Άνθρωποι μεθυσμένοι μέσα σε μία παραζάλη μαθαίνουν από την αρχή να αγκαλιάζουν, να αγαπούν, να συγχωρούν

“Οι Μεθυσμένοι“, μια παράσταση βασισμένη στο ανατρεπτικό έργο του Ivan Vyrypaev παρουσιάζεται στην Κάμιρο από την ομάδα 10oz, σε σκηνοθεσία Ελεάνας Τσίχλη. Ανάμεσα σε λάκκους γεμάτους λάσπη, ανάμεσα σε νωπά κουφέτα, σε καλοσερβιρισμένα δείπνα, σε εύφλεκτους χαρτοφύλακες, μπορεί άραγε να υπάρξει ο Θεός; Δέκα άνθρωποι, μια νύχτα σε μια πόλη που μάλλον έχει βρέξει, μεθούν και χάνουν την ισορροπία τους. Αιωρούμενοι μεταξύ γης και ουρανού, αποφασίζουν να αναζητήσουν με βία, την ομορφιά κάτω από τα λερωμένα ρούχα τους.

“Ποιοι είναι αυτοί οι μεθυσμένοι; Είναι άνθρωποι που με βήματα ασταθή, βρίσκουν εκείνη την νύχτα την -παραδόξως- πιο στέρεη εκδοχή τους. Που μέσα σε μία παραζάλη μαθαίνουν από την αρχή να αγκαλιάζουν, να αγαπούν, να συγχωρούν. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τα πάντα.

Μπορούν να ρίξουν ένα λίτρο βενζίνη και ένα σπίρτο αναμμένο πάνω στο μαξιλάρι της μοναξιάς τους, να λερωθούν με λάσπη σε όλο τους το πρόσωπο, να κυνηγήσουν σε 15 τ.μ. τον έρωτα της ζωής τους, να αναποδογυρίσουν τραπέζια με ακριβά ποτά, να τραγουδήσουν Cohen, να ματώσουν από τις γροθιές τους, και να κλάψουν όπως θα ψιθύριζε ο Θεός στα αυτιά τους αν ποτέ τους μιλούσε.

Και να βγουν στους δρόμους, και να ερωτευτούν με την πρώτη ματιά, και να πουν την αλήθεια πάνω σε καναπέδες που κάποιος πέταξε πλάι στα απορρίμματα, και να δουν τον Ιησού Χριστό στις λάμπες φθορίου των λεωφόρων. Να πνίξουν τον δαίμονα που τους καταδυναστεύει μέσα στους βαθμούς του αλκοόλ και ανακουφισμένοι και σίγουρα πιο ελαφροί να επιστρέψουν στα κρεβάτια τους” αναφέρει η Ελεάνα Τσίχλη στο NEWS 24/7.

Και συνεχίζει σκιαγραφώντας τους ήρωες του έργου “Οι Μεθυσμένοι είναι άνθρωποι τόσο οικείοι σε εμάς όσο το είδωλό μας στον καθρέφτη. Μια νέα κοπέλα και ο διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου, αρθρώνοντας σαν μόλις να γεννήθηκαν, προσπαθούν με γροθιές να αποδιώξουν το θάνατο, τον οριστικό και ανεπίστρεπτο, αυτόν που σε τρώει από μέσα.

Δυο γυναίκες, πνίγουν τη φιλία τους στη σαμπάνια του γαμήλιου άφτερ πάρτι. Προσπαθώντας η μία να ανοίξει την – επιμελώς σφιγμένη – στρόφιγγα της συγχώρεσης στην άλλη, ως σούπερ ήρωας με γαμπριάτικα, εισβάλλει το κοινό αντικείμενο του πόθου, ανακατεύει το παρόν και το παρελθόν, δίνει εξηγήσεις που έχει ξαναδώσει, μοιράζει φιλιά που έχουν ξεθυμάνει, μα εν τέλει επιστρέφει στην ασφάλεια των όρκων του.

Δυο τραπεζικοί υπάλληλοι με τις συζύγους τους, παίρνουν ένα πλουσιοπάροχο δείπνο, σε ένα τραπέζι με τέσσερις καρέκλες μα έξι συνδαιτημόνες. Πίνοντας τo 12ετές ρούμι τους από τη Βενεζουέλα, ξυπνούν – άθελά τους; – τα φαντάσματα της νεκρής μητέρας. Σε ένα δείπνο που οι γάτοι κατακρίνονται ως ανθρωποφάγοι, που οι φίλοι φορώντας φωτοστέφανο πέφτουν στα γόνατα ζητώντας συγχώρεση, που ο Θεός τραβάει το καζανάκι και ανοίγει την εξώπορτα.

Και κάπου εκεί, έξω από την πόρτα, ένας άνθρωπος που ποτέ κανείς δεν είχε προσέξει, ένας άνθρωπος σαν τους ανθρώπους στα μεταμεσονύκτια λεωφορεία της γραμμής, καίει το χαρτοφύλακά του, υψώνει και το δικό του μπουκάλι και παίρνει το βήμα. Είναι ένας προφήτης επί γης. Ένας προφήτης στο κέντρο σαν ήλιος, και γύρω του σαν πλανήτες, η νέα κοπέλα, ο διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου, οι νιόπαντροι, ένα μοντέλο, δυο τραπεζικοί υπάλληλοι, μια σύζυγος και μια μοιχαλίδα.

Όλοι τους σύγχρονοι όσο εμείς, αβέβαιοι όσο εμείς, γοητευτικοί σαν άνθρωποι.”

Ποιοι είναι οι νοηματικοί άξονες που διατρέχουν την παράσταση;

Η αγωνία για την αυριανή μέρα: αυτή είναι η κινητήρια δύναμη του έργου του Βιριπάγιεφ… άνθρωποι μετέωροι, που φοβούνται τον θάνατο, που πλανάται σαν σύννεφο πάνω από τα κεφάλια τους και που προσπαθούν να επουλώσουν τα τραύματα που αφήνει ο έρωτας. Πονούν φρικτά μέσα στην ανεπάρκεια τους και αν οι καιροί ήταν διαφορετικοί θα ήθελαν να ήταν μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους και να άλλαζαν την -προκαθορισμένη άραγε ή όχι- ροή της ζωής τους.

Ο κόσμος οδεύει στην καταστροφή μέσα στην ανημπόρια και την ασχήμια και οι ήρωες του Βιριπάγιεφ ως μεθυσμένοι προφήτες απόψε ξαναπιστεύουν σε κάτι και αποφασίζουν κάτι να διορθώσουν. Και κάπως έτσι, και μόνο έτσι, μπορούν να ερωτευτούν ξανά, να παραδεχτούν λάθη και αλήθειες, να σκοτώσουν την ψευτοκατάθλιψή τους και να αγκαλιαστούν δίχως πόθο, επιστρέφοντας ό,τι έχουν δανειστεί από αυτό τον κόσμο, ακόμη και τον θάνατο. Γιατί και ο θάνατος δανεικός είναι μέσα στη ζωή – τη γεμάτη τόκους – και πρέπει να επιστραφεί στο Θεό, τον νονό της μαφίας του σύμπαντος.

Συστήστε μας την ομάδα 10oz. Πόσο σημαντικό είναι που η παράσταση αυτή ανεβαίνει από νέους ανθρώπους;

Τους 10oz δηλαδή την Μάιρα, τον Νίκο, την Αργυρώ, την Αιμιλία, τον Σπύρο, το Γιώργο, τον Δημήτρη, τον Τάκη και τη Σεμέλη τους πρωτογνώρισα στα διαδικτυακά παράθυρα, όταν μου ανατέθηκε να δουλέψω μαζί τους για τις διπλωματικές τους εξετάσεις στα πλαίσια των σπουδών τους στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών.

Ευχαριστώ πολύ τον Αργύρη Ξάφη και τον Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη για αυτή την ευκαιρία. Γοητεύτηκα από τα νιάτα και τα φλεγόμενα μάτια τους. Κι ας μην ήταν όλες οι ημέρες της συνεργασίας και συνύπαρξής μας ρόδινες – πως να βρίσκεις διαρκώς το χρώμα μέσα στις ημέρες της πανδημίας και της τόσης επισφάλειας- εντέλει όταν το εγχείρημα ολοκληρώθηκε και οι νέοι/ες αυτοί ηθοποιοί πήραν τα πτυχία τους, κάτι μέσα μου, μια ελπίδα για τα φερέλπιδα αυτά ταλαντούχα παιδιά, η ελκυστική γοητεία της ομάδας, η χαρά και η υπερηφάνια για τη δουλειά τους, μια γνήσια συμπάθεια… δεν ξέρω, κάτι ιδεαλιστικό μα και ανθρώπινο με έσπρωξε στην πρόταση να συνεχίσουμε με το υλικό αυτό στην Κάμιρο για κάποιες ακόμα παραστάσεις. Ευχαριστώ πολύ την Ηλέκτρα Ελληνικιώτη και την ομάδα Θέρος που υποστήριξε αυτή την ιδέα και δημιούργησαν τους ευνοϊκότερους όρους για να συμβεί.

Και κάθε φορά που τυχαίνει να είμαι κοντά τους και να παρακολουθώ την παράσταση, όλο και δυναμώνει η σκέψη πως πράξαμε σωστά… πως κάπως έτσι πρέπει να λέγονται οι ιστορίες… σε τέτοια μέρη, με τέτοια μάτια, από τέτοια στόματα και με τόση γενναιοδωρία. 10oz σας ευχαριστώ δημόσια.

Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε/Σκηνοθεσία: Ελεάνα Τσίχλη/Εικαστική επιμέλεια: Ναταλία Μαντά/Βοηθός Σκηνοθέτιδος: Τάκης Ζαχαριάδης/Διανομή: Μάρτα – Όμορφη κοπέλα: Σεμέλη Μητροπούλου/Μαρκ – Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου: Nίκος Ντάσης/Λάουρα – Μοντέλο: Αιμιλία Κεφαλά/Μάγδα – Φίλη της Λάουρα: Μαρία Γεωργάκα/Λόρενς – Σύζυγος της Μάγδας: Σπύρος Κεκρίδης/Γκούσταβ – Τραπεζίτης: Γιώργος Αρβανίτης/Λόρα – Σύζυγος του Γκούσταβ: Αργυρώ Θεοδωράκη/Καρλ – Τραπεζίτης: Δημήτρης Παπακωνσταντίνου/Λίντα – Σύζυγος του Καρλ: Μάιρα Άμσελεμ/Γκάμπριελ – Αδερφός καθολικού ιερέα: Τάκης Ζαχαριάδης

Κάμιρος | Σκηνικό πεδίο/Ημέρες παραστάσεων:13, 23, 24, 30, 31 Μαΐου/Ώρα: 21:00 /Γενική είσοδος: 14 €, Μειωμένο: 8 €, Ατέλειες: 5 €/Πληροφορίες/Κρατήσεις: 6989945228/Ώρες Ταμείου: 14:00-20:00/Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/oi-methysmenoi/

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις