Παπαδάκης στο NEWS 24/7: “Το κυνήγι του κέρδους οδηγεί στο αιματοκύλισμα των λαών”

“Ιμπεριαλιστικός κύκλος” 20ετίας που έκλεισε κατόπιν στρατηγικής επιλογής και συμφωνίας των ΗΠΑ με “τα δικά τους παιδιά”, τους Ταλιμπάν, σοβαρές ευθύνες της ΕΕ με ξεκάθαρες επιδιώξεις στο Αφγανιστάν πίσω από τον ανθρωπιστικό “μανδύα” και αμφισημία στο προσφυγικό.

Ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μιλά στο NEWS 24/7 για την κρίση στο Αφγανιστάν, ένα ακόμη “κυνήγι κέρδους” που οδηγεί στο “αιματοκύλισμα λαών”, αποδεικνύο0ντας πως “το καπιταλιστικό σύστημα έχει σαπίσει”. Ο ρόλος της Τουρκίας στο Αφγανιστάν και η προσπάθεια “να εκμεταλλευτεί το δράμα των προσφύγων” για να προωθήσει τους γεωπολιτικούς της σχεδιασμούς και οι εξελίξεις που προμηνύονται σε Αιγαίο και Κυπριακό.

Συναντήσαμε τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και μέλος της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (και υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) στο Στρασβούργο, στο περιθώριο της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου, όπου συνομιλήσαμε για όσα προηγήθηκαν, αλλά και όσα αναμένονται από την ανακατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν.

Κύριε Παπαδάκη, θα ήθελα αρχικά ένα πολιτικό σχόλιο για την αποχώρηση των Αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, καθώς και μία αποτίμηση της τελευταίας 20ετίας μέχρι τη στιγμή όπου επιστρέψαμε στο αρχικό σημείο. Θεωρείτε ότι ήταν ένας φαύλος κύκλος που έκκλισε;

“Υπάρχουν σημαντικά συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν σε αυτή την 20ετία που πέρασε και έχουν να κάνουν με το ρόλο ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Η ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-EE αξιοποίησε προσχήματα όπως η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», «επαναφορά της δημοκρατίας», που όπως και στις περιπτώσεις του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης, έτσι και στο Αφγανιστάν, κατέρρευσαν. Βαθύτερος σκοπός της επέμβασής τους ήταν η στρατιωτική παρουσία σε μια χώρα που διαθέτει σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές, βρίσκεται σε σημείο όπου συναντώνται δρόμοι μεταφοράς ενέργειας, ενώ βρίσκεται στο «μαλακό υπογάστριο» Ρωσίας κι έχει κοινά σύνορα με την Κίνα, σε σημείο-κλειδί δίπλα σε χώρες με γεωστρατηγική σημασία, όπως η Ινδία και το Πακιστάν. Το καθοριστικό στοιχείο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια κλιμάκωση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ-Κίνα για την πρωτοκαθεδρία σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ τόσο η ΕΕ, όσο και η Ρωσία, διεκδικούν μερίδιο. Όλα αυτά συνεχίζονται στην περιοχή και μετά την «παράδοση-παραλαβή» των ΗΠΑ στους Ταλιμπάν. Από αυτή τη σκοπιά οι λαοί δεν μπορούν να εφησυχάζουν, αφού οι εξελίξεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες.

Αποδεικνύεται ότι το κυνήγι του κέρδους οδηγεί στο αιματοκύλισμα λαών. Η εκμετάλλευση, ο πόλεμος, οι επεμβάσεις, η προσφυγιά, η εξαθλίωση αποτελούν μεγάλες αποδείξεις ότι το καπιταλιστικό σύστημα έχει σαπίσει. Μόνο η ανατροπή του με τους λαούς πρωταγωνιστές για τη δική τους εξουσία αποτελεί την πραγματική διέξοδο”.

Πιστεύετε πως ήταν στρατηγική ήττα ή στρατηγική επιλογή των Αμερικανών να αποχωρήσουν;

“Οι ισχυρισμοί ότι έχουμε να κάνουμε με μια «στρατηγική ήττα των ΗΠΑ», μια «αποτυχία της Δύσης», που ακούστηκαν κατά κόρον, όχι μόνο δεν αποδίδουν την πραγματικότητα, αλλά κι επιχειρούν να αθωώσουν τις ΗΠΑ και να ξεπλύνουν τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους στην περιοχή. Η αποχώρηση τους πρόκειται για μια στρατηγική επιλογή, με αναπροσαρμογή των συνολικότερων σχεδίων τους. Υπήρξε άλλωστε συνεννόηση, με συμφωνία εδώ και μήνες ανάμεσα σε ΗΠΑ και τους σκοταδιστές των Ταλιμπάν, ενώ δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι Ταλιμπάν είναι «δικά τους παιδιά». Άλλωστε τους προδρόμους τους -Μουτζαχεντίν- είχαν εκθρέψει οι ίδιες οι ΗΠΑ τη δεκαετία του 1980, με στόχο να ανατραπεί η λαϊκή κυβέρνηση που είχε αναδειχθεί και καθιέρωσε πρωτόγνωρες κατακτήσεις ιδιαίτερα σε ζητήματα εκπαίδευσης, ισοτιμίας των γυναικών, συμμετοχής τους στην κοινωνική ζωή. όπως και στη διακυβέρνηση της χώρας. Ενδεικτικό ήταν ότι η υπουργός Παιδείας τότε ήταν γυναίκα κλπ.

Η στρατηγική «ΝΑΤΟ 2030» προσδιορίζει ως βασικό πεδίο αντιπαράθεσης με Κίνα-Ρωσία την περιοχή του Ινδο-ειρηνικού, τη Μαύρη Θάλασσα, περιοχές που εδώ και μήνες παρατηρείται αύξηση της παρουσίας πολεμικών πλοίων. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι οι ΗΠΑ «τρέπονται σε φυγή», αλλά έχουμε να κάνουμε με μια αναδιάρθρωση των πολεμικών σχεδιασμών και της στρατιωτικής διάταξης των δυνάμεων ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Είναι ενδεικτική εξάλλου κι η πρόσφατη δήλωση της αντιπροέδρου των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις ότι «στον Ινδο-Ειρηνικό θα κριθεί σε ένα βαθμό το μέλλον του κόσμου». Η τελευταία κοινή δήλωση των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Αυστραλίας, με στόχευση την Κίνα και τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, αυτό άλλωστε επιβεβαιώνει. Σε αυτή λοιπόν τη βάση είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη των λαών απέναντι σε αυτά τα πολύ επικίνδυνα σχέδια”.

Ποια είναι η ευθύνη που είχε η ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά τον περασμένο Αύγουστο στην επιχείρηση διάσωσης των Αφγανών πολιτών που έψαχναν και ψάχνουν έναν τρόπο να διαφύγουν;

“Η ΕΕ συμμετείχε ενεργά στην ιμπεριαλιστική επέμβαση το 2001 κι οι ευθύνες της είναι τεράστιες για τη σημερινή κατάσταση στο Αφγανιστάν. Η κυνική στάση της απέναντι σε όσους Αφγανούς προσπαθούν να διαφύγουν από τη χώρα είναι ακόλουθη με τη συνολικότερη βάρβαρη πολιτική της σε βάρος προσφύγων και μεταναστών. Αποτελεί συνέχεια των κολαστηρίων τύπου Μόριας, του εγκλωβισμού στις σημερινές υπερδομές-φυλακές, κατά τα ευρωΝΑΤΟικά πρότυπα, στα ελληνικά νησιά, της άγριας καταστολής στα σύνορα, με χωροφύλακα τη Frontex, των επαναπροωθήσεων, των απελάσεων, του δραστικού περιορισμού της έννοιας του πρόσφυγα και των δικαιωμάτων των προσφύγων και μεταναστών, που προωθεί με το λεγόμενο «Νέο Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο». Στην ίδια κατεύθυνση η ΕΕ σήμερα, επικαλούμενη το προσφυγικό, χρηματοδοτεί όμορες χώρες του Αφγανιστάν στο όνομα του να συγκρατήσουν στο έδαφός τους τούς Αφγανούς πρόσφυγες, κι ως αντάλλαγμα οι ευρωπαϊκοί όμιλοι να αποκτήσουν πλεονεκτική θέση με ευρωενωσιακές επιδοτήσεις για χρυσοφόρες επενδύσεις. Να μην ξεχνάμε ότι το ΚΚΕ -και στην ευρωβουλή και παντού- έδωσε μάχη, σε ανύποπτο χρόνο, ενάντια στην απόφαση της ΕΕ να μην αναγνωρίζει στους Αφγανούς καν το καθεστώς του πρόσφυγα, απορρίπτοντας κατά συρροή τις αιτήσεις ασύλου τους και το δικαίωμά τους σε διεθνή προστασία. Δεν περιμέναμε, λοιπόν, κάτι διαφορετικό από την ΕΕ στην αντιμετώπιση όσων ήθελαν να διαφύγουν από την φρικαλεότητα των Ταλιμπάν, μόνο χειρότερα… Πρόκειται για μια αντιδραστική συμμαχία, που μόνο φτώχεια, πολέμους και ξεριζωμούς μπορεί να δώσει.

Ταυτόχρονα είναι διαχρονικές και μεγάλες οι ευθύνες και των ελληνικών κυβερνήσεων, τόσο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, που ενίσχυαν και συμμετείχαν στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν και αλλού, με δισ. ευρώ όλα αυτά τα χρόνια και παράλληλα υποχρηματοδοτούσαν τομείς, όπως η Υγεία, η Παιδεία κλπ. Είναι γνωστή άλλωστε η διαχρονική εμπλοκή των αμερικανικών βάσεων στη χώρα μας στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, ανάμεσά τους και στο Αφγανιστάν. Η ανανέωση της κατάπτυστης Ελληνοαμερικάνικης Συμφωνίας, που προετοίμασε με ζήλο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κι επεκτείνει τώρα η ΝΔ, πολλαπλασιάζει αυτά τα αμερικανοΝΑΤΟϊκά ορμητήρια στη χώρα μας και βάζει το λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες. Το πόσο χωμένη είναι «μέχρι το λαιμό» η αστική τάξη της χώρας μας σ’ αυτά τα σχέδια φανερώνεται, επίσης, τόσο από την αποστολή αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση ελληνικής συστοιχίας Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία, όσο κι από την ολόθερμη στήριξή της στην εξαγγελία της ΕΕ, με βάση το δόγμα της στρατηγικής αυτονομίας, για τη συγκρότηση Ευρωστρατού δύναμης 50000 στρατιωτών για νέα «Αφγανιστάν», για νέα σφαγεία των λαών”.

Στο Ευρωκοινοβούλιο πραγματοποιήθηκε συζήτηση σχετικά με την κατάσταση στο Αφγανιστάν, όπου ο κ. Μπορέλ είπε ότι “θα συνομιλήσουμε με τους Ταλιμπάν, χωρίς να τους αναγνωρίσουμε”. Ποια είναι η άποψή σας;

“Η τοποθέτηση Μπορέλ, όπως και άλλων αξιωματούχων της ΕΕ, δεν χωρά παρερμηνείες. Είναι ξεκάθαρο ότι η ΕΕ επιδιώκει να εξασφαλίσει μερίδιο για τα δικά της συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή κι αυτό περνά και μέσα από παζάρια και κάθε είδους συναλλαγές με τους Ταλιμπάν. Εξ ου κι η προκλητική από μέρους της καλλιέργεια προσδοκιών για αυτές τις αποκρουστικές δυνάμεις, που πάντοτε αποτελούσαν “πολυεργαλείο” για τους ιμπεριαλιστές. Άλλοτε σαν βολικό πρόσχημα για επεμβάσεις και εκστρατείες ενάντια στη λεγόμενη τρομοκρατία και σήμερα σαν εν δυνάμει εταίροι… Η επικίνδυνη πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων χρειάζεται να βρει τείχος αντίστασης από τους λαούς της Ευρώπης, γιατί αυτού του είδους οι σχεδιασμοί, τα στρατιωτικά σώματα κι οι αποστολές θα αξιοποιηθούν πάνω απ’ όλα απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό», δηλαδή τους λαούς. Οι εκστρατείες της ΕΕ ενάντια στη λεγόμενη «ριζοσπαστικοποίηση» θέτουν στο προσκήνιο την αντιμετώπιση του «εχθρού λαού» και κάθε φωνή, που αμφισβητεί το σύστημα που γεννά εκμετάλλευση, πολέμους και προσφυγιά, τίθεται στο στόχαστρο”.

Η Ελλάδα έστειλε ένα κυβερνητικό αεροσκάφος στο Αφγανιστάν, σε μία αποστολή που είχε σκοπό να παραλάβει Αφγανούς που είχαν συνεργαστεί μαζί μας. Παρ’ όλα αυτά, η αποστολή απέτυχε, λόγω του χάους που επικρατούσε και φυσικά της τρομοκρατικής επίθεσης που είχε προηγηθεί. Πώς θα καταφέρουμε, λοιπόν, να βοηθήσουμε ανθρώπους που, ομοίως, ψάχνουν μία σανίδα σωτηρίας με τις υπάρχουσες συνθήκες στο Αφγανιστάν;

“Οι απάνθρωπες εικόνες στο αεροδρόμιο της Καμπούλ αποτελούν από μόνες τους απάντηση στο που οδηγούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που διεξάγονται στο όνομα της «σωτηρίας των λαών». Μέρος αυτής της βαρβαρότητας είναι τα «κροκοδείλια δάκρυά» τους για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν ή για τους Αφγανούς που συνεργάστηκαν με το στρατό κατοχής και με πρεσβείες. Πρόκειται για επιλεκτικές «ευαισθησίες» σκοπιμότητας της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, των κυβερνήσεων που επιδιώκουν να περιορίσουν στον ελάχιστο αριθμό όσους παλεύουν να διαφύγουν από την κόλαση, που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές δημιούργησαν. Ανάλογη σκοπιμότητα έχουν κι οι εκκλήσεις τους να παραμείνουν στις γύρω χώρες του Αφγανιστάν προκειμένου η ΕΕ, στο όνομα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να διεισδύσει με στρατιωτικές δυνάμεις, επιχειρηματικούς ομίλους, ΜΚΟ και να κερδίσει έδαφος απέναντι στους ανταγωνιστές της. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται κι η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στρατηγική σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Για τους Αφγανούς που επιθυμούν να φύγουν από τη χώρα παίζονται πολλά παιχνίδια, οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους τούς άφησαν στη “μοίρα τους” κι αυτό επιβεβαιώνει ότι είναι αδίστακτοι. Η οργανωμένη πάλη των λαών για απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, η αποδέσμευση από τις συμμαχίες του κεφαλαίου, με το λαό στην εξουσία, αφέντη στον τόπο του, μπορεί να δώσει ουσιαστική λύση στα σημερινά αδιέξοδα”.

Παράλληλα, στο Ευρωκοινοβούλιο συζητήθηκε και το προσφυγικό ζήτημα, το οποίο ασφαλώς και είναι μπροστά μας. Ποια πρέπει να είναι η πολιτική της ΕΕ σε αυτό και πώς θα συγκρατηθούν οι ακροδεξιές αντιδράσεις που είδαμε και εντός του Κοινοβουλίου και που, δυστυχώς, εκφράζουν μέρη ορισμένων ευρωπαϊκών λαών.

“Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση η ΕΕ να δώσει λύση στο προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα που η ίδια, οι σύμμαχοί της και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, δημιουργούν και αναπαράγουν. Χρειάζεται να κατανοηθεί ότι μόνο με σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ, τις αντιδραστικές αποφάσεις και συμφωνίες, όπως ο Κανονισμός του Δουβλίνου, η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και το «Νέο Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο», μπορούν να μπουν εμπόδια στη σημερινή βαρβαρότητα. Η αντιδραστική πολιτική της ΕΕ, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα είναι που γεννά την ακροδεξιά και το ρατσισμό. Οι αντιθέσεις ορισμένων κυβερνήσεων στο εσωτερικό της ΕΕ, όπως αυτές των χωρών του Βιζεγκραντ, είναι σύμφωνες με την ευρωενωσιακή πολιτική του εγκλωβισμού στις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως της Ελλάδας, της απαγόρευσης των λεγόμενων μετακινήσεων, των αντιδραστικών περιορισμών του Δουβλίνου και των άλλων της ΕΕ. Δεν πρόκειται για αντιδράσεις κάποιων συγκεκριμένων κρατών, αλλά για τη συνολική στρατηγική της ΕΕ, που αξιοποιεί αυτούς τους κατατρεγμένους ανθρώπους κατά το δοκούν, μεταξύ άλλων και ως πάμφθηνη εργατική δύναμη.

Το ΚΚΕ διεκδικεί να υπάρξουν άμεσες διαδικασίες ασύλου στις χώρες πραγματικού προορισμού τους, χωρίς απελάσεις, χωρίς εγκλωβισμό στις υπερδομές – φυλακές που υπάρχουν στην Ελλάδα, με εξασφάλιση ανθρωπίνων συνθηκών διαβίωσης και κατοικία και των δικαιωμάτων τους στην υγεία, την παιδεία και την εργασία. Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους και έχουν κοινό εχθρό το καπιταλιστικό σύστημα, που γεννά μεταξύ άλλων δεινών τον πόλεμο, την προσφυγιά, το ρατσισμό”.

Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η θέση της Τουρκίας στο προσφυγικό και πώς θα επηρεάσει, τόσο την εξέλιξή του, όσο και τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας;

“Η αστική τάξη της Τουρκίας επιδιώκει σταθερά την ενίσχυση του ρόλου της στους διεθνείς ανταγωνισμούς και αυτό περνά μέσα από προκλητικές ενέργειες, όπως πχ έγινε με το απαράδεκτο άνοιγμα των Βαρωσίων, αλλά και με την αμφισβήτηση διεθνών συνθηκών και των συνόρων που προβλέπουν. Σε αυτό τον άξονα, αξιοποιώντας συμμαχίες πχ με Πακιστάν, Κατάρ, επιδιώκει να αναλάβει ρόλο και στο Αφγανιστάν, μέσα από τον έλεγχο του αεροδρομίου της Καμπούλ, ενώ είναι ενδεικτικές οι προ ημερών δηλώσεις Μπλίνκεν που χαρακτήριζε την Τουρκία «ως σημαντικό εταίρο στην περιοχή».

Όπως φάνηκε και το προηγούμενο διάστημα, η Τουρκία αξιοποιεί το δράμα των προσφύγων για να προωθήσει τους γεωπολιτικούς της σχεδιασμούς και να επωφεληθεί από το παζάρι με την ΕΕ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, διεκδικώντας ανταλλάγματα και γνωρίζοντας καλά ότι αυτοί επιδιώκουν να τη διατηρήσουν στο ευρωατλαντικό άξονα στον ανταγωνισμό με Ρωσία και Κίνα.

Καμία λύση, που να εξασφαλίζει την ειρήνη των λαών δεν μπορεί να δοθεί στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου εάν κινείται στα πλαίσια των ΕΕ-ΝΑΤΟ. Οι εξελίξεις προμηνύουν προετοιμασία οδυνηρών συμβιβασμών για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, διχοτομική λύση στο Κυπριακό. Οι λαοί με την πάλη τους για να μην υπάρξει καμία αλλαγή συνόρων, για απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, μπορούν το επόμενο διάστημα να βάλουν τη σφραγίδα των δικών τους συμφερόντων στις εξελίξεις”.

Πόσο δύσκολο είναι το έργο ενός Ευρωβουλευτή που δεν είναι εγγεγραμμένος σε κάποια πολιτική ομάδα και ποιος πιστεύετε ότι είναι ο “χώρος” που υπάρχει εντός του Κοινοβουλίου για “φωνές” που εκφράζουν κομμουνιστικά κόμματα;

“Το ΚΚΕ παντού, στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, στη Βουλή, έτσι και στην ευρωβουλή, παίρνει υπόψη, αλλά δεν υποτάσσεται στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης. Η αποχώρησή του από την ομάδα της GUE/NGL -πριν 7 χρόνια- απελευθέρωσε σημαντικές δυνατότητες καλύτερης αυτοτελούς παρέμβασης της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ. Με τις τοποθετήσεις, τις ερωτήσεις, τις πρωτοβουλίες και τις αποκαλύψεις της, αποδεικνύεται ότι ακριβώς επειδή το ΚΚΕ συγκρούεται με την ΕΕ και τη στρατηγική της, επειδή δεν έχει καμία δέσμευση απέναντί της, γι’ αυτό ο λαός έχει τη δυνατότητα να μη μένει στο σκοτάδι για τα αντιλαϊκά σχέδια που απεργάζονται σε βάρος του ΕΕ, κυβερνήσεις, κεφάλαιο. Το ΚΚΕ είναι στήριγμα εμπιστοσύνης κι αποκούμπι στον αγώνα του λαού για να πιστέψει στην αδοκίμαστη δύναμή του, να σπάσει η ηττοπάθεια, να χαραχτεί δρόμος για να ικανοποιηθούν οι δικές του ανάγκες. Περνάει μέσα από την οργάνωση, τη σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, την ίδια την εξουσία του”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις