Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου σήμερα

Σήμερα, 3 Μαΐου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου. Η ελευθεροτυπία, η ελευθερία του Τύπου, είναι ένας δάνειος από τα γαλλικά όρος: «liberte de la presse», αναφέρει σχετικά το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, ορίζοντας τη λέξη ως το δικαίωμα κάθε πολίτη ή ομάδας πολιτών να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του μέσω του Τύπου.

Όπως καταλαβαίνετε, όλο αυτό είναι μια ευχή, ή ένας ευσεβής πόθος, αν προτιμάτε. Δεν ξέρω ποιοι και πόσοι πολίτες στην Ιστορία κατάφεραν να ασκήσουν ανεμπόδιστα και πλήρως αυτό το δικαίωμα, όταν ο Τύπος, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, από καταβολής τους χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για να εμπεδώσουν οι μάζες την τρέχουσα αλήθεια της εκάστοτε εξουσίας – μάλλον Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης θα έπρεπε να λέγονται.

Κι από κοντά κι ο ΟΗΕ, που εξυψώνει και αγιοποιεί διάφορες αξίες, δίνοντας κι από μια μέρα του χρόνου στην καθεμία για να παίζει, έτσι γραφικά, όμορφα και ανώδυνα. Σήμερα είναι η Ημέρα της Ελευθεροτυπίας, ενώ στις 19 Νοεμβρίου παραδείγματος χάριν, δυο μέρες μετά την επέτειο του Πολυτεχνείου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Τουαλέτας…

Εντάξει, για να μην είμαστε και τελείως γερογκρινιάρηδες, να αναρωτηθώ τι θα κάναμε χωρίς την όποια ελευθερία του Τύπου – θα μέναμε με την κρατική τηλεόραση της Βόρειας Κορέας από τη μια και την ένοπλη γραβατωμένη προπαγάνδα του Fox News από την άλλη, κάτι σίγουρα απευκταίον.

Και κάτι τελευταίο: εάν αυτή η ημέρα σήμερα, που γιορτάζουμε την Ελευθερία του Τύπου, έχει την οποιαδήποτε, την παραμικρή υπόσταση, τη χρωστάει στους φυλακισμένους, ή νεκρούς κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους δημοσιογράφους, σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.