Είδαμε την “Ανατομία ενός Σκανδάλου” – Και καταλάβαμε τι πάει στραβά στο Netflix

Τα τελευταία χρόνια, η τηλεόραση έχει επενδύσει σε ουκ ολίγες ιστορίες σχετικά με τα σεξουαλικά κατορθώματα πλουσίων και ισχυρών. Έτσι και τώρα, πάντα με τη λέξη “σκάνδαλο” στον τίτλο, η “Ανατομία ενός Σκανδάλου” στο Netflix είναι μία σειρά που εκ πρώτης όψεως τα έχει όλα.

Καταρχάς είναι δημιούργημα του David E. Kelley (Big Little Lies, Undoing) και της Melissa James Gibson (House of Cards, The Americans), βασίζεται στο μπεστ σέλερ βιβλίο της πρώην πολιτικής ανταποκρίτριας του The Guardian, Sarah Vaughan, έχει μία καλή σκηνοθέτιδα την S. J. Clarkson (Jessica Jones, The Defenders) και τρεις εξαιρετικούς ηθοποιούς: τη Sienna Miller/Σιένα Μίλερ, τον Rupert Friend/Ρούπερτ Φρεντ (Homeland και Americans) και την Michelle Dockery/Μισέλ Ντόκερι (Downton Abbey).

Ο Τζέιμς Γουάιτχαουζ (Rupert Friend) είναι όμορφος, λαμπερός, χαρισματικός, καλός οικογενειάρχης και επιτυχημένος πολιτικός της βρετανικής κυβέρνησης. Στο απόγειο της καριέρας του κατηγορείται για ένα φοβερό έγκλημα: πως βίασε την ιδιαιτέρα του -με την οποία διατηρούσε επί σειρά μηνών σχέση- στο ασανσέρ του κοινοβουλίου. Η γυναίκα του, Σόφι, (Sienna Miller) πέφτει από τα σύννεφα και προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, αποφασίζει όμως να τον στηρίξει και πείθει τον εαυτό της πως είναι αθώος. Αλλά η Κέιτ, η δημόσια κατήγορος (Michelle Dockery) που έχει αναλάβει την υπόθεση, έχει κάθε λόγο να πιστεύει το αντίθετο. Είναι βέβαιη πως ο Τζέιμς είναι ένοχος και είναι αποφασισμένη να τον κάνει να πληρώσει.

Ποια έχει δίκιο και ποια άδικο; Η σύζυγος, που παλεύει να σώσει την υπόληψη του αγαπημένου της και να προστατέψει την οικογένειά της, ή μήπως η ενάγουσα δικηγόρος που πιστεύει πως η δικαιοσύνη έπρεπε να έχει αποδοθεί εδώ και καιρό;

Αναδρομές, ομερτά και μπόλικο #Metoo

Αναδρομές στο αμαρτωλό παρελθόν της ομερτά των κακομαθημενων σπουδαστών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης που πλέον κυβερνά τη Βρετανία, ερωτικά σκάνδαλα, πολιτική, διαφθορά, κρυμμένα μυστικά. Όλα σιγά σιγά βγαίνουν στο φως αποδομώντας τις τέλειες ζωές των ισχυρών ανδρών της βρετανικής εξουσίας.

Η αλήθεια είναι πως η σειρά αυτή βλέπεται πολύ ευχάριστα. Ισορροπεί ανάμεσα στο πολιτικό θρίλερ και το δικαστικό δράμα, έχει μία νευρώδη σκηνοθεσία, εξαιρετικό ρυθμό, ένταση, αγωνία, και ωραίες ερμηνείες (και οι τρεις πρωταγωνιστές δίνουν τον καλύτερό τους εαυτούς).

Παράλληλα, το θέμα της είναι πολύ επίκαιρο: αφενός μεν αφορά τη γκρίζα ζώνη ανάμεσα στον βιασμό και τη σεξουαλική συναίνεση στην εποχή του #MeToo, αφετέρου δε καταπιάνεται με το ερώτημα για το πόσο τελικά οι ισχυροί γύρω μας -ιδιαίτερα οι πολιτικοί- μπορούν να μένουν ατιμώρητοι και υπεράνω του νόμου καλύπτοντας διαρκώς τα ίχνη τους.

Σεναριακά κενά και αστείοι διάλογοι

Ωστόσο, γιατί τελειώνοντας και το έκτο επεισόδιο της σειράς, αυτό που μένει είναι μία ιδιαίτερα έντονη αίσθηση του ανικανοποίητου; Ο βασικός λόγος είναι τα τεράστια σεναριακά κενά που εκτίθενται μέσα από τα διαρκή flash back στις φοιτητικές ζωές των πρωταγωνιστών, αλλά και οι κενοί περιεχομένου -πνιγμένοι μέσα στην πολιτική ορθότητα- διάλογοι που σου τινάζουν το νευρικό σύστημα στον αέρα. Σαν οι υπεύθυνοι της σειράς να φοβούνται να πάρουν θέση γύρω από το ζήτημα του τι συνιστά τελικά βιασμό και του τι όχι και απλώς αρέσκονται να κυνηγάνε τις ουρές τους γύρω από κλισέ τσιτάτα. Αυτό που βγαίνει προς τα έξω είναι μία έκδηλη αμηχανία, ενώ η “νέμεσις” έρχεται πολύ άτσαλα στους “κακούς” ισχυρούς πολιτικούς της χώρας μέσω ενός προσώπου που δεν πείθει σε καμία απολύτως περίπτωση (όχι δε θα κάνουμε σπόιλερ).

Αυτό, όμως, που δε χωρά καμιά εξήγηση και δικαιολογία είναι το γιατί στο τέλος κάποιων επεισοδίων οι ήρωες παθαίνουν κάποιου είδους σκηνοθετικής παράκρουσης. Για παράδειγμα, στο τέλος του πρώτου, όταν ακούγεται πως ο Τζέιμς Γουάιτχαουζ κατηγορήθηκε για βιασμό, ο ήρωας αρχίζει να πετάει στον αέρα σε αργή κίνηση, σαν να έχει μόλις χτυπηθεί στο στομάχι από το σφυρί του Thor., ενώ σε ένα άλλο στο άκουσμα μιας τρομερής είδησης παρακολουθούμε την γυναίκα του να κατακρημνίζεται σε ένα ανύπαρκτο κενό ενός ασανσέρ.

Συμπέρασμα: Εδώ έχουμε μία “χιλιοειδωμένη” σειρά που ναι μεν δε θα βαρεθείτε ιδιαίτερα παρακολουθώντας την, αλλά που δε θα μείνει και χαραγμένη στη μνήμη σας για πολύ καιρό. Ναι, αυτή είναι η νέα τακτική του Netflix. Πιασάρικα θέματα, η λέξη -κλειδί “σκάνδαλο” στον τίτλο, πρωτοκλασάτοι πρωταγωνιστές και ουσία μηδέν.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις