Ξηρασία στο Κέρας της Αφρικής: “Τώρα έρχεται το τέλος του κόσμου”

Στη Σομαλιλάνδη, μια ημι-αυτόνομη περιοχή της Σομαλίας, έχει να βρέξει από τον περασμένο Απρίλιο. Η Amina Jama Ismail, μητέρα 8 παιδιών που ζει στο χωριό Xidhinta, αναφέρει: «πριν, είχαμε πολλή βροχή και νερό, αλλά τώρα, το κλίμα έχει αλλάξει. Αντί για την Άνοιξη που περιμένουμε, έρχεται ξηρασία».

Τα τρόφιμα και το νερό είναι οι πιο επείγουσες ανάγκες, καθώς οι άνθρωποι αναγκάζονται να παραλείπουν γεύματα και να μένουν διψασμένοι. «Είναι πολλοί αυτοί που δε μπορούν να μαγειρέψουν απόψε, και πολλοί άλλοι που δε μπορούν να έχουν νερό, γιατί οι πηγές του νερού βρίσκονται πολύ μακριά τους», λέει η Αmina.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δυσκολέψει περισσότερο την κατάσταση καθώς περισσότερο από το ένα τέταρτο των παγκόσμιων εξαγωγών σιταριού προέρχεται από τη Ρωσία και την Ουκρανία. Μαζί, αυτές οι χώρες είναι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς δημητριακών, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την επισιτιστική ασφάλεια παγκοσμίως.

Κοινότητες που ήδη βιώνουν ανθρωπιστικές κρίσεις και κλιματικές καταστροφές, θα επηρεαστούν δυσανάλογα πολύ από τις παγκόσμια αυξανόμενες τιμές τροφίμων και καυσίμων. Η Sagal Mohamed Shaheed είναι μητέρα δύο παιδιών και ζει στον καταυλισμό μετατοπισμένων Giro-Sumo. Είναι οκτώ μηνών έγκυος στο τρίτο της παιδί. Η οικογένειά της αναγκάστηκε να αφήσει το χωριό αφού έχασε όλο της το κοπάδι λόγω της ξηρασίας.

«Η ζωή μας πριν ήταν καλή. Είχα 100 ζώα και έπαιρνα το γάλα τους για να πίνουμε, να ταΐζω τα παιδιά ή για να το πουλάμε και να αγοράζουμε άλλα αναγκαία τρόφιμα. Είχαμε αφθονία. Τώρα, όλα μας τα ζώα χάθηκαν. Κάθε πρωί, πέθαιναν 5 ή 10, μέχρι που πέθαναν όλα. Κάθε μάνα πονάει όταν βλέπει τα παιδιά της να τρώνε μόνον μια φορά την ημέρα, ενώ μένουν νηστικά τις άλλες δύο φορές. Αναρωτιέμαι, ‘πότε θα τελειώσει αυτή η δυστυχία; Και πολλά άλλα δύσκολα ερωτήματα έρχονται στο νου μου. Πολλές οι ανάγκες μας και ‘μείς δεν έχουμε τη δυνατότητα για πάνω από ένα γεύμα τη μέρα ενώ το μέρος που μένουμε δε μας προστατεύει από τον ήλιο και το κρύο», λέει.

Σε έναν πιο δραματικό τόνο, η ενενηντάχρονη Amina Yusuf Cige, επίσης κάτοικος Σομαλιλάνδης, έχοντας ζήσει 12 ξηρασίες στη ζωή της, με αυτή να είναι χειρότερη από όλες τις προηγούμενες αναφέρει: «δεν έχουμε νερό. Το πετρέλαιο είναι πολύ ακριβό. Πριν, τρώγαμε σόργο, ρύζι και διάφορα ζυμαρικά. τώρα όμως, δεν έχουμε λεφτά για να αγοράσουμε αυτά τα είδη. Λιμοκτονούμε. Ήταν ωραίος ο κόσμος παλιά, αλλά τώρα έρχεται το τέλος του».

Οι ομάδες άμεσης υποστήριξης της ActionAid δουλεύουν σε συνεργασία με τοπικούς εταίρους ώστε να παρέχουν επισιτιστική ανακούφιση, νερό και υποστήριξη των βιοποριστικών δραστηριοτήτων σώζοντας ζωές και ενισχύοντας την ανθεκτικότητα απέναντι στις κλιματικές καταστροφές και άλλα πλήγματα όπως είναι οι κυμαινόμενες τιμές των τροφίμων.

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη δράση της ActionAid εδώ.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις