Σταμάτης Κραουνάκης: “Έχω σκεφτεί να το… βουλώσω, αλλά ένας διάβολος πάντα με σπρώχνει”

«Επιθυμία ετών» χαρακτηρίζει τις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη σε μορφή «λαϊκής οπερέτας» που παρουσιάζει στο Ηρώδειο, στις 9 Σεπτεμβρίου, ο μεγάλος μας δημιουργός Σταμάτης Κραουνάκης, που παραχωρεί σήμερα εφόλης της ύλης συνέντευξη στο News 24/7.

Γιατί επέλεξες τις “Εκκλησιάζουσες”;

«Είναι επιθυμία ετών. Αναζητώντας με προσοχή υλικά από την ελληνική γραμματεία. Μελετώντας τις περίπου 17 μεταφράσεις σε συσχετισμό με το πρωτότυπο, έβρισκα στο έργο αυτό συμπυκνωμένο, όλο τον πολιτικό Αριστοφάνη. Τολμά εδώ να προτείνει μια εξουσία γυναικών, που επιβάλλει κοινοκτημοσύνη, δηλαδή πρώτη φορά αριστερά. Αυτό είναι ήδη εξαιρετικό.

Την ώρα που η νέα εξουσία ενδεδυμένη τα ρούχα της παλιάς πάει στη Βουλή και παίρνει την κυβέρνηση, η παλαιά εξουσία, αποφραγμένη, αδυνατούσα ν’ αποπατήσει, βάζει τα ρούχα της νέας κυβέρνησης και ξαμολιέται στο δρόμο να τα κάνει.

Δεν είναι έργο φεμινιστικό. Οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Γι’ αυτό μεταμφιέζονται. Αυτό είναι ήδη μια σημαίνουσα συνθήκη, στην εναλλαγή των εξουσιών αρκετά έντονη. Είναι έργο παρακμής. Ίσως η τελευταία αναλαμπή πριν από την πτώση. Μιας μεγάλης Δημοκρατίας, όπου έλαχε στην κωμωδία να μαρτυρήσει για τους επόμενους, αυτή την καθοδική πορεία.

Είναι συναρπαστικό ότι η Κωμωδία ανέλαβε αυτό το ρόλο. Ήθελα πολύ να φτιάξω ένα μουσικό έργο βασισμένο σ’ έναν Αριστοφάνη και το έργο αυτό μου ταίριαζε πολύ. Έχει πρωτοτυπία, αυθάδεια και πολιτικό λόγο.»

Και γιατί το έργο το λες επίκαιρο και καυστικό; Βλέπεις, για παράδειγμα, ομοιότητες με το σήμερα; Και ποιες;

«Όχι μόνο με το σήμερα. Με πάντα. Έχει σκηνή για τα οικονομικά. Για την εξαργύρωση του Έρωτα. Όλο το δεύτερο μέρος δείχνει πως βουλιάζει η ελπίδα της ευτυχούς κομμουνιστικής πιθανότητας. Με απόγειο τη βία πάνω στον Έρωτα  από τις απόλυτες εξουσίες. Τρεις γριές αστυνομίες. Η μια πιο παλιά από την άλλη. Μ’ ένα συγκλονιστικό μονόλογο του Νέου. “Διαλύστε μας”.

Είναι έργο τομής. Πολύ αστείο και βαθύτατα μελαγχολικό.»

Η σφραγίδα του Σταμάτη Κραουνάκη στο έργο;

«Έγραψα. Μετάφρασα κατ’ αρχήν από το πρωτότυπο, αναλύοντας τη ρυθμική αγωγή κάθε σκηνής, εκεί πάνω πάτησα. Σπουδαίος οδηγός.

Μετά έπρεπε να αυτό να γίνει το πολύ σαράντα σελίδες. Μιας και θα τραγουδηθεί στο μεγάλο του μέρος. Εκεί γενναία μαζί με τη σκηνοθέτιδα Μαριάννα Κάλμπαρη και τόσο πετυχημένη διευθύντρια του θεάτρου Τέχνης, πήραμε την απόφαση να σφάξουμε τα αστειάκια προς όφελος του πολιτικού φιλέτου. Και κάναμε άριστα. Άλλωστε η Κωμωδία εμπεριέχεται στη μουσική και στη διδασκαλία του σκηνοθέτη.

Έγραψα λοιπόν. Πολύ και πολλή μουσική. Λένε και καλή. Η γλώσσα έχει χαρακτήρα κι εκπλήξεις. Είναι όλο ομοιοκαταληξία. Χωρίς να ποιητικίζει. Στη μουσική έβαλα τον Έλληνα Κραουνάκη να χορέψει τα πάθη.»

Λες πως η Σοφία Φιλιππίδου ως Πραξαγόρα είναι όντως φοβερή;

Την περίμενα χρόνια γι’ αυτό. Νομίζω όλο της το σύμπαν, ο ήχος της το σώμα, το βλέμμα ορίζουν απόλυτη ταυτοποίηση. Δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτ’ άλλο. Έρχεται από το 391 π.Χ. στο σήμερα κατ’ ευθείαν.»

Και η Μαριάννα Κάλμπαρη;

«Υπάρχει χημεία. Είμαστε πολύ αντίθετοι σαν συμπεριφορές, αλλά έχουμε σύμπνοια γούστου και στόχου και εκεί αλληλοσυμπληρωνόμαστε με ευτυχισμένο τρόπο. Της έχω και μου έχει εμπιστοσύνη. Ξέρει μουσική μπορεί να σκηνοθετήσει μουσική αυτό επίσης είναι πολύ βασικό. Είχε τρελές ιδέες για το κάστινγκ. Συμπλεύσαμε εξαιρετικά. Άλλωστε είναι το δεύτερο παιδί μας μετά το Βίκτορ. Ξέρουμε πια πολύ καλά ο ένας τον άλλο.

Υπάρχει και κάτι άλλο: Πονάω το Τέχνης, δεν είμαι ένας απόξω. Εδώ θα πρέπει να επισημάνω τον ρόλο του Κουμεντάκη που είχε την ιδέα να μας παντρέψει με Αριστοφάνη.»

Τελικά η εξουσία διαφθείρει; Και μπορεί μια χώρα να κυβερνηθεί με δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες για όλους;

«Το έργο μάς λέει δυστυχώς όχι. Μήπως όχι δε μας λέει κι η πραγματικότητα; Προτρέπει πάντως σε κοινό γεύμα Τι μας λέει αυτό; Αυτό που λέμε όλοι: “Ένα πιάτο φαΐ θα το φάμε παρέα”.»

Και μετά την παράσταση στο Ηρώδειο, στις 9 Σεπτεμβρίου, πού θα δούμε τις “Εκκλησιάζουσες”;

«Στις 13 του μήνα στην Ελευσίνα και στις 16 του μήνα στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη. Ίσως βάλουμε και κάποιες παραστάσεις στη Φρυνίχου αν όλα πάνε πολύ καλά.»

Πληροφορούμαι ότι θα παίξεις την Παράβαση και τη μια από τις τρεις γριές. Και ότι θα πέσει πολύ …βωμολοχία. Αν σε παρακαλούσα, θα μας αποκάλυπτες κάτι;

«Θα παίξω στην Παράβαση, Είμαι η Παράβαση. Εδώ μπορεί να ειπωθεί οτιδήποτε. Έφτιαξα ένα τσιφτετέλι που προτρέπει σε συνουσία με πολύ χαριτωμένο τρόπο. Μιλάω για τα κλεφτρόνια, για τους βλάκες αλλά και για τα καλά παιδιά. Το πνεύμα είναι ενωτικό. Όχι δεν υπάρχει βωμολοχία παρά μόνο στη σκηνή με τις γριές. Εκεί που την έχει κι ο Αριστοφάνης.

Όλα όμως σε στίχο έχουν ευγένεια. Δεν υπάρχει χοντροκοπιά. Υπάρχει σεξουαλικότητα, αυτό ναι, το υποστηρίξαμε. Και ναι θα κάνω τη δεύτερη γριά. Με πρώτη και κύρια την έξοχη Ιωάννα Μαυρέα.»

Το χειμώνα πού θα σε απολαύσουμε; Τι άλλο ετοιμάζεις;

«Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει λεπτό. Τα ‘χω βάλει όλα να τρέχουν μακριά. Είναι σαν αυτό να είναι το τελευταίο μου.»

Τη νέα κυβέρνηση πώς την κρίνεις; Τι αρέσει και τι δεν σου αρέσει;

«Μου είναι εντελώς ξένοι.»

Και ο Τσίπρας τι πρέπει να κάνει;

«Ό,τι νομίζει.»

Για τη χώρα είσαι αισιόδοξος;

«Θα εκτιναχτεί στα ύψη, από μοίρα, όχι από τους πολιτικούς.»

Είσαι, πάντως, ένας από τους λίγους που μιλούν δημοσίως, που δεν μαζεύουν τη γλώσσα τους. Έχεις σκεφτεί να το… βουλώσεις, για να χρησιμοποιήσω μια φράση σου;

«Ναι, πώς αμέ. Αλλά ένας διάβολος πάντα με σπρώχνει.»

Πάντως, πολύ σου την πέφτουν. Δεν σε απασχολεί μήπως μειώνεται το ακροατήριό σου, που πιστεύει αντίθετα πολιτικά απ’ ότι εσείς;

«Όχι. Τους εκνευρίζω κάποιους αλλά έρχονται. Έχω τους έρωτες τους τα τραγούδια της ζωής τους. Και πάντα όλους όσους έρχονται τους σέβομαι. Είναι σπίτι μου. Εδώ με παίζουν στους γάμους τους…»

Νομίζω ότι στο μέλλον πρέπει να κάνουμε και μια πολιτικο-κοινωνική συνέντευξη. Υπόσχεση;

«Ό,τι θες μαζί σου, σ’ εκτιμώ ιδιαίτερα.»

Δυο λόγια για τους συνεργάτες τους υπόλοιπους;

«Τον θαυμάσιο λυρικό βαθύφωνο Χριστόφορο Σταμπόγλη που μας χάρισε το ταλέντο του για το ρόλο του Βλέπυρου.

Τον Χρήστο Γεροντίδη: Χρέμη.

Τον Κώστα Μπουγιώτη: Τρελλοκόμπερ.

Τον Σάκη Καραθανάση: Νέο

Την Κατερίνα Λυπηρίδου: Νέα και Θεράπαινα

Τον Γιώργο Στιβανάκη: απίστευτη τρίτη γριά

Τα κορίτσια από το Τέχνης.

Και τους συνεργάτες και τη θαυμάσια τετραμελή μας ορχήστρα που παίζει σαν συμφωνική.

Είναι μια καλή μου φάση. Ελπίζω ν’ αρέσουμε.»

ΕΝΘΕΤΟ

To Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζουν:

“Εκκλησιάζουσες” – Η λαική οπερέττα .

Το έργο του Αριστοφάνη σε μια πρωτότυπη εκδοχή σύγχρονης, λαϊκής οπερέτας

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Μετάφραση – Λιμπρέτο – Μουσική Σταμάτης Κραουνάκης

Σκηνοθεσία Μαριάννα Κάλμπαρη

Παίζουν:Σοφία Φιλιππίδου, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Σταμάτης Κραουνάκης, Χρήστος Γεροντίδης, Σάκης Καραθανάσης, Ιωάννα Μαυρέα, Κώστας Μπουγιώτης, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώργος Στιβανάκης, Ερατώ Αγγουράκη, Τερέζα Καζιτόρη, Πίνα Κούλογλου, Ματίλντα Τούμπουρου

Μουσική διεύθυνση, πιάνο Βασίλης Ντρουμπογιάννης 

Κιθάρα, μπουζούκι Βάιος Πράπας 

Βιολοντσέλο, ευφώνιο Γιώργος Ταμιωλάκης 

Πλήκτρα Δημήτρης Ανδρεάδης 

Ενορχήστρωση ο συνθέτης με την ομάδα των μουσικών

Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη

Χορογραφία: Θοδωρής Πανάς

Σχεδιασμός φωτισμού: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου

Βοηθός Παραγωγής: Διονύσης Χριστόπουλος

Φωτογραφείς: Σταύρος Χαμπάκης

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

nationalopera.gr | theatro-technis.gr

Προπώληση Viva.gr

Τιμές εισιτηρίων: 35€, 25€, 15€ & 10€