Mία μάσκα για τον διπλανό σου

Mία μάσκα για τον διπλανό σου
Hrushikesh Pradhan

Εκεί που η αγορά μάσκας για τον κορονοϊό είναι σκέτη πολυτέλεια, η δωρεά ραπτομηχανών για να τις φτιάξουν μόνες τους οι γυναίκες αποδεικνύεται σωτήριο.

Την ώρα που τα κρούσματα του κορoνοϊού αυξάνονται παγκοσμίως, η χρήση μάσκας έχει γίνει απαραίτητη με τις περισσότερες χώρες να την καθιστούν υποχρεωτική στους πληθυσμούς τους. Στον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό του κόσμου όμως, στο Cox’s Bazar του Μπανγκλαντές, οι πρόσφυγες Ροχίνγκια, ζώντας ήδη σε πολύ δύσκολες συνθήκες με περιορισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό και τουαλέτες, δεν έχουν ούτε τα ελάχιστα μέσα για να προστατευθούν και να ακολουθήσουν τις οδηγίες των ειδικών.

Ο πληθυσμός των προσφύγων Ροχίνγκια που βρίσκεται εκεί από το 2017 ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο. Ανάμεσά τους είναι η Anowara με την οικογένειά της. Όταν ξέσπασε η πανδημία οι αρχές της χώρας κινήθηκαν αρκετά γρήγορα για να σταματήσουν τη διάδοση στον προσφυγικό καταυλισμό, με το όλο εγχείρημα να φέρει υψηλό βαθμό δυσκολίας. Ο χώρος που δημιουργήθηκε για να στεγάσει προσωρινά τους πρόσφυγες ήταν ένα τροπικό δάσος, το οποίο αποψιλώθηκε εκτάκτως για να φτιαχτούν κάποιες πολύ βασικές δομές. Τρία χρόνια μετά οι ίδιοι οι κάτοικοι έχουν προσπαθήσει να δώσουν μια πιο ανθρώπινη μορφή στην καθημερινότητά τους.

Η Anowara που βρίσκεται εκεί με τον άνδρα της Hamid και τα πέντε παιδιά τους έχει καταφέρει με την υποστήριξη της ActionAid να φτιάξει έναν μικρό κήπο μπροστά από το χτισμένο από ελενίτ σπίτι της. Η οργάνωση της έδωσε τους καρπούς και της έμαθε κάποιες βασικές μεθόδους καλλιέργειας για να έχει στο τραπέζι της κάποια λαχανικά. Με την εμφάνιση του κορoνοϊού, οι ανάγκες και ο τρόπος ζωή άλλαξαν για ακόμα μία φορά για την Anowara. «Εκπαιδευτήκαμε από την ActionAid για το πώς μπορούμε να μείνουμε ασφαλείς κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Δεν είναι όμως εύκολο. Για να πλένουμε τα χέρια μας πρέπει να έχουμε σαπούνι. Για να αγοράσουμε σαπούνι πρέπει να έχουμε χρήματα. Ακόμα και το να βρούμε καθαρό νερό μέσα στον καταυλισμό είναι δύσκολο», λέει.

Fabeha Monir/ ActionAid

 

Πριν ακόμα προκύψουν οι νέες ανάγκες που έφερε ο ιός, η ActionAid είχε δημιουργήσει κέντρα μόνο για γυναίκες και παιδιά στα οποία οι πρόσφυγες μπορούν να βρουν έναν ασφαλή χώρο να μιλήσουν μεταξύ τους, να ξεκουραστούν και να μοιραστούν όσα τις προβληματίζουν. Η οργάνωση δημιουργεί τέτοιους χώρους σε κάθε έκτακτη κατάσταση γνωρίζοντας ότι σε συνθήκες επείγουσας ανθρωπιστικής ανάγκης οι πρώτοι που κινδυνεύουν είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Η πανδημία που άλλαξε τα δεδομένα σε παγκόσμια κλίμακα, δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το έργο των διεθνών και τοπικών ανθρωπιστικών και αναπτυξιακών οργανώσεων. Οδηγίες για την τήρηση των αποστάσεων, τους κανόνες ατομικής υγιεινής αλλά και τη χρήση μάσκας μπήκαν στην καθημερινότητα όλων. Για ανθρώπους όμως σαν την Anowara που ακόμα και η αγορά σαπουνιού ήταν αδύνατη, η αγορά μάσκας ήταν σκέτη πολυτέλεια.

Η λύση που βρέθηκε ήταν ολιστική. Η ActionAid  εκτός από το να μοιράσει είδη προσωπικής υγιεινής και μάσκες στους πρόσφυγες προμήθευσε με ραπτομηχανές τα κέντρα που έχει φτιάξει μέσα στον καταυλισμό καλώντας όσους γυναίκες θέλουν, να συμμετέχουν στη διαδικασία ραψίματος μασκών, οι οποίες στη συνέχεια διαμοιράζονται στους πρόσφυγες. Με αυτόν τον τρόπο οι γυναίκες έχουν ενεργό συμμετοχή στην υποστήριξη της κοινότητάς τους και δεν νιώθουν ότι μένουν να παρακολουθούν μόνο τις εξελίξεις. «Έφτιαξα τη μάσκα μου μόνη μου, τη φοράω καθημερινά. Το ίδιο κάνουν όλοι στην οικογένειά μου. Δεν είμαστε ασφαλείς αν δεν τηρούμε όλοι τους κανόνες. Το να κρατάμε αποστάσεις είναι δύσκολο εδώ που είμαστε αλλά όλοι κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε», αναφέρει η Anowara, φορώντας τη ροζ της μάσκα.

Mπορείς να μάθεις περισσότερα και να υποστηρίξεις τη δράση της ActionAid εδώ.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα