Στο Στόμα του Λάκη – Podcast: Το βρακί του Μπράτη, το ταλέντο της Ντενίση και η πρεμιέρα του Χαϊκάλη

ΑΚΟΥΣΕ ΤΟ

Κάνε εγγραφή στο Podcast του Λάκη Λαζόπουλου στο Spotify, Apple Podcasts, Google Podcasts και ενεργοποίησε τις ειδοποιήσεις για να ακούς πρώτος τα νέα επεισόδια!

• 01:08 Γιατί θα γραφτεί στην ιστορία η αποτυχία των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση;
• 04:11 Το 2022 η μικρότερη οθόνη θα κερδίσει την «μικρή οθόνη»
• 06:00 Η χήρα Μήτσι πήρε τηλέφωνο τον Θεό. Τον βρήκε;
• 08:10 Η πλούσια Μήτσι στηρίζει Άγγελο Μπράτη
• 14:28 Οι 9 1/2 εβδομάδες του Στάθη Παναγιωτόπουλου
• 18:03 Η Μιμή Ντενίση δε δέχεται συγγνώμες
• 19:55 Η πρεμιέρα του Παύλου Χαϊκάλη
• 22:01 Το χριστουγεννιάτικο giveaway του Τζίμη Ινφλουένσερ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

«Το βρακί του Μπράτη»

Ω Δία κι εσείς θεοί του κάτω κόσμου.

Εσείς.

Με τραβήξατε στην λαϊκή της γειτονιάς μου.

Σε μια φτωχιά, σε ένα πάγκο. Να παίρνω εγώ.

Εγώ, θεοί του πάνω κόσμου που μ’ αρνηθήκατε.

Να αγοράζω εσώρουχο 3 ευρώ το ένα

Όπου, όπου αποπειράθηκα να στεγάσω τους όρχεις μου

Επί ματαίω

Σκορπίστηκαν στο πρώτο τσαλάκωμα, βρέθηκαν οι όρχεις μου ανυπεράσπιστοι

Ευτυχώς ένα παντελόνι Αρμάνι, ένα παντελόνι Αρμάνι, με σκληρή ραφή που ακουμπούσε τα ευαίσθητα σημεία μου συγκράτησε τον βίαιο διασυρμό μου, παρ’ ολίγον τα αρχίδια μου θα σκορπούσαν, ένα Αρμάνι τα συγκράτησε.

Ω όρχεις του Δια, ω όρχεις του Ηρακλή που μεταξωτά εσώρουχα κάλυπταν τον κάτω πλούτο σας.

Μη!

Μη!

Μη με οδηγήσετε ποτέ ξανά στην λαϊκή.

Στείλτε με στον γκρεμό.

Στείλτε με στον Καιάδα.

Να πέσω με Λουί Βιττόν

Εις του Ντιόρ τα βράχια

Να σπαν μπουκάλια της Σανέλ,

ν’ αφήνουν τ’ άρωμα μου

τέτοιο κακό να μην σας βρει εις το μακρύ του βίου.

Καλύτερα να μένουνε χωρίς ούτε βρακί

Παρά να τ’ ακουμπά της λαϊκής βρακί

ΑΓΚΑΛΙΕΣ-ΦΟΝΙΚΑ ΟΠΛΑ

Αφού το βλέπεις, ο ένας πάνω στον άλλον, τι περιμένεις δηλαδή; Θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους νέους. Επειδή ακριβώς έχουν χάσει τους νέους ανθρώπους προσπαθούν να τους κερδίσουν με έναν τρόπο τους αφήνουν να διασκεδάζουν και τώρα τους λένε να μην αγκαλιάζουνε τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Δηλαδή πήγαινε, γλέντα, χόρεψε αλλά μετά άμα σου πει ο παππούς καλή χρονιά αγόρι, απα-πα-πα μακριά, πέρα, πέρα. Γίναν οι αγκαλιές τα φονικά μας όπλα. Όσοι θέλετε να ξεπαστρέψετε τους μεγάλους πάτε αγκαλιάστε τους. Δείξτε τους όλη την αγάπη σας.

ΟΣΟΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΞΕΠΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΑΤΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ. ΔΕΙΞΤΕ ΤΟΥΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ.

ΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

Ζούμε την πλήρη ασυγκινησία. Την πλήρη κυνικότητα. Η κοινωνία έχει μετατραπεί σε απόλυτα κυνική και δεν είναι τυχαίες ούτε οι γυναικοκτονίες, ούτε η οργάνωση σε εγκληματικό επίπεδο της άρχουσας τάξης.

Η πιστοποίηση με ψεύτικα χαρτιά είχε μέσα αστυνομία, δημόσιο, δικηγόρους, δημοτικούς υπαλλήλους, τους πάντες, όπως κι αυτά που συνέβαιναν και εξακολουθούν να συμβαίνουν π.χ. στο ορφανοτροφείο που παρακολουθούσαν αγόρια 7 έως 11 ετών να κάνουν σεξουαλικές πράξεις μπροστά στα μάτια των υπευθύνων, σοβαρών υποτίθεται επιστημόνων και πτυχιούχων. Έχουμε αρρωστήσει βαθιά.

Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Είναι που ο καθένας έχει αφήσει τα χειρότερα ένστικτα του στο τραπέζι. Έχουμε ξεφύγει εντελώς.