Οι θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για Λιβύη, Διαδικασία του Βερολίνου και “Πάτριοτ”
"Είναι ακατανόητο πώς ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι είχε επιτυχημένα ταξίδια σε ΗΠΑ, Γαλλία, Αίγυπτο, Κίνα και αδυνατεί να κινητοποιήσει τη στήριξή τους για τη συμμετοχή της Ελλάδας στη Διαδικασία του Βερολίνου" τονίζουν πηγές της Κουμουνδούρου.
- 18 Ιανουαρίου 2020 10:19
Σοβαρές ευθύνες στην κυβέρνηση για τις εξελίξεις στο θέμα της Λιβύης επιρρίπτει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Πηγές της Κουμουνδούρου, μάλιστα, τονίζουν σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην ελληνική εξωτερική πολιτική, μεταξύ άλλων και τα εξής:
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΧΑΦΤΑΡ:
“Η επίσκεψη του στρατηγού Χαφτάρ στην Ελλάδα και η τηλεφωνική επικοινωνία του Πρωθυπουργού με την Καγκελάριο Μέρκελ αποτελούν θετικά βήματα, τα οποία όμως γίνονται κάτω από τη βαριά σκιά της απαράδεκτης απουσίας της χώρας μας από τη Διεθνή Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη”.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ:
“Ακόμα περιμένουμε μία πειστική απάντηση: Για ποιους λόγους η Ελλάδα δεν συμμετέχει στη Διάσκεψη, παρά το γεγονός ότι πέντε χώρες που δεν συμμετείχαν το 2015, μεταξύ των οποίων η Τουρκία και το Κονγκό, την Κυριακή θα δώσουν το παρόν με την Ελλάδα απούσα και παρά το γεγονός ότι στην τελευταία Διάσκεψη για τη Λιβύη, στο Παλέρμο το 2018, η Ελλάδα είχε εκπροσωπηθεί από τον τότε Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα;’
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΒΕΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ:
“Αναφορικά με την απειλή βέτο από τον κ. Μητσοτάκη, δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα, 40 χρόνια μέλος της ΕΕ, να βάζει τον πήχη τόσο χαμηλά, απειλώντας την ΕΕ να μην πάρει αποφάσεις μαζί με την Τουρκία και κατά των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Αν γίνει αυτό, οι ευθύνες του κ. Μητσοτάκη θα είναι βαρύτατες και δεν θα αρκεί το βέτο για να τις κρύψει.
Ο πήχης για την Ελλάδα απέναντι στο παράνομο μνημόνιο της Τουρκίας με τη Λιβύη είναι η επέκταση των ευρωπαϊκών κυρώσεων σε όσα φυσικά και νομικά πρόσωπα δράσουν, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπου τέμνεται με την περιοχή της παράνομης συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης”.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΕΝΔΙΑ ΠΕΡΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ:
“Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει ενεργά στη στήριξη της ειρήνης και της σταθερότητας στη Λιβύη και σε διεθνείς αποστολές του ΟΗΕ και ΕΕ που θα δραστηριοποιηθούν στη χώρα με αυτόν τον στόχο και μόνο, στη βάση πάντα των αποφάσεων του ΟΗΕ”.
ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ “ΠΑΤΡΙΟΤ” ΣΤΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ:
“Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών για αποστολή ελληνικών Patriot στη Σαουδική Αραβία είναι αβάσιμα και αποτελούν προϊόν λανθασμένης πληροφόρησης. Φοβόμαστε, όμως, ότι αυτό που εμείς θέλουμε δεν ισχύει, γιατί τα δημοσιεύματα είναι πολλά, από πολλές πλευρές και με πολλές λεπτομέρειες.
Καλούμε την κυβέρνηση και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας να ακυρώσει αμέσως κάθε τέτοια σκέψη και κάθε τέτοιο σχέδιο. Η Ελλάδα είναι χώρα που φιλοδοξεί οι διεθνείς παρεμβάσεις της και πρακτικές της να στοχεύουν στην Ειρήνη και στη συνεννόηση και να αποτελούν μέρος, όπου χρειάζεται, επίσημων πρωτοβουλιών Διεθνών Οργανισμών στις οποίες η χώρα μας συμμετέχει. Κατά πάγια πρακτική και στόχευση, τα εθνικά μας συμφέροντα υπηρετούνται μόνο όταν γινόμαστε μέρος της λύσης και όχι μέρος του κάθε προβλήματος.
Μετά το σοβαρότατο λάθος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν επικρότησε κατά την επίσκεψή τους στις Η.Π.Α. την εκτέλεση του Σουλεϊμανί, η ενδεχόμενη ενεργός και μάλιστα πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας στην κρίση και στις συγκρούσεις που εξελίσσονται στη Μέση Ανατολή, αποτελεί πράξη που ανατρέπει πλήρως τα σταθερά δεδομένα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και γεννά τεράστιους κινδύνους για τη χώρα μας.
Απαιτείται, άμεσα, σαφής και υπεύθυνη επίσημη διάψευση από την πλευρά της κυβέρνησης”.
ΤΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΓΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ:
“[α] Δεν υπάρχει Έλληνας που επιχαίρει για την απουσία της χώρας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.
[β] Δεν υπάρχει Έλληνας που επιχαίρει για τις αντιφατικές δηλώσεις και την απίστευτη κακοφωνία που σημειώνεται μεταξύ των υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης τους τελευταίους μήνες για το:
– αν πρέπει να συνεχιστεί ο διάλογος για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με την Τουρκία,
– αν έγιναν κινήσεις για επέκταση των ευρωπαϊκών κυρώσεων για παράνομες δραστηριότητες έξω από την Κρήτη
– αν η δήλωση στήριξης του πρωθυπουργού στην εκτέλεση του Ιρανού στρατηγού ήταν σωστή
– αν υπάρχει όντως διακριτή πρωτοβουλία των ΗΠΑ για αποφυγή θερμού επεισοδίου με την Τουρκία έξω από την Κρήτη μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Ουάσιγκτον
– αν παλεύουμε να συμμετάσχουμε στην επικείμενη Σύνοδο στο Βερολίνο, όπως δηλώνει ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, ή δεν θα συμμετάσχουμε, όπως δηλώνει ο υπουργός Εξωτερικών.
[γ] Η θεωρία ότι φταίει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τη μη συμπερίληψη της χώρας στη Διαδικασία του Βερολίνο είναι τουλάχιστον αστεία. Η πρόταση του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ, GhassanSalame, για την ειρήνη στη Λιβύη μετά την αναζωπύρωση των συγκρούσεων τον Απρίλιο 2019, παρουσιάστηκε στις 29 Ιουλίου 2019. Ακολούθως πραγματοποίησε επισκέψεις σε πρωτεύουσες και έκανε επίσημα την πρότασή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για έναρξη μιας νέας Διαδικασίας, στο Βερολίνο στις 4 Σεπτεμβρίου. Η πρώτη συνάντηση έγινε στα μέσα Σεπτέμβρη στο Βερολίνο.
[δ] Ελπίζουμε η κυβέρνηση να μην υπονοεί ότι επειδή η Ελλάδα δεν συμμετείχε στη Διάσκεψη του Βερολίνου του 2015, που ολοκλήρωσε τους στόχους της με τη συμφωνία ειρήνης του Skhirat τον Δεκέμβριο 2015, αποδυναμώθηκε η θέση της στη διεκδίκηση συμμετοχής την Κυριακή. Η σημερινή Διάσκεψη, τέσσερα χρόνια μετά, αποτελεί μέρος μιας ριζικά διαφορετικής διαδικασίας στην οποία συμμετέχουν 5 χώρες που δεν παραβρέθηκαν το 2015, συμπεριλαμβανόμενης της Τουρκίας, της Αλγερίας και του Κονγκό. Μετά λύπης σημειώνουμε δε ότι η Αλγερία συμμετέχει για πρώτη φορά μετά από παρέμβαση που πραγματοποίησε ο Τούρκος Πρόεδρος στην Τυνησία στις 25/12/2019, στην οποία τόνισε ότι “h Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με τη Λιβύη” και “είναι αδιανόητο να μη συμμετέχει στη διαδικασία…η Αλγερία”.
[ε] Η Διάσκεψη του Παλέρμο του Νοεμβρίου 2018, στην οποία συμμετείχε ο τότε πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, βεβαίως και δεν ήταν η μόνη Διάσκεψη για την ειρήνη στη Λιβύη των τελευταίων χρόνων ή μέρος της Διαδικασίας του Βερολίνου του 2019. Αλλά ήταν η τελευταία διεθνής πρωτοβουλία πριν τη Διαδικασία του Βερολίνου του 2019. Συνεπώς, αφού εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή της χώρας εκεί, η μη πρόσκλησή μας σήμερα στη Διαδικασία του Βερολίνου, όταν έχουμε ακόμα περισσότερους λόγους να συμμετάσχουμε, δεδομένου ότι διακυβεύονται μείζονα εθνικά μας συμφέροντα, αποτελεί προφανές πισωγύρισμα για την εξωτερική μας πολιτική.
Είναι ακατανόητο δε πώς ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι είχε επιτυχημένα ταξίδια στις ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Αίγυπτο, Κίνα αλλά αδυνατεί να κινητοποιήσει τη στήριξη αυτών των χωρών για επίτευξη του παραπάνω στόχου”.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Μ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝΙ:
“Ενώ στην ιστοσελίδα του γραφείου του πρωθυπουργού η ατυχέστατη δήλωση του κ Μητσοτάκη περί στήριξης της εκτέλεσης Σουλεϊμανί χάθηκε -στην κυριολεξία- στη μετάφραση, o Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών κ. Βαρβιτσιώτης- με σειρά δηλώσεών του- επιχειρεί να την υποστηρίξει, με τον ισχυρισμό, μάλιστα, ότι η σχετική κριτική του ΣΥΡΙΖΑ “κινείται στα όρια της τρέλας”! Θυμίζουμε ότι η εκτέλεση ανώτατου στρατιωτικού σε έδαφος τρίτης χώρας, χωρίς να υφίσταται κατάσταση πολέμου, αποτελεί κατάφορη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Αυτό επισημάνθηκε, προς τιμή του, ακόμη και από τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και καθηγητή Διεθνούς Δικαίου Άγγελο Συρίγο.
Δεν μας απασχολούν τόσο οι δηλώσεις του κ. Βαρβιτσιώτη, ο οποίος, άλλωστε, είχε πρόσφατα ενημερώσει τη Βουλή ότι κυρώσεις κατά της Τουρκίας θα πρέπει να ζητηθούν μόνον όταν αυτή παραβιάσει την ΑΟΖ της χώρας μας. Ο Πρωθυπουργός όμως οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι στον ελληνικό λαό:
Εγκαταλείπει την πάγια εθνική θέση ότι η εξωτερική μας πολιτική έχει ως θεμέλιο λίθο τον απόλυτο σεβασμό του διεθνούς δικαίου; Ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που δεκάδες χιλιάδες ιρακινοί διαδηλώνουν κατά της παρέμβασης οποιωνδήποτε τρίτων χωρών στα εσωτερικά τους;
Ταυτίζεται με την πολιτική του Προέδρου Τραμπ (στην οποία υπήρξε σφοδρή κριτική από την αντιπολίτευση στις ΗΠΑ), ή με την σταθερή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και επιλογή του Προέδρου Ομπάμα) για την ανάγκη διάσωσης της συμφωνίας αποπυρηνικοποίησης του Ιράν και αποκλιμάκωση της έντασης στην περιοχή;
Είναι παρόμοιες θέσεις υπέρ της ασφάλειας του ελληνικού λαού, της ειρήνης και της πολυδιάστατης πολιτικής που πρέπει να ακολουθεί η χώρα μας;”