Γιάννης Γιαγκίνης: Ο πρωταθλητής ελεύθερος δύτης εξηγεί γιατί “ο βυθός είναι ψυχοθεραπεία”
Ο Γιάννης Γιαγκίνης, ένα από τα ανερχόμενα ταλέντα της Ελλάδας στην ελεύθερη κατάδυση, μιλά στο News 24/7 για τη βουτιά χωρίς ανάσα, το Απέραντο Γαλάζιο της Αμοργού, την αυξανόμενη ανταπόκριση στο άθλημά του καθώς και για τις "αλλόκοτες" ανθρώπινες παρεμβάσεις που χαλούν την αρμονία του ελληνικού βυθού.
- 05 Οκτωβρίου 2018 07:15
Είναι αναμφίβολα ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αθλητές της ελεύθερης κατάδυσης. Συμμετείχε στην ομάδα της εθνικής που χάρισε στην Ελλάδα την 4η και υψηλότερη θέση στο ομαδικό, στην ιστορία σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (2016), ενώ στο 2ο διεθνές τουρνουά Authentic Big Blue 2018 (που διοργανώθηκε πριν λίγες ημέρες στα γαλάζια νερά της Αμοργού), έκανε την καλύτερη επίδοση και κέρδισε μετάλλιο στα σταθερά βάρη με πέδιλα, φτάνοντας τα 80 μέτρα.
Ο Γιάννης Γιαγκίνης με καταγωγή από τη Χίο, μίλησε λίγο μετά τη βράβευσή του στο News 24/7 και αποκάλυψε τι σημαίνει για αυτόν η ελεύθερη κατάδυση τόσο ως εμπειρία και μορφή διαλογισμού όσο και ως αγώνισμα. Εξήγησε πόσο διαφορετική και σημαντική είναι η ελληνική διοργάνωση του ABB 2018, καθώς ανεβάζει σε διεθνές επίπεδο τον πήχη για την ασφάλεια των διαγωνιζόμενων δυτών και εκμυστηρεύτηκε τι είναι αυτό που τον έχει κερδίσει -και τον ηρεμεί- στον ελληνικό βυθό.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με την ελεύθερη κατάδυση;
«Ξεκίνησα ως κολυμβητής σε μικρότερη ηλικία. Στη συνέχεια γύρω στα 20 έκανα ψαροντούφεκο και από εκεί κατάλαβα ότι μου αρέσει πάρα πολύ η θάλασσα, ότι θέλω να καταδύομαι βαθιά και κατ’ επέκταση να ασχολούμαι πιο πολύ και με τους αγώνες. Μου αρέσει η αίσθηση του βάθους, η αδρεναλίνη που νιώθω όταν βουτάω.»
Υπάρχει γαλήνη εκτός από αδρεναλίνη; Τι συναντάς εκεί κάτω που δε βρίσκεις στον “επίγειο” κόσμο;
«Σίγουρα, υπάρχει αδρεναλίνη, γαλήνη, όλα ταυτόχρονα. Αρχικά να πω ότι στον βυθό δεν υπάρχουν προβλήματα. Εκεί κάτω υπάρχει ησυχία που είναι σαν να σε ωθεί να ψάξεις πιο πολύ μέσα σου. Όπως είχε πει μια μεγάλη αθλήτρια που δεν είναι πια κοντά μας, η Νατάλια Μολτσάνοβα, “στην ελεύθερη κατάδυση κανείς καταδύεται στον εαυτό του, όχι στο νερό”. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, φέρνει μια γνώση του εαυτού μας, μπορείς να ανακαλύψεις πτυχές σου που δεν ήξερες ότι υπάρχουν ή ακόμη και να διορθώσεις κάποιες άλλες που σε ενοχλούν.»
Κάτι σαν διαλογισμός;
«Είναι προέκταση του διαλογισμού. Με την έννοια ότι με τον διαλογισμό θα οδηγηθείς σε μια γαλήνη ας πούμε και από τη γαλήνη θα οδηγηθείς στο να κάνεις μια κατάδυση, στην οποία όσο πιο χαλαρός είσαι, τόσο καλύτερα θα σου βγει μια κατάδυση. Όσο πιο νευρικός είσαι, τόσο πιο δύσκολα θα εξελιχθεί η κατάδυση.»
Τι βλέπεις εκεί κάτω, τι σου μένει; Θαλάσσια πλάσματα, τοπία του βυθού;
«Νομίζω θα με τρόμαζε να δω κάποιο θαλάσσιο πλάσμα. Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο τόσο αυτό που μου μένει συνήθως, όσο η αρμονία που έχει ο βυθός. Όλα μου ταιριάζουν απόλυτα στο μάτι εκεί κάτω. Δεν θα δεις κάτι ‘αλλόκοτο” στον βυθό, το οποίο είναι μέρος του βυθού. Το “αλλόκοτο” θα είναι ένα σκουπίδι το οποίο έχουμε πετάξει εμείς (οι άνθρωποι).»
Το αγωνιστικό προέκυψε φυσικά, σαν εξέλιξη ή ήταν από την αρχή στο μυαλό σου;
«Έκανα χρόνια και αγώνες στην κολύμβηση και σε άλλα αθλήματα. Είχα αυτό το αίσθημα του συναγωνισμού και δεν μπορούσα να το αφήσω να φύγει. Οπότε μου άρεσε το να προσπαθώ να φτάσω τις επιδόσεις μου και τα όνειρά μου σε επίπεδο αγωνιστικό. Βλέπω αθλητές που θαυμάζω και θέλω κι εγώ να τον φτάσω αν μπορώ, ή ακόμα και να τον ξεπεράσω.»
Μίλησέ μας για τις επιδόσεις σου.
«Το 2016 είχα πάει με την εθνική ομάδα στο ομαδικό πρωτάθλημα στην Καλαμάτα, στο οποίο κατακτήσαμε την τέταρτη θέση. Είναι η υψηλότερη θέση που έχει κατακτήσει η Εθνική Ελλάδας. Επίσης στο Authentic Big Blue 2018 έφτασα την καλύτερη επίδοση (80 μέτρα) στα σταθερά βάρη με πέδιλα.»
Η εκπαίδευση ενός ελεύθερου δύτη τι περιλαμβάνει;
«Το βασικό πρόβλημα στην ελεύθερη κατάδυση στην Ελλάδα είναι ότι δεν υπάρχει εκπαίδευση. Σε διεθνές επίπεδο, οι ελεύθεροι δύτες που παίρνουν μέρος σε αγώνες, έχουν γραφτεί σε κάποια σχολή και έχουν εκπαιδευτεί. Οι περισσότεροι έλληνες ελεύθεροι δύτες ξεκινούν ως ψαροντουφεκάδες. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς αν θέλει να ασχοληθεί είναι να γραφτεί σε μια σχολή ελεύθερης κατάδυσης για να μάθει τα βασικά. Όχι για να βουτήξει βαθιά, αλλά για να μάθει πώς να είναι ασφαλής. Δεν μπορείς να παίζεις τη ζωή σου κορόνα – γράμματα, υπάρχει και μια άλλη ζωή πέραν από αυτό.»
Η ελεύθερη κατάδυση σαν άθλημα γνωρίζει ολοένα και μεγαλύτερη ανταπόκριση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα;
«Αναπτύσσεται πάρα πολύ ως άθλημα και πιστεύω θα αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο. Αυτό που δεν το αφήνει ίσως να εξελιχθεί πιο γρήγορα είναι η αντίληψη που υπάρχει από αρκετούς ότι είναι επικίνδυνο. Δεν είναι όμως. Επικίνδυνο το κάνουν οι άνθρωποι. Όπως λ.χ. όταν κάποιος οδηγεί μια μηχανή χωρίς κράνος με μεγάλη ταχύτητα σε δύσκολους δρόμους, αυξάνει τις πιθανότητες να χτυπήσει – το ίδιο ισχύει και στην ελεύθερη κατάδυση: Αν κάνει κάποιος πράγματα για τα οποία δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένος και τα κάνει και με λάθος τρόπο, τότε ναι είναι επικίνδυνο.
Όμως και πάλι είναι πολύ όμορφο σπορ και εθιστικό, δεν μπορείς να το σταματήσεις. Όσο βαθύτερα καταδύεσαι, πάντα θα θες να φτάσεις ένα μέτρο πιο κάτω, είναι μια αναμέτρηση με τον εαυτό σου.»
Η εμπειρία σου στο Authentic Big Blue;
«Είναι η δεύτερη χρονιά φέτος που επισκέφτηκα το Authentic Big Blue. Την πρώτη χρονιά ήμουν πάλι στα μετάλλια. Είναι μια μοναδική εμπειρία. Πέραν ότι έχει γυριστεί η ταινία και σου φέρνει μνήμες από τις σκηνές της. Η διοργάνωση καθιστά μοναδική την εμπειρία γιατί επικεντρώνεται στον αθλητή: Θα σε βοηθήσει να κάνεις μια βουτιά εύκολα, γρήγορα αλλά πρώτα από όλα με απόλυτη ασφάλεια. Αυτή η ασφάλεια δίνει και το ερέθισμα στον αθλητή να “πιέσει” λίγο τον εαυτό του να κάνει μια υπέρβαση.»
Η καταγωγή σου είναι από τη Χίο. Τι γνωρίσματα έχει ο βυθός της;
«Είναι πολύ πιο άγρια η θάλασσα της Χίου. Έχει πάρα πολλά ρεύματα,υποθαλάσσια και επιφανειακά. Έχει πολύ αέρα, πιο κρύα νερά, η θερμοκρασία στην επιφάνεια είναι 22 βαθμοί, ενώ στην Αμοργό 24. Και η διακύμανση της θερμοκρασίας όσο κατεβαίνεις είναι πολύ πιο απότομη. Θα προτιμούσα να βουτάω εδώ (Αμοργό) παρά στη Χίο, παρέα με ανθρώπους που νιώθω μαζί τους ασφάλεια.»
Οι επόμενοι στόχοι σου;
«Θα συμμετάσχω καλών εχόντων των πραγμάτων το 2019 στο πρωτάθλημα ελεύθερης κατάδυσης που γίνεται στη Γαλλία.»
Πού θα ήθελες να είσαι σε δέκα χρόνια από τώρα;
«Στη Χίο θα ήθελα να είμαι. Δεν ξέρω αν θα ασχολούμαι τότε αγωνιστικά με την ελεύθερη κατάδυση αλλά σίγουρα θα βουτάω και θα ψαρεύω.»