Η τριπλή ντρίμπλα Μητσοτάκη με Σακελλαροπούλου για Πρόεδρο Δημοκρατίας

Με ένα προεδρικό σμπάρο τρία πολιτικά τρυγόνια πετυχαίνει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προτείνοντας την πρόεδρο του ΣτΕ Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για Πρόεδρο Δημοκρατίας.

Από το Μαξίμου στέκονται ιδιαίτερα στο συμβολισμό της επιλογής να προτείνει η Νέα Δημοκρατία την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο Δημοκρατίας και προφανώς ο κ.Μητσοτάκης θέλει με αυτό τον τρόπο να δώσει ένα προσωπικό και “προοδευτικό” στίγμα. Όμως προφανώς και δεν επέλεξε μόνο με αυτό το κριτήριο, καθώς επιτυγχάνει να φέρει ΣΥΡΙΖΑ και Κίνημα Αλλαγής σε δύσκολη θέση, κάνοντας μία… προσφορά για την Προεδρία της Δημοκρατίας που δεν μπορούν (εύκολα) να αρνηθούν.

Η κ.Σακελλαροπούλου προέρχεται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ (φέρεται δε να είχε καλές σχέσεις με τον πρώην πρόεδρο του Κινήματος Ευάγγελο Βενιζέλο), αλλά εξελέγη ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του ΣτΕ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ως εκ τούτου επιτυγχάνεται ο στόχος του διπλού αυτού πρέσινγκ με μία υποψηφιότητα, στην οποία εάν πουν “όχι” η αξιωματική αντιπολίτευση και η Χαριλάου Τρικούπη, θα πρέπει να επικαλεστούν μία πολιτικά ισχυρή αιτιολογία. Σημειωτέον ότι εάν ψηφίσει έστω το ΚΙΝΑΛ, η κ.Σακελλαροπούλου θα εκλεγεί από την πρώτη ψηφοφορία σύμφωνα με το αναθεωρημένο Σύνταγμα με 180 ψήφους, ενώ εάν ψηφίσει και ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκλεγεί με 266 ψήφους.

Είναι ενδεικτικό δε πως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΚΙΝΑΛ απάντησαν αρνητικά χθες και θα λάβουν τις οριστικές τους αποφάσεις σήμερα. Η κ.Σακελλαροπούλου είναι δε το μόνο από τα ονόματα που είχαν πέσει στο τραπέζι, που αναγκάζει το ΣΥΡΙΖΑ έστω να το σκεφτεί, και αυτό προφανώς ήταν βασικό κριτήριο στην επιλογή της. Εξάλλου, όποια κριτική κάνει τώρα η Κουμουνδούρου στο πρόσωπο της κ.Σακελλαροπούλου, θα απαντηθεί με το επιχείρημα πως ο ΣΥΡΙΖΑ την επέλεξε για πρόεδρο του ΣτΕ.

Ενώ το ΚΙΝΑΛ, το οποίο θα λάβει τις οριστικές αποφάσεις του σε κοινή συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου και της κοινοβουλευτικής ομάδας σήμερα το μεσημέρι, δεν είναι αρνητικό στην υποψηφιότητα Σακκελαροπούλου. Αν και βέβαια το προηγούμενο διάστημα “έδειχνε” προς πολιτικό πρόσωπο για την Προεδρία της Δημοκρατίας με το επιχείρημα ότι θα πρέπει να χειριστεί εθνικά θέματα σε μία περίοδο αυξανόμενης έντασης με την Τουρκία.

Η Φώφη Γεννηματά ζητούσε βέβαια το πολιτικό αυτό πρόσωπο να προέρχεται από το χώρο της κεντροαριστεράς. Ωστόσο τελικώς ο κ.Μητσοτάκης, παρόλο που το τελευταίο διάστημα δέχθηκε και σχετικές εισηγήσεις, δεν κατέληξε σε πολιτικό πρόσωπο, καθώς ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί κεντροαριστερής προέλευσης πολιτικός που να μην προκαλέσει αντιδράσεις στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ. Αλλά και γενικότερα εξαρχής ο πρωθυπουργός εφέρετο να μην προτιμούσε ένα πρόσωπο που θα είχε το δικό του ισχυρό πολιτικό στίγμα και παρουσία. Σημειωτέον ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν πρότεινε ο κ.Μητσοτάκης τον κ.Παυλόπουλο ήταν ότι δε θα τον ψήφιζε το ΚΙΝΑΛ, ενώ δεν τον ήθελαν ούτε οι σαμαρικοί της ΝΔ και βεβαίως θα ήταν κάπως άβολο για τον πρωθυπουργό να προτείνει για δεύτερη θητεία ένα πρόσωπο το οποίο ο ίδιος δεν ψήφισε το 2015.

Ένας επιπλέον στόχος που επιτυγχάνει ο κ.Μητσοτάκης με αυτή την επιλογή είναι ότι μειώνει το περιθώριο αιτιολογημένων αντιδράσεων στο εσωτερικό της ΝΔ, σε αντίθεση με άλλα ονόματα που είχαν ακουστεί όπως της Μαρίας Δαμανάκη, της Άννας Διαμαντοπούλου και πολύ περισσότερο του κ.Βενιζέλου. Στην κοινοβουλευτική ομάδα υπάρχουν από τη μία οι καραμανλικοί που θα ήθελαν να δουν ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου. Εφόσον όμως το πρόσωπο που επελέγη δεν προκαλεί πρόσθετες πολιτικές αναταράξεις, δεν είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει και… κίνημα διαμαρτυρίας, αν και δεν είναι απίθανο δύο- τρεις βουλευτές να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους.

Από την άλλη υπάρχουν οι σαμαρικοί, που είχαν πιέσει έντονα να προτείνει η ΝΔ τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Όμως ήταν εμφανές εξαρχής ότι στο Μαξίμου δεν υπήρχε τέτοια διάθεση. Σαμαρικά στελέχη παρόλα αυτά τάσσονταν δημοσίως με δηλώσεις υπέρ μίας υποψηφιότητας Σαμαρά, ενώ υπήρξαν αντιδράσεις για τα σενάρια μίας υποψηφιότητας της Μαρίας Δαμανάκη. Η περίπτωση Βενιζέλου θα έφερνε τους σαμαρικούς σε δύσκολη θέση αφού δε θα μπορούσαν να αρνηθούν, όμως θα προκαλούσε μεγάλη δυσαρέσκεια στο καραμανλικό στρατόπεδο και επιπλέον επρόκειτο για ένα πρόσωπο με έντονη προσωπικότητα και προσωπική πολιτική άποψη. Ένα μη πολιτικό πρόσωπο και δη γυναίκα, καθιστά πιο δύσκολο και για τους σαμαρικούς να τεκμηριώσουν αντιρρήσεις χωρίς να δείξουν ότι πρόκειται για αντίποινα για τη μη επιλογή Σαμαρά. Πάντως ήδη στο σαμαρικό στρατόπεδο κάποιοι θυμήθηκαν τη στάση της κ.Σακελλαροπούλου ως προέδρου του ΣτΕ υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών.

Τέλος, ένα “παράπλευρο όφελος” της υποψηφιότητας Σακελλαροπούλου για την κυβέρνηση είναι ότι “αδειάζει” η θέση προέδρου του ΣτΕ. Υπενθυμίζεται ότι πρόεδρο στο ΣτΕ ( όπως και στον Άρειο Πάγο και το Ελεγκτικό Συνέδριο, που απέκτησαν νέα ηγεσία τον Αύγουστο και τον Οκτώβριο αντίστοιχα) επιλέγει το υπουργικό συμβούλιο, κατόπιν πρότασης της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής. Επομένως με την ευκαιρία θα ολοκληρωθούν οι αλλαγές στην ηγεσία της Δικαιοσύνης.

Σημειωτέον ότι η κ.Σακκελαροπούλου ήταν μία ιδέα Γεραπετρίτη, ενώ ο κ.Μητσοτάκης τηλεφώνησε χθες το απόγευμα στον κ.Παυλόπουλο για να τον ενημερώσει για την απόφαση του και ειναι ενδεικτικό της μυστικότητας που κρατήθηκε ότι είχε δοθεί οδηγία σε όλους τους συνεργάτες του να μην απαντούν στις κλήσεις των δημοσιογράφων.