Ο “καυτός” Ιανουάριος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, τη χώρα και το πολιτικό σύστημα

Αντιμέτωπη με δύσκολες καταστάσεις και ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων βρίσκει την κυβέρνηση η νέα χρονιά, με τον Ιανουάριο να αναδεικνύεται σε ένα ιδιαίτερα «καυτό» μήνα. Η κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, έχει να αντιμετωπίσει το συγκρουσιακό κλίμα που διαμορφώνει η Άγκυρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις στην οικονομία και την καθημερινότητα, ο δε πρωθυπουργός να προτείνει το πρόσωπο του ενοίκου της Ηρώδη του Αττικού και να καταθέσει το νέο εκλογικό νόμο.

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ:

Κορυφαία στιγμή ασφαλώς η επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο και η συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ, στις 7 του μηνός. Η επίσκεψη, παρά το κλίμα που καλλιεργείται στη χώρα, είναι δύσκολο για τη χώρα μας, καθώς η Τουρκία εξακολουθεί να αποκτά σημαντικό ρόλο στην περιοχή για την Ουάσιγκτον και οι δηλώσεις του επικεφαλής του Λευκού Οίκου μετά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη αποκτούν (ως προς τι θα κρύβεται πίσω από τις λέξεις) ιδιαίτερη σημασία. Θα έχει προηγηθεί η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας για τον αγωγό EastΜed, στις 2 Ιανουαρίου, στην Αθήνα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη και τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μ. Νετανιάχου, παρότι παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστη η τελική στάση της Ιταλίας.

Την ημέρα που ο έλληνας πρωθυπουργός, πάντως, θα συναντάται με τον αμερικανό πρόεδρο, στην Κωνσταντινούπολη θα βρίσκεται ο Βλαντιμίρ Πούτιν για συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν, ενώ στη Λευκωσία θα βρεθεί ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο. Ο τούρκος πρόεδρος, πάντως, στις 2 Ιανουαρίου, θα επιδιώξει να λάβει το «πράσινο φως» από το Κοινοβούλιο της χώρας του για την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης, ελπίζοντας να έχει αποφασιστικό ρόλο την επόμενη μέρα του εμφυλίου στην Τρίπολη, στην τελική, δηλαδή, διευθέτηση του «Λιβυκού προβλήματος». Την ίδια στιγμή η Αθήνα εντείνει τις προσπάθειές της για τη χάραξη της ΑΟΖ της με Αίγυπτο και Ρώμη, ενώ το ίδιο θα επιδιώξει και με τα Τίρανα.

Η ΤΥΧΟΝ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ:

Ο μήνας που διανύουμε, πάντως, είναι ιδιαίτερα κρίσιμος, καθώς ενδέχεται η Τουρκία, αναλόγως και των υπολοίπων εξελίξεων στην περιοχή, να κλιμακώσει την ένταση, επιδιώκοντας να εφαρμόσει στην πράξη την –παράνομη για την Αθήνα- Συμφωνία που έχει υπογράψει με τη Λιβύη. Το εάν και πού θα αποστείλει ερευνητικά πλοία, συνοδευόμενα προφανώς από τουρκικές φρεγάτες ο Ταγίπ Ερντογάν, θα κρίνει προφανώς πολλά για το μέλλον της περιοχής.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ:

Εντός του μηνός, πιθανότατα αμέσως μετά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει το πρόσωπο που θα προτείνει για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εάν, μάλιστα, το πρόσωπο είναι κοινής αποδοχής, κάτι που μέχρι σήμερα επιτυγχάνεται μόνο με την ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου, ο Πρόεδρος μπορεί να εκλεγεί με την πρώτη ψηφοφορία, η οποία απαιτεί την ψήφιση από τουλάχιστον 200 βουλευτές. Σε διαφορετική περίπτωση θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τι σηματοδοτεί το πρόσωπο του νέου προέδρου, ποιες συμμαχίες ή και ποιες διαρροές τυχόν υπάρχουν.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ:

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύτηκε να καταθέσει στη Βουλή το νέο εκλογικό νόμο, που όπως δήλωσε θα περιλαμβάνει κλιμακωτό μπόνους για το πρώτο κόμμα και θα προβλέπει αυτοδυναμία με ποσοστά αντίστοιχα των ποσοστών που έλαβε η ΝΔ στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Από τη στιγμή που ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25, είναι αντίθετα με την υπερψήφιση νέου εκλογικού νόμου, ανεξαρτήτως του τι θα πράξει στο τέλος το ΚΙΝΑΛ, ο νόμος που θα ψηφιστεί δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί στις επόμενες κάλπες, αλλά στις μεθεπόμενες.

Έτσι και με δεδομένη τη δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι «θα κάψει» με διπλές κάλπες την απλή αναλογική, οι διπλές εκλογές θα πρέπει να θεωρούνται βέβαιες, με το μόνο ερώτημα να είναι αυτό που έθεσαν την περασμένη Δευτέρα τα «Παιχνίδια Εξουσίας», πότε αυτές θα πραγματοποιηθούν, με τον πρωθυπουργό να διαθέτει και το …μαχαίρι και το πεπόνι στο συγκεκριμένο θέμα. Ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον συγκεντρώνει και το εάν ο εκλογικός νόμος θα συνδεθεί, ευθέως ή εμμέσως, με το πρόσωπο που θα προταθεί για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά και το τι θα πράξει το ΚΙΝΑΛ στα δυο αυτό θέματα, που θα καθορίσουν εν πολλοίς την πολιτική φυσιογνωμία του, τη στιγμή μάλιστα που κινδυνεύει να αυτοεγκλωβιστεί στη λογική των προτάσεων που έχει καταθέσει.

ΟΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ:

Εντός του Ιανουαρίου η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να φέρει προς ψήφιση τα νομοσχέδια που θα αφορούν τον τρόπο που θα προκηρύσσονται οι απεργίες και θα πραγματοποιούνται οι διαδηλώσεις. Οι ρυθμίσεις θα προκαλέσουν σύγκρουση με την αντιπολίτευση, πρωτίστως το ΚΚΕ, αλλά και με τα συνδικάτα εκείνα που το ΠΑΜΕ αποτελεί «ταξικά». Οι ολιγομελείς και περιθωριακές πορείες δεν θα αποτελέσουν πρόβλημα για την αντιμετώπισή τους από την κυβέρνηση, όταν ωστόσο αυτές μαζικοποιηθούν θα είναι μεγάλο πρόβλημα. Οι ρυθμίσεις, άλλωστε, εκτιμάται ότι θα κριθούν άμεσα, όταν ξεκινήσουν στις 15 Ιανουαρίου οι αγροτικές κινητοποιήσεις και οι αγρότες επιχειρήσουν να κλείσουν επαρχιακούς δρόμους και εθνικές οδούς.

Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ:

Στις 20 Ιανουαρίου καταφθάνουν στην Αθήνα για την πέμπτη διαπραγμάτευση, την πρώτη του νέου έτους, οι επικεφαλής των θεσμών. Κορυφαίο, ίσως, θέμα η προστασία της πρώτης κατοικίας, καθώς παύει να ισχύει ο νόμος Κατσέλη, ενώ το θετικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης θα χρησιμοποιηθεί για την αλλαγή της χρήσης των SMPs και των ANFAs, καθώς-μακροπρόθεσμα- και για τη μείωση των πρωτογενών αποτελεσμάτων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει επίσης και η πιλοτική δίκη για τα αναδρομικά, που ξεκινά στο ΣτΕ στις 10 Ιανουαρίου.