Μάλτα: Από πού προέρχεται το όνομά της

Η Μάλτα, αυτό το νησιωτικό κράτος των επτά νησιών, βρίσκεται ακριβώς στο μέσο της Μεσογείου , νότια της Σικελίας , ανατολικά της Τυνησίας και βόρεια της Λιβύης.

Η Μάλτα είναι η μικρότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόσο σε πληθυσμό, όσο και σε έκταση, και κατοικείται από το 5000 π.Χ. Λαμπρός ο προϊστορικός νεολιθικός πολιτισμός του μαλτέζικου αρχιπελάγους, με μεγαλιθικά μνημεία που χρονολογούνται από το 3500 π.Χ, χίλια χρόνια πριν υπάρξουν οι αιγυπτιακές πυραμίδες έστω και στη φαντασία των δημιουργών τους.

Μιλάμε για ασύλληπτη αρχαιότητα στη Μάλτα, η οποία ευτύχησε, ή δυστύχησε, να είναι σε κομβική, στρατηγική θέση. Οι Έλληνες, βέβαια τα ανακάλυψαν πρώτοι τα νησιά, και τους έδωσαν και όμορφο όνομα: το “Μάλτα” προέρχεται από το λατινικό “Melita” κι αυτό από το ελληνικό “Μελίτη”, που ίσως να συνδέεται με το μέλι που παραγόταν στο νησί.

Από τη Μάλτα πέρασαν Καρχηδόνιοι, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Βάνδαλοι, Άραβες, Νορμανδοί, Γάλλοι, Γερμανοί, Ιωαννίτες Ιππότες, Άγγλοι – όλοι αυτοί διαμόρφωσαν αυτό το μοναδικό πολιτιστικό μελάνζ της Μάλτας, με την εντελώς ιδιαίτερη γλώσσα και κουλτούρα του νησιού, που απέκτησε την ανεξαρτησία του το 1964.

Η Μάλτα έχει ονομαστεί και «Νησί των Ιπποτών», καθώς το 1530 ο Αυτοκράτορας Κάρολος Ε’ της Ισπανίας έδωσε τα νησιά στο Τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ , όταν οι Οθωμανοί έδιωξαν από τη Ρόδο το 1552 τους Ιωαννίτες ιππότες, που είναι σήμερα γνωστοί ως οι «Ιππότες της Μάλτας».

Η κυριαρχία των Ιπποτών τέλειωσε όταν ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης κατέλαβε τη Μάλτα καθ’ οδόν για την Αίγυπτο το 1798. Ξεγελώντας τους, ο Ναπολέων ζήτησε από τους Ιππότες να αράξει στο λιμάνι για προμήθειες και μετά, αφού μπήκε μέσα στη Βαλέτα, έστρεψε τα όπλα του εναντίον των οικοδεσποτών του. Ο διοικητής των Ιπποτών συνθηκολόγησε και ο Ναπολέων έμεινε στη Μάλτα για λίγες μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων ρήμαξε συστηματικά την κινητή περιουσία του Τάγματος, και εγκαθίδρυσε δική του διοίκηση.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.