Η ΓΕΥΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΤΟ 2021

Το 2021 ήταν η χρονιά που ξεκίνησε με κλειστά εστιατόρια και μπαρ. Οι περισσότεροι από εμάς είχαμε ως κοινή αναφορά τις τελευταίες μας εξόδους, κάπου στα τέλη του Οκτωβρίου, πριν το δεύτερο μεγάλο lockdown. Τον περασμένο Δεκέμβριο, οι κάβες με online shops είχαν πάρει φωτιά, όταν δεν δίναμε ραντεβού για cocktails στο χέρι, και τα χρήματά μας εξανεμιζόντουσαν στα fancy delivery που προέκυψαν μέσα στην καραντίνα. Ναι, τη χρονιά που πέρασε κατά το ήμισύ της, ό,τι φάγαμε ερχόταν μέσα σε χάρτινες συσκευασίες και μπολ.

Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω από τους πρώτους μήνες του 2021ήταν η «έξοδος» για το smash burger του Ekiben στο χέρι και κρασί από το Oinocent (το μόνο wine bar που σέρβιρε ένα τίμιο ροζέ σε πλαστικό ποτήρι κρασιού παρακαλώ), σε ένα πεζούλι της οδού Βουλής. Στο μυαλό μου, υπάρχουν δύο περίοδοι το 2021: αυτή των ντελίβερι και των cocktails με φόρμα και αθλητικά – για να δικαιολογηθεί το νούμερο 6 – και αυτή που μπορέσαμε να καθίσουμε ξανά σε εστιατόρια και μπαρ, με μπόλικο αντισηπτικό, αποστάσεις και μετρημένες καρέκλες.

Μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης φρόντισαν να μας ταϊσουν για όσο καιρό ήμασταν κλεισμένοι στο σπίτι, δημιουργώντας pop-up projects. Sushi Lunchi, με τα λαχταριστά μπολ του Αντώνη Δρακουλαράκου, Ekiben by Birdman (το burger που κατέκτησε την πόλη), PS: Luncheon, το delivery project της ομάδας του Nolan που σου έστελνε ramen kit στο σπίτι, ήταν αναμφισβήτητα μερικά από τα fancy delivery που ξεχωρίσαμε. Το ίδιο ισχύει για τα μενού των Aleria (ωραίο συναίσθημα να μαγειρεύει ο Γκίκας Ξενάκης για το σπίτι σου) και Cookoovaya (στο πρώτο lockdown, η ομάδα προσέφερε δωρεάν γεύματα για το υγειονομικό προσωπικό που βρισκόταν στην πρώτη γραμμή του ΕΣΥ).

Προζυμένια ψωμιά, κρουασάν, cinnamon rolls, babka και sandos τιμήθηκαν δεόντως, αφού στην πρώτη καραντίνα ο μισός πληθυσμός έψηνε banana bread και ψωμιά. Τα γλυκά της Μαρίνας Φαρασοπούλου από το Morning Bar, τα κρουασάν του Overoll, τα sandos που ξεπήδησαν από την κουζίνα του Poke Hawaiian Sushi (το Sando Athens ήταν ένα πρότζεκτ που υλοποιήθηκε εν μέσω πανδημίας) ή το brunch με τα sandos και toasts του Άνταμ Κοντοβά για το Kobra, ήταν μερικά από τα χιπ φαγητά που λατρέψαμε.

Με την ηχηρή απουσία της εστίασης και των μπαρ, αναγκαστήκαμε να βρούμε άλλες διεξόδους για να τροφοδοτήσουμε τον foodie μέσα μας.

Οι εμφιαλώσεις των ποτών έγιναν must, με το Naif να δημιουργεί την καλύτερη σειρά ποτών για το σπίτι – από G&T μέχρι Negroni – με διάφορα μπαρ να ακολουθούν το hype. Και μιας και μιλάμε για cocktails, η Paloma ήταν σίγουρα ένα από αυτά που σημάδεψαν τη χρονιά που πέρασε (να ναι καλά τα Three Cents). Στο μεταξύ, αγκαλιάσαμε ακόμα περισσότερο τα aperitivo, καθώς οι παιχνιδιάρικες φυσαλίδες ενός Campari Soda ταιριάζουν περισσότερο απ’ οτιδήποτε σε έναν απογευματινό περίπατο με ποτά on the go.

Με την ηχηρή απουσία της εστίασης και των μπαρ, αναγκαστήκαμε να βρούμε άλλες διεξόδους για να τροφοδοτήσουμε τον foodie μέσα μας. Τα φυσικά κρασιά ζουν εδώ και καιρό το δικό τους μομέντουμ και ακόμα και οι μέχρι πρότινος πολέμιοί τους, αναδεύουν τα γεμισμένα ποτήρια τους με Τάτση και Σκλάβο.

Το Mr. Vertigo αναδείχθηκε στην κάβα – μέντορα κάθε επίδοξου φασαίου οινόφιλου που ήθελε να είναι ενημερωμένος για τις τελευταίες εξελίξεις του ελληνικού αμπελώνα με κρασιά ήπιας οινοποίησης. Guilty as charged. To Blame the Sun ήρθε – ιδανικά – λίγο πριν το καλοκαίρι, με καλιφορνέζικη διάθεση, φέρνοντας τη Beach Bum, μία μπύρα με τροπικό στυλ, εμφιαλώσεις της αρεσκείας σου σε κουτάκι και τη φιλοσοφία του couch tasting.

Πολυφωτογραφημένα τα spaghetti αυγοτάραχο και τα αχνιστά μύδια του ΦΙΤΑ, με τον Νέο Κόσμο να ζει στιγμές αναγέννησης, αλλά και ο γύρος του Αχιλλέα – το σουβλάκι παραμένει άλλωστε το πιο τίμιο ελληνικό street food.

Τη χρονιά που πέρασε, κάποιοι θαρραλέοι (ή απλώς με άγνοια κινδύνου) αποφάσισαν να κάνουν ένα μεγάλο επαγγελματικό βήμα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καλωσορίσουμε εξαιρετικές δουλειές όπως το Kitschen στον Πειραιά (ίσως η πιο νόστιμη άφιξη των τελευταίων μηνών) με το κουνουπίδι tempura με μαγιονέζα σκόρδου και τα dumplings με παντζάρι να είναι εξίσου φανταστικά με τα ωμά ψάρια ή το τηγανητό κοτόπουλο.

Καφές για το τέλος. Η σχέση μας με blends και single origins ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο και σίγουρα έχουμε άποψη για τον καφέ που καταναλώνουμε. Το Dope απέκτησε αδερφάκι στην Φωκίωνος Νέγρη, το Samba Coffee Roasters The Shop άνοιξε δεύτερο κατάστημα στους Αμπελόκηπους και το Williwaw βρήκε τη θέση του ψηλά στην Κυψέλη (που καλωσορίζει τη μία άφιξη μετά την άλλη).

Τη χρονιά που πέρασε τη θυμάμαι κάπως θολά και με κενά, όπως όλοι μας φαντάζομαι. Αν μπορώ όμως να κρατήσω κάτι από αυτή δεν είναι τόσο το τι φάγαμε αλλά ότι εν μέσω μιας τόσο περίεργης και δύσκολης χρονικής στιγμής, υπήρχαν άνθρωποι (γιατί τα μαγαζιά τα κάνουν αυτοί) που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να φάμε και να πιούμε καλά. Και τους αξίζει ένα ευχαριστώ.