Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίζει στο… βουνό για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και εκλογικό νόμο
Πώς συναρτώνται οι αποφάσεις του με το χρόνο των εκλογών και πώς επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις το “κόκκινο” που χτυπά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Εκλογικό σύστημα που με 36% θα υπάρχει αυτοδύναμη κυβέρνηση φέρεται να επιλέγει ο πρωθυπουργός. Γιατί προτιμά τον δικομματισμό από τις συμμαχικές κυβερνήσεις
- 14 Δεκεμβρίου 2019 08:43
Μετά την ψήφο των ομογενών, που δυστυχώς και αυτή εντάχθηκε σε πολιτικές και επικοινωνιακές σκοπιμότητες, έρχεται η ώρα των αποφάσεων του πρωθυπουργού για μείζονα θέματα, όπως είναι το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας που θα προτείνει και θα εκλέξει και ο νέος εκλογικός νόμος που θα επιλέξει. Αποφάσεις που συνδέονται ευθέως με τις στρατηγικές συμμαχίες που θα επιλέξει ή όχι το Μέγαρο Μαξίμου, το είδος του πολιτικού συστήματος που θέλει να επιβάλλει στη χώρα, αλλά και το χρόνο των επόμενων εκλογών.
Για το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, αν πιστέψουμε και τον υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη, το παζλ αρχίζει σιγά-σιγά να συμπληρώνεται. Το Μέγαρο Μαξίμου θα εξαντλήσει τις συνταγματικές προθεσμίες για την εκλογή του (το όριο είναι η 10η Φεβρουαρίου) και το πρόσωπο που θα επιλεγεί θα είναι ένα πρόσωπο που “θα πρέπει να συγκεντρώνει και όχι να αποσυγκεντρώνει” -και έτσι περιορίζεται η δεξαμενή” -όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας.
Οι αυξημένες πιθανότητες του Προκόπη
Οι δραματικές διαστάσεις που ενδέχεται να λάβουν τα εθνικά θέματα και η ανάγκη συνοχής στην κυβερνητική πλειοψηφία, αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες του Προκόπη Παυλόπουλου για μια δεύτερη θητεία στην Προεδρία, έστω και αν ο νυν πρωθυπουργός υπήρξε ο μόνος βουλευτής της ΝΔ που δεν τον ψήφισε το 2015. Στο πρόσωπο του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, άλλωστε, επιτυγχάνεται η συναίνεση των δυο μεγαλύτερων κομμάτων, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που αποτελεί-μαζί με την κατά κοινή ομολογία εξαίρετη θητεία του Πρ. Παυόπουλου- μια “σίγουρη” επιλογή και για τη χώρα και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τα συν και τα πλην μιας υποψηφιότητας από την κεντροαριστερά
Στον αντίποδα, ο πρωθυπουργός έχει να επιλέξει και την υιοθέτηση της πρότασης της Φώφης Γεννηματά για πρόσωπο που θα προέρχεται από την κεντροαριστερά, όπως πχ ο Λουκάς Παπαδήμος και άλλα- με δεδομένο, όμως, αποκλείονται εξ αρχής λόγω εσωτερικών προβλημάτων της ΝΔ οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου και ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Η επιλογή προσώπου από την κεντροαριστερά θα έχει ως αποτέλεσμα τη διατήρηση του καλού κλίματος της ηγεσίας της ΝΔ με το ΚΙΝΑΛ και την παρεμπόδιση ανοίγματος -στοιχειωδών, έστω- διαύλων επικοινωνίας με την Χαριλάου Τρικούπη με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για πολλούς, επιπλέον, η επιλογή προσώπου από την κεντροαριστερά για την Προεδρία της Δημοκρατίας θα ανοίξει δυνατότητες για συνέργεια του ΚΙΝΑΛ στην αλλαγή του εκλογικού νόμου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Δεν αρκούν οι 180
Κατ’ αρχήν, οι ψήφοι του ΚΙΝΑΛ για την αλλαγή της απλής αναλογικής δεν αρκούν, καθώς ΝΔ και Χαριλάου Τρικούπη διαθέτουν 180 βουλευτές, ενώ για να αλλάξει και να εφαρμοστεί από τις αμέσως επόμενες εθνικές εκλογές το εκλογικό σύστημα απαιτείται πλειοψηφία δυο τρίτων, δηλαδή 200 βουλευτές.
Προκρίνει δικομματισμό
Το βασικό, ωστόσο, θέμα δεν είναι αυτό. Είναι οι διαφορετικές φιλοσοφίες για τον εκλογικό νόμο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται να επιλέγει ως στρατηγική επιδίωξη τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης της ΝΔ και από τις προσεχείς εκλογές. Να προκρίνει, δηλαδή, ως στρατηγική επιλογή την ενίσχυση του δικομματισμού και όχι τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Αντιθέτως, η πρόταση του Κινήματος Αλλαγής με το κλιμακωτό μπόνους, δίνει αυτοδυναμία σε ένα κόμμα που θα συγκεντρώσει ποσοστό κοντά στο 40% -ίσως και λίγο πάνω από το 38%, αλλά σίγουρα κοντά στο 40%.
Αυτοδυναμία με ποσοστό γύρω στο 36%
Ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις πληροφορίες των “Παιχνιδιών Εξουσίας”, φέρεται να προσανατολίζεται σε έναν εκλογικό νόμο που θα δίνει αυτοδυναμία με ένα ποσοστό γύρω στο 36%, ποσοστό που προφανώς θεωρεί και πήχυ για τη Νέα Δημοκρατία στις προσεχείς εκλογές. Ένα πιθανό σενάριο, πχ, είναι το μπόνους να ανέρχεται σε 45 έδρες, από τις 50 που είναι σήμερα με το νόμο Παυλόπουλου και από τις 40 που προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος, ο νόμος Σκανδαλίδη. Η κρισιμότητα των εθνικών θεμάτων, άλλωστε, θα επιτρέψει στην κυβέρνηση, έστω και αν ο Ν. Δένδιας επιμένει πως η συναίνεση είναι στον μέγιστο βαθμό, να χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα πως απαιτείται για τη χώρα ισχυρή κυβέρνηση.
Η ψήφιση του εκλογικού νόμου και οι δίδυμες εκλογές
Η ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου από την παρούσα Βουλή, πάντως, θα σηματοδοτήσει για πολλούς την έναρξη μιας άτυπης προεκλογικής περιόδου, καθώς ο πρωθυπουργός δεν έχει κρύψει πως θέλει “να κάψει” την απλή αναλογική με διπλές εκλογές, κάτι που γίνεται όσο ακόμα η κυβέρνηση έχει περίοδο χάριτος ή, τουλάχιστον, δεν έχει ξεκινήσει η φθορά της. Κάτι που γίνεται στην αρχή της θητείας της. Πολύ περισσότερο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας ασφαλώς αυτές τις εξελίξεις στους προβληματισμούς του, δεν προχώρησε σε εμπροσθοβαρή δύσκολα μέτρα που θα αποδώσουν πολιτικά στο τέλος της τετραετίας. Το σενάριο “2+4”, δηλαδή “εκλογές στα δυο χρόνια για μια δεύτερη τετραετία”, που έφεραν τέλη καλοκαιριού- αρχές φθινοπώρου στη δημοσιότητα τα “Παιχνίδια Εξουσίας”, παραμένει απολύτως πάνω στο τραπέζι…