Σαν σήμερα αποκεφαλίζεται η Μαρία Αντουανέτα

Στις 16 Οκτωβρίου του 1793 η βασίλισσα της Γαλλίας Μαρία Αντωνία Ιωσηφίνα Ιωάννα, γνωστή και ως Μαρία Αντουανέτα, οδηγείται στην γκιλοτίνα σε ηλικία 38 χρονών. Η Γαλλική Επανάσταση θα της πάρει το κεφάλι, όπως είχε πάρει λιγους μήνες πριν, τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, και το κεφάλι του άντρα της, του βασιλιά Λουδοβίκου 16.

Η Μαρία Αντουανέτα, ήταν το 15ο και τελευταίο παιδί της αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας και του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Α΄ της Αυστρίας. Την είπαν «Μαρία η Αυστριακή», γιατί ήταν δούκισσα της Αυστρίας πριν παντρευτεί το 1770 στη Βιέννη τον Λουδοβίκο της Γαλλίας και καθίσει δίπλα του στο γαλλικό θρόνο.

Ασφαλώς οι εστεμμένοι, διαχρονικά, είναι ψωνισμένοι με τον υπέρλαμπρο εαυτό τους, ωστόσο η Μαρία Αντουανέτα το είχε τερματίσει, που λένε: ήταν εντελώς κακομαθημένη, ακόμα και για βασίλισσα: είχε χτίσει ένα υπερπολυτελές ανάκτορο για τον εαυτό της, το Μικρό Τριανόν, στις Βερσαλίες, ξόδευε μια περιουσία για κομμώσεις, φορέματα και κοσμήματα, ενώ κατασπαταλούσε το δημόσιο χρήμα για να ζεί έκλυτα, την ίδια στιγμή που ένα μεγάλο μέρος του γαλλικού λαού λιμοκτονούσε. Η Μαρία Αντουανέτα αδιαφορούσε απολύτως για το οτιδήποτε εκτός από το να καλλιεργεί την τρυφηλότητα και τα βίτσια της, αλλά τόσο πολύ, ώστε ακόμα και ο ίδιος της ο αδελφός, ο Αυτοκράτορας της Αυστρίας Ιωσήφ Β’, προσπάθησε να τη συνετίσει, θυμίζοντάς της τις υποχρεώσεις της έναντι του γαλλικού λαού…

Όμως οι ωραίοι λαιμοί, ακόμα κι οι βασιλικοί, ωραία κόβονται από τη λεπίδα της λαιμητόμου. Η κοινωνική καταιγίδα της Γαλλικής Επανάστασης μάδησε αυτό το φανταχτερό, εγωπαθές βασιλικό παγόνι. Στη Μαρία Αντοανέτα αποδίδεται η ιστορική φράση «αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι», αν και θα μπορούσαν να την έχουν πει και άλλα αριστοκρατικά παράσιτα, και άλλοι ευγενείς βδέλλες που απομυζούσαν τον γαλλικό λαό τότε, κάτι που τελείωσε με τη Γαλλική Επανάσταση.

Η Γαλλική Επανάσταση, εκτός των άλλων, απέδειξε σε όλο τον κόσμο πως και οι βασιλείς εκτελούνται, καρατομημένοι ή με άλλο τρόπο, όπως όλοι που έχουν διαπράξει εγκλήματα. Η βασιλοκτονία ήταν, για αιώνες και χιλιετηρίδες, το πλέον επαχθές από όλα τα εγκλήματα, καθώς οι άνθρωποι πίστευαν αφελώς πως ο άνακτας βασιλεύει ελέω Θεού, συνεπώς είναι ιερός, και του οφείλεται λατρεία, υποταγή και σεβασμός, ακόμα κι αν είναι ηλίθιος, ακόμα κι αν είναι κτήνος και δολοφόνος, μόνο και μόνο επειδή κάθεται στον θρόνο, και το αίμα του είναι γαλάζιο. Κάτι που όμως δεν συμβαίνει, όπως φάνηκε στην Γαλλική Επανάσταση με το Λουδοβίκο και την Αντουανέτα, και στη Ρωσία με τον Τσάρο, που το αίμα τους αποδείχθηκε κόκκινο, όπως όλων των ανθρώπων…

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.