνείδηση στην κοινωνία και η λάμψη της κυβέρνησης των «αρίστων» θα ξεθωριάζει. Ήδη ξεθωριάζει.

Στόχος μας στις επόμενες εκλογές δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από τη νίκη. Αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι να ξαναδώσουμε προοπτική στον κόσμο που απευθυνόμαστε. Αυτό που δεν κάναμε όπως έπρεπε στις τελευταίες εκλογές.