ALICE COOPER: “ΟΝΕΙΡΟ ΖΩΗΣ ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΚΗ ΡΟΥΒΑ”
Ο δύο πολύ σπουδαίοι καλλιτέχνες θα μοιραστούν τη σκηνή του Ηρωδείου σε μια προσπάθεια να επιστρέψουν τα μάρμαρα του Βρετανικού Μουσείου και η καλή μουσική στα αυτιά μας.
Όνειρο ζωής να παίξω κάτω απ’ την σκιά της Ακρόπολης και του Σάκη, το κυνηγούσα χρόνια. Αν και εγώ είμαι λίγο πιο ψινακικός, μ’ αρέσει η πρώτη του περίοδος, πριν κουρευτεί, αλλά οκ, ρισπέκτ. Για τον Ρουβά μιλάμε. Δεν σου εμφανίζεται κάθε μέρα τέτοια ευκαιρία.
Έτσι κι αλλιώς, όλοι για τον ίδιο σκοπό παλεύουμε, για να επιστρέψουν τα μάρμαρα, αν και με τον Σάκη έχει ανέβει λίγο ο πήχης.
Σίγουρα ζητάμε μόνο τα μάρμαρα πίσω; Μήπως θέλουμε και τίποτα από Λούβρο; Καμιά πυραμίδα; Η Ατλαντίδα πού είναι, γιατί χάθηκε; Να τσιμπήσουμε κι από εκεί τίποτα. Ευκαιρία.
Ντάξει, εγώ πανηγυρίζω αλλά υπάρχουν και άλλοι που δεν πολυψήνονται. Έχω τον κουμπάρο μου ας πούμε που μου λέει ότι τώρα με τον Σάκη ο πήχης πέφτει, και μήπως βρουν δικαιολογία να σας κλέψουν και τίποτα άλλο. Αντί να πάρετε, μήπως δώσετε.
Τεσπά. Ήταν να πω τρία κομμάτια αλλά παιδιά τους λέω, “ας είμαστε ειλικρινείς. Για να πω το ‘Poison’ δεν με θέλετε; Όχι; Πείτε μου άλλο ένα τραγούδι μου που ξέρετε. Άλλο ένα”. Και η κουβέντα τελείωσε εκεί.
Άσχετο, αλλά το “αίμα, δάκρυα και ιδρώτας”, αν τα βάλεις όλα μαζί και αυτά κανά δηλητήριο δεν θα βγάζουν; Σκεφτείτε το λίγο και σόρυ αλλά τόσος είμαι και τόσο μπορώ.
Έτσι κι αλλιώς εδώ το θέμα δεν είναι πόσα κομμάτια θα πει ο καθένας ή ποιος θα ‘ναι το πρώτο όνομα στην μαρκίζα. Εδώ έχουμε έναν ιερό σκοπό: να κάνουμε τον Σάκη να πιστέψει ότι είναι κάτι μεγαλύτερο από ό, τι είναι στην πραγματικότητα.
Τώρα για την Μπόνι Τάιλερ, τι να σας πω, δεν ξέρω από ποιο βουνό κατέβηκε το κορίτσι, αλλά δεν είχε ιδέα ποιος είναι ο Ρουβάς. Οκ, της λέω εσύ μου φαίνεται ζεις πίσω απ’ τον ήλιο, μήπως αντί για “total eclipse of the heart”, να πεις κάτι αντίστοιχο με “sun”;
Τόσος είμαι, τόσο μπορώ. Σόρυ αλλά σας το ‘πα και πριν.
