Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Άλφρεντ Νόμπελ
Ο εφευρέτης εκρηκτικών υλών μαζικής καταστροφής, ο νεκρός αδελφός και η υστεροφημία.
- 21 Οκτωβρίου 2018 08:07
Στις 21 Οκτωβρίου του 1833 γεννιέται ένας άνθρωπος, που κατάφερε να κάνει τους πάντες να τον μνημονεύουν με θετικό τρόπο, αντί να τον στιγματίζουν ως έμπορο θανάτου – που βεβαίως ήταν και τέτοιος.
Ο Άλφρεντ Μπέρναρντ Νόμπελ ήταν Σουηδός χημικός, μηχανικός και βιομήχανος, γιος του επίσης μηχανικού και βιομήχανου Εμμανουήλ Νόμπελ, που εφηύρε την υποβρύχια νάρκη. Οι Νόμπελ ήταν μια από τις παλιότερες οικογένειες βιομηχάνων στη Σουηδία, που έκαναν μεγάλη περιουσία παράγοντας εκρηκτικές ύλες και πολεμοφόδια, πλουτίζοντας, με άλλα λόγια, από τον θάνατο των άλλων.
Να πούμε εδώ πως ένα από τα θύματα του Άλφρεντ Νόμπελ, όταν αυτός δεν είχε τελειοποιήσει ακόμα τις εκρηκτικές του ύλες, ήταν και ίδιος του ο αδελφός, ο Αιμίλιος Νόμπελ, που σκοτώθηκε το 1864 μαζί με πολλούς εργάτες, όταν το εργοστάσιο Νόμπελ τινάχτηκε στον αέρα.
Η μεγάλη εφεύρεση του Άλφρεντ Νόμπελ, αυτή που του απέφερε τεράστια κέρδη, ήταν η νεοδυναμίτιδα, ή ζελατοδυναμίτιδα, και η πολεμική άκαπνη πυρίτιδα, γνωστή και ως «βαλλιστίτιδα». Εκτός βέβαια από τις ειρηνικές χρήσεις των εκρηκτικών του υλών, στις ελεγχόμενες ανατινάξεις στα ορυχεία και στις οικοδομικές δραστηριότητες, οι εφευρέσεις του Νόμπελ έκαναν θραύση, κυριολεκτικά, στα πεδία των μαχών.
Ο Άλφρεντ Νόμπελ δημιούργησε μια περιουσία που ξεπερνούσε τα 31 εκατομμύρια σουηδικές κορώνες, ποσό μυθικό για την εποχή. Ένα μεγάλο τμήμα αυτής της περιουσίας διέθεσε για φιλανθρωπικούς και ερευνητικούς σκοπούς σε διάφορα ιδρύματα, ενώ με το υπόλοιπο καθιέρωσε τα ομώνυμα βραβεία Νόμπελ. Ο ίδιος ήταν μονήρης και εσωστρεφής, ασχολούμενος στο τέλος της ζωής του με τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία. Πάντως, έκανε πράγματι ό,τι καλύτερο μπορούσε για την υστεροφημία του…
Από πού κρατάει η σκούφια μας
Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.