Κακοποίηση γάτας στην Αιδηψό: Αλβανός ο δράστης για πολλά ελληνικά ΜΜΕ, τι πιο σύνηθες

Τα πράγματα είναι παραπάνω από σαφή. Το επίπεδο πολιτισμού ενός τόπου φαίνεται από το πώς ο τόπος αυτός φέρεται στα ζώα που φιλοξενεί, και αυτό είναι αναντίρρητο. Όποιος τόπος και αν είναι αυτός, σε οποιοδήποτε σημείο της Γης.

Επίσης, ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται και από το πώς φέρεται η χώρα αυτή απέναντι στους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους απάτριδες. Από το πόσο φροντίζει ή όχι, να αμβλύνει τα στερεότυπα, να τελειώσει με τα λάθη του παρελθόντος, να δημιουργήσει ένα κλίμα ομόνοιας και ίσων ευκαιριών για όλους.

Με γνώμονα πάντα, τον σεβασμό στα δικαιώματα, ανθρώπων και ζώων.

Σε όλα τα παραπάνω, έχουμε μείνει πίσω. Όχι τόσο σε επίπεδο νομοθεσιών, όπου υπάρχει μια αργή πρόοδος σε βάθος δεκαετίας, αλλά σε επίπεδο νοοτροπίας, η οποία φυσικά, διέπει εκείνους που κινούν τα νήματα του συστήματος.

Εν προκειμένω, μερίδα ελληνικών ΜΜΕ βρήκαν την ευκαιρία με αφορμή την είδηση της κατάπτυστης πράξης του νεαρού στην Αιδηψό με την κακοποίηση της γάτας, να ενεργοποιήσουν τους πηχυαίους τίτλους με εθνοτικά φορτισμένες αναφορές.

Ο δράστης είναι αλβανικής καταγωγής.

Ο προσδιορισμός “Αλβανός”, συνδέεται πάλι με μια κακοποιητική τακτική. Τι πιο σύνηθες, που θα έλεγε με δικά του λόγια, και γνωστός τηλεπαρουσιαστής ειδήσεων, σε prime time.

Ο στόχος εδώ είναι διπλός και καθόλου αθώος:

Αφενός, η πρόκληση παραπάνω “κλικς”. Το δόγμα του “δεν υπάρχει κακή αναγνωσιμότητα αρκεί να μας διαβάζουν όλοι”, συνεχίζει να ματώνει το σώμα της ελληνικής δημοσιογραφίας. Η δεοντολογία, ο σεβασμός, η κατανόηση της κοινωνικής ευθύνης που φέρει ένα Μέσο ως όργανο διαμόρφωσης γνώμης – άποψης, πάνε περίπατο. Το ίδιο και η αξιοπιστία των ελληνικών media που διολισθαίνουν σε ένα ατέρμονο κύκλο απαξίωσης, με την ευθύνη να βαραίνει πρωτίστως τα ίδια.

Αφετέρου, στόχος είναι η εκούσια σύνδεση της εθνοτικής καταγωγής με τη καθεαυτή καταδικαστέα και αισχρή πράξη.

Η απάντηση στην ερώτηση “σε τι μας βοηθάει η πληροφορία ότι ο δράστης της κακοποίησης της γάτας ήταν Αλβανός;”, η απάντηση είναι η εξής: Εκείνους που πραγματικά σέβονται δικαιώματα ζώων και ανθρώπων, δεν θα έπρεπε να τους αφορά, και δεν “βοηθά” σε τίποτα. Από εκεί και πέρα, είναι πάντοτε “βολικό” ο κακοποιητής να μην είναι “δικός μας”, να είναι από τους “άλλους τους κακούς”, γιατί εμείς “δεν κάνουμε τέτοια”.

Όπου σε αυτό το “οι άλλοι οι κακοί”, ο καθένας προβάλλει ο,τι εκείνος θέλει.

Έτσι και εδώ, μερίδα του εγχώριου Τύπου, έσπευσε να εκμεταλλευτεί αυτή τη προβολή.

Αυτή την εθνική “ανωτερότητα”, τη “κατωτερότητα του ξένου” – που μπορεί να είναι γαλουχημένος μεν στην Ελλάδα αλλά έχει ξενική καταγωγή οπότε δεν νοείται ως “ένας από εμάς” – με τρόπο που σε συνδυασμό τη κλικοθηρική λογική, προκαλεί ένα πολύ τοξικό μείγμα που μας γυρίζει χρόνια πίσω.

Τότε που ο Αλβανός ήταν υπεύθυνος για όλα τα δεινά μας.

Δυστυχώς όμως, κάποιοι ηθελημένα συνεχίζουν να ξεχνούν πως ηλίθιοι υπάρχουν παντού, σε όλα τα έθνη, σε όλες τις γωνιές του πλανήτη.

Το εκάστοτε Κράτος είναι εκείνο που πρέπει να φροντίσει για τα ίσα δικαιώματα αλλά και για τις ίσες τιμωρίες όλων, έχοντας πάντοτε ως κεντρικό γνώμονά του την αλλαγή των αντιλήψεων, από πάνω προς τα κάτω και από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης μέχρι τα Πανεπιστήμιά του.

Στη περίπτωση του νεαρού κακοποιητή της Αιδηψού, το γνήσιο ρατσιστικό αίσθημα κυριάρχησε έναντι όλων των άλλων. Μια απλή περιήγηση στα μέσα δικτύωσης αρκεί για να καταλάβει κανείς το πώς εξελίχθηκε ο όλος “διάλογος”: Το debate πέρασε μέσα από μικροπολιτική, έφτασε σε ομάδες και φανέλες και θύρες οπαδών και κατέληξε στα γνωστά σε όλους μας εθνικά φρονήματα.

Όλα λάθος.

Την ίδια ώρα, μια βόλτα στα χωράφια της ελληνικής επαρχίας, με τα σκυλιά που παραμένουν δεμένα στα βαρέλια, ή σε αρκετά κυνοκομεία της περιφέρειας, είναι αρκετή από μόνη της για να καταδείξει πως το ζήτημα δεν έχει να κάνει με τη καταγωγή, αλλά με το ήθος, τη παγιωμένη νοοτροπία και τις αλλαγές που όπως είπαμε και παραπάνω, γίνονται μεν, με τρόπο παραπάνω από αργό, δε. Να θυμίσουμε εδώ και τους φαντάρους που πέταξαν ένα σκύλο σε χαράδρα σε στρατιωτικό φυλάκιο της Κόνιτσας λίγα χρόνια πριν. Που ήταν Έλληνες.

Να θυμίσουμε ακόμη πως η αστυνομία έχει προχωρήσει το τελευταίο μόνο πεντάμηνο σε 140 συλλήψεις για κακοποίηση ζώων και έχουν επιβληθεί 940 πρόστιμα, ύψους 1,3 εκατ. ευρώ, σύμφωνα πάντα με την επίσημη ενημέρωση.

Να επικροτήσουμε τέλος τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Τάκη Θεοδωρικάκο για τα αντανακλαστικά του στα ζητήματα κακοποίησης ζώων (που ορθά απέφυγε στις αναρτήσεις του την αναφορά της καταγωγής του δράστη), και δίχως ίχνος ειρωνείας, να ζητήσουμε ανάλογη και αποτελεσματικότερη δράση στην εξιχνίαση δολοφονιών που χρονίζουν, την ώρα που… το δόγμα ασφάλειας και τάξης “δεν πάει και τόσο καλά” τους τελευταίους μήνες.

Κλείνουμε το κείμενο αυτό με το σχόλιο του Δικτύου Νέων Μεταναστευτικής Καταγωγής Ορίζοντες, που είναι εντελώς to the point:

“Εδώ και δεκαετίες τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης καλλιεργούν το μίσος και τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Ο Λόγος δεν είναι ουδέτερος, ούτε αποκομμένος από αξίες και ιδανικά, αντιθέτως τις εμπεριέχει. Η βία προς όλα τα ζωάκια είναι απαράδεκτη και στοιχείο βαρβαρότητας, ανεξάρτητα από την καταγωγή του θύτη.

Η συστηματική σύνδεση βίαιων πρακτικών με την φυλή και την καταγωγή από τον κυρίαρχο δημοσιογραφικό λόγο αναπαράγει ρατσιστικά στερεότυπα και μας οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Ως Δίκτυο Νέων Μεταναστευτικής Καταγωγής “ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ” στεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις απέναντι στις στερεοτυπικές αντιλήψεις που καλλιεργούν τον ρατσισμό και συνδέουν κοινωνικές συμπεριφορές με την φυλή, το χρώμα ή την καταγωγή”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις