Μητσοτάκης στην ΔΕΘ: Δίνει και τάζει για να προλάβει τη φθορά και τις εκπλήξεις…

Τι κάνουν οι πρωθυπουργοί κάθε Σεπτέμβριο που επισκέπτονται παραδοσιακά τη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ; Προαναγγέλλουν την οικονομική πολιτική του επόμενου έτους.

Υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα φέτος; Υπάρχει, αν και η μία πτυχή της δεν πολυφάνηκε, καθώς είναι έξω από τη συζήτηση αυτήν την περίοδο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη με στόχο να κάνει μια «επανεκκίνηση» για την κυβέρνησή του, αυτός είναι ο στόχος, όπως διοχετεύθηκε στα μέσα ενημέρωσης από την κυβερνητική προπαγάνδα. Η λέξη «επανεκκίνηση» παραπέμπει σε στασιμότητα(η καλή εκδοχή) ή και σε τέλμα.

Τι  συμβαίνει σήμερα; Η κυβέρνηση μόλις ξεπέρασε, τυπικά, τη μέση της θητείας της. Και ο πρωθυπουργός πραγματοποίησε τον συνήθη ανασχηματισμό, προκειμένου να «επανεκκινήσει» τη «σταματημένη» ή «φρεναρισμένη» κυβέρνησή του.  Ο  ανασχηματισμός  εξελίχθηκε σε «φιάσκο», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό που χρησιμοποίησαν(και) αρκετά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Επομένως, το βήμα της ΔΕΘ αποτελεί μια δεύτερη ευκαιρία για την πολυπόθητη «επανεκκίνηση».

 Γιατί, όμως, η κυβέρνηση χρειάζεται «επανεκκίνηση», αφού, σύμφωνα με την επίσημη προπαγάνδα, τα δύο χρόνια που πέρασαν από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη ΝΔ, ήταν «δημιουργικά» και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν χαώδεις διαφορές από τον ΣΥΡΙΖΑ; Για τρεις λόγους, που ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ γνωρίζουν καλά και  έχουν σχέση με όσα θα ακολουθήσουν:

Πρώτον, η κυβέρνηση, παρά τα ευρήματα των μέχρι τώρα δημοσκοπήσεων, έχει μπει στον «κύκλο της φθοράς».  Ο πρωθυπουργός επιχείρησε, με κινήσεις εντυπωσιασμού που γύρισαν  μπούμερανγκ(περιπτώσεις Χρυσοχοίδη και  Αποστολάκη), να «ισοσκελίσει» τις απώλειες από τις καταστροφές που προκάλεσαν  οι πυρκαγιές. Εξέλιξη που  κατέδειξε ότι το πολυδιαφημισμένο «επιτελικό κράτος» των τελευταίων δύο ετών δεν ήταν «ούτε επιτελικό ούτε κράτος», για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αφορούσε το προ αυτού κράτος. Η φθορά, λοιπόν, που υπέστη η κυβέρνηση είναι  αδιαμφισβήτητη και  ο πρωθυπουργός επιχειρεί-και με όσα εξήγγειλε το βράδυ του Σαββάτου από το βήμα της ΔΕΘ-να την σταματήσει ή να την περιορίσει. Η φθορά αυτή είναι μεγαλύτερη για τη ΝΔ στις νεότερες ηλικίες, εξ ου και το επικοινωνιακό εύρημα να καθίσουν νέοι στις πρώτες θέσεις του Βελλίδειου Συνεδριακού Κέντρου. Όμως, η προπαγάνδα δεν αρκεί, ώστε οι νέοι να είναι …«πρωταγωνιστές»! Μάλιστα, είναι προκλητική ειρωνεία ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού ότι οι νέοι είναι «πρωταγωνιστές στην παιδεία και στην εργασία», την ώρα που η κυβέρνησή του άφησε έξω από τα Πανεπιστήμια πολλές χιλιάδες, περισσότερους από κάθε άλλη φορά και θεσμοθέτησε την αμοιβή των υπερωριών με ρεπό!

Δεύτερον, λόγω της πανδημίας, ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας και της εργασίας κινείται με κρατικές «ενέσεις». Και παρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για  την «ισχυρή ανάπτυξη» του δευτέρου τριμήνου, οι πάντες γνωρίζουν ότι, μόλις υποχωρήσει η πανδημία, οι «δύσκολοι» αριθμοί θα επανέλθουν στο προσκήνιο και τότε δεν θα υπάρχουν περιθώρια για πανηγύρια. Για όσους το ξεχνούν,  το 2020 η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη ύφεση στην Ευρωζώνη(8,2%) και για να «καλυφθεί» θα χρειαστεί συνεχής ανάπτυξη και το 2022.  Επιπλέον, η Ελλάδα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο δημόσιο  χρέος παγκοσμίως(άνω του 200% του ΑΕΠ) και το εμπορικό της ισοζύγιο έχει μαύρα χάλια, δηλαδή εξάγει πολύ λιγότερα από όσα εισάγει(διαχρονικά). Και ουδείς είναι σε θέση να αποκλείσει το ενδεχόμενο να οδηγηθεί η οικονομία σε κατάσταση ανάλογη με εκείνη του 2009,(οτ)αν υποχωρήσει η πανδημία και επανέλθουν οι γνωστοί ευρωπαϊκοί κανόνες στην οικονομική πολιτική.

Τρίτον, η «ισχυρή ανάπτυξη» είναι καλό πράγμα για τους οικονομολόγους και τους στατιστικολόγους, αλλά μπορεί να μη λέει τίποτα στους πολίτες, αν δεν φτάνει στην τσέπη τους. Και είναι πολύ πιθανόν αυτό να συμβεί σύντομα, με δεδομένο το κύμα της ακρίβειας που έχει ήδη εκδηλωθεί. Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του το γνωρίζουν και ανησυχούν για τις πολιτικές επιπτώσεις του. Γι’ αυτό ο κ. Μητσοτάκης εξήγγειλε «αντισταθμιστικά» από την ΔΕΘ. Γιατί γνωρίζει ότι ο ισχυρισμός του πως «η ανάπτυξη είναι για όλους» είναι ψευδής. Δεν είναι ούτε για τους ανέργους νέους ούτε για όσους αμείβονται με τα 650 ευρώ(μεικτά) του κατώτατου μισθού. Και αυτά δεν αντισταθμίζονται με δωρεάν gigabyte στο κινητό τους.

 Υπάρχει και κάτι ακόμα, από το οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ. Το 2022 θα είναι πιθανότατα έτος εκλογών, τις οποίες δεν μπόρεσαν να κάνουν-πανδημία γαρ- αιφνιδιαστικά πέρσι και φέτος, αν και το είχαν σχεδιάσει. Το «πιθανότατα» θα γίνει «σίγουρα», αν η κυβερνητική φθορά από ελεγχόμενη γίνει ραγδαία και ο πρωθυπουργός θελήσει  να προλάβει δυσάρεστες γι’ αυτόν εκπλήξεις.

 Εν κατακλείδι και με όσα είπε στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά ότι ο χρόνος δεν δουλεύει πια για τον ίδιο, την κυβέρνηση και το κόμμα του. Ακόμα κι αν η αντιπολίτευση δείχνει να μην καρπώνεται την φθορά της κυβέρνησης, δεν μπορεί να βασίζεται σ’ αυτό. Διότι στην πολιτική τίποτα δεν είναι στατικό. Τρανό παράδειγμα οι μέχρι πρότινος καθηλωμένοι και σχεδόν ξεγραμμένοι Σοσιαλδημοκράτες της Γερμανίας(SPD), οι οποίοι σήμερα είναι πρώτη δύναμη στις δημοσκοπήσεις. Ακόμα και αν ο κ. Μητσοτάκης είναι απολύτως πεπεισμένος ότι «δεν γίνονται αυτά» στη σημερινή Ελλάδα, είναι υποχρεωμένος να λάβει υπόψη του την προειδοποίηση της παροιμίας: «Οσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος»…

 ΥΓ: Οι λογογράφοι του πρωθυπουργού φαίνεται ότι έχουν εξαντλήσει τις εμπνεύσεις τους. Το σύνθημά του «η Ελλάδα αλλάζει» είναι τόσο κοινότοπο(είναι αλήθεια ότι το έχουν χρησιμοποιήσει σχεδόν όλοι οι προκάτοχοί του) που δεν έχει πια καμιά ισχύ. Η λέξη «Αλλαγή» έχει συνδεθεί με άλλη εποχή και με άλλους κυβερνήτες. Το 1981 δεν επαναλαμβάνεται…