Γκλάμουρ δεν είναι μόνο η λάμψη

Τί σημαίνει η αγγλική λέξη «γκλάμουρ», που έγινε τόσο κοινή και διαδομένη στα ελληνικά, ώστε να πάρει και την μάλλον ειρωνική κατάληξη «-ιά», και να γίνει γκλαμουριά; Γκλάμουρ σημαίνει αίγλη, ακτινοβολία, λάμψη, γοητεία, και βέβαια κοινωνικό πρεστίζ. Ωστόσο, ελάχιστοι, για να μην πω κανείς, από αυτούς που έχουν θεοποιήσει τη λέξη, δε γνωρίζουν την προέλευσή της.

Ναι, μάλλον κανένα από τα γκλαμουράτα ψώνια δεν γνωρίζει πως η λέξη «γκλάμουρ» είναι αντιδάνειο, και προέρχεται από την ελληνικότατη, και εντελώς ξενέρωτη λέξη «γραμματική»! Το αγγλικό «γκλάμουρ» λοιπόν, προέρχεται από το σκωτσέζικο «γκλάμαρ», που κι αυτό με τη σειρά του προκύπτει από το επίσης αγγλικό «γκράμαρ», που, για δείτε, είναι η ελληνικότατη λέξη Γραμματική!

Άρα «γκλάμουρ» σήμαινε αρχικά την αίγλη, τη δόξα από την κατάκτηση της γνώσης και της σοφίας, μέσω της γραμματικής… Τώρα, συγνώμη εάν δυσαρέστησα με όλα αυτά τους γκλαμουράτους, τις γκλαμουράτες και την υπόλοιπη κοινότητα της λαμπερής γκλαμουριάς, αλλά τί να κάνουμε, ποτέ δεν είναι αργά να μάθουν κάποιοι και κάποιες πέντε πράγματα για μια λέξη που χρησιμοποιούν τόσο συχνά. Κακό δεν θα τους κάνει – μπορεί έτσι να περιορίσουν τις γραμματικές, συντακτικές και εννοιολογικές κοτσάνες στο δημόσιο λόγο τους.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.