Παράταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας ζητά το Οικονομικό Επιμελητήριο

Την παράταση έως το τέλος της εφετινής χρονιάς του καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας, που λήγει την Πέμπτη 30 Απριλίου ζητά το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος.

Σε επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομικών, Χρήστο Σταϊκούρα, και Ανάπτυξης / Επενδύσεων, Άδωνι Γεωργιάδη, ο πρόεδρος Κωνσταντίνος Κόλλιας επισημαίνει ότι η λήξη της ισχύος του καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας και της υποβολής αιτήσεων στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών των επιχειρήσεων βρίσκει πολλούς δανειολήπτες και τις οικογένειές τους σε εξαιρετικά δύσκολη και κρίσιμη κατάσταση.

Δεδομένου ότι, όπως αναφέρει, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, οι δείκτες της ανεργίας θα ανέβουν, επιχειρήσεις θα κλείσουν, πολλοί εργαζόμενοι θα δουν το μισθό τους να μειώνεται, η Κεντρική Διοίκηση του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος καλεί την Κυβέρνηση να δράσει άμεσα.

Πώς;

1. Παρατείνοντας την προστασία της πρώτης κατοικίας και τη λειτουργία του Εξωδικαστικού Μηχανισμού τουλάχιστον έως το τέλος του έτους.

2. Επεξεργζόμενη ένα συνεκτικό πρόγραμμα, που θα αφορά στην αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους φυσικών και νομικών προσώπων.

Ως τώρα το χάσμα στα ζητούμενα της ελληνικής κυβέρνησης και των Θεσμών παραμείνει αγεφύρωτο, καθώς ούτε στην τελευταία τηλεδιάσκεψη που έλαβε χώρα τη Δευτέρα σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων προέκυψε “λευκός καπνός”. Οι Θεσμοί παραμένουν αμετακίνητοι στην άρνησή τους να δώσουν νέα παράταση στον νόμο 4605/2019 και η κυβέρνηση επιχειρεί να κάμψει τις ενστάσεις, προσαρμόζοντας το αίτημα για παράταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας στις συνθήκες που δημιουργεί νέα οικονομική κρίση.

Έμπειρος τραπεζίτης με γνώση της διαπραγμάτευσης χαρακτήρισε, μιλώντας στο news247.gr, ως εξαιρετικά δύσκολη εξίσωση τις διαπραγματεύσεις, τονίζοντας ότι πρόκειται τόσο για ουσιαστικό όσο και για ηθικό ζήτημα. “Πρόκειται αναμφίβολα για μια δύσκολη εξίσωση, καθώς θα πρέπει όχι μόνο να βρει τους απαιτούμενους πόρους, αλλά και να δημιουργήσει ένα νέο πτωχευτικό πλαίσιο, που θα συμβάλει στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, χωρίς να αυξάνει τον ηθικό κίνδυνο και τα ρίσκα για τις Τράπεζες και τις Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων“.