Ένα “απολίτιστο” δελτίο Τύπου για μία διοργάνωση πολιτισμού

Στην Ελλάδα το έχουμε ζήσει συχνά. Όταν αλλάζει μια κυβέρνηση, αλλάζουν κατά κανόνα και οι επικεφαλής των διαφόρων φορέων. Το ίδιο συμβαίνει και στον χώρο του Πολιτισμού. “Εκεί γιατί να συμβαίνει;” θα πείτε. Άλλοτε για λόγους ιδεολογικού προσανατολισμού, άλλοτε για λόγους εμπιστοσύνης και συνεννόησης, άλλοτε γιατί ο εκάστοτε υπουργός θέλει να δείξει το “δικό του” έργο, άλλοτε για λόγους χειρισμού. Έτσι έχουμε δει να απομακρύνονται, χωρίς πραγματικά λογική βάση, άνθρωποι  ικανότατοι για μία θέση και με αποδεδειγμένο έργο και να αντικαθίστανται από λιγότερο ικανούς ή τέλος πάντων από άλλους. Θα ευχόμασταν βέβαια αυτό κάποια στιγμή να μην συνέβαινε και, ανεξαρτήτως κυβερνητικών αλλαγών και κομματικών προσήμων, οι ικανοί να παρέμεναν στις θέσεις τους για να ολοκληρώσουν το έργο τους-εάν και εφόσον αυτό είχε κριθεί από τον χώρο που αφορά, ως αποτελεσματικό, ολοκληρωμένο και επιτυχημένο.

Υπάρχει ωστόσο κι ένας απαράβατος κανόνας Πολιτισμού. Ακόμα κι αν ένας επικεφαλής φορέα παρ’όλα αυτά δεν σου κάνει για οποιοδήποτε λόγο, πρώτα τον ενημερώνεις ότι δεν θα χρειαστείς άλλο τη συνδρομή του και ύστερα ανακοινώνεις τον αντικαταστάτη του ή τα σχέδιά σου για τον φορέα. Δυστυχώς δεν ήταν αυτή η περίπτωση της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Η “απομάκρυνση” προφανώς του, από το 2017 μέχρι εδώ, διευθυντή της και γνωστού βιβλιόφιλου και βιβλιοκριτικού Μανώλη Πιμπλή, αποφασίστηκε φαίνεται να ανακοινωθεί σταδιακά, προσβλητικά προς εκείνον και τη διαδρομή του και χωρίς… “περιττές” εξηγήσεις προς τους ενδιαφερόμενους αναγνώστες, συγγραφείς, εκδότες, πολιτιστικούς ρεπόρτερ. Κι αν δεν πρόκειται για πρόθεση απομάκρυνσης, τότε πρόκειται για ένα φάουλ-μνημείο έλλειψης πολιτισμού.

Τί εννοώ; Στο δελτίο Τύπου που λάβαμε την προηγούμενη εβδομάδα από το ΥΠΠΟ και το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού αναφέρομαι. Στο οποίο δελτίο ανακοινωνόταν η ακριβής ημερομηνία διεξαγωγής της επόμενης έκθεσης βιβλίου στη Θεσσαλονίκη (25-28 Νοεμβρίου), διευκρινιζόταν επίσης ο κεντρικός θεματικός της άξονας (“πρωτεύουσα θέση θα έχει η θεματική του 1821, αλλά και συζητήσεις που αποτυπώνουν προβληματισμούς από την κεντρική σκηνή της ευρύτερης κοινωνικής επικαιρότητας”) καθώς και ποια θα είναι η τιμώμενη χώρα και γινόταν ένας απολογισμός της προηγούμενης διοργάνωσης με θριαμβευτικό τρόπο. Τί έλειπε; Η οποιαδήποτε αναφορά στον Μανώλη Πιμπλή, τον-ακόμα-διευθυντή της Έκθεσης. Όλα όσα ανακοινώνονταν αποδίδονταν σε δηλώσεις του Προέδρου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Νίκου Κούκη. Ακόμα κι εκείνα που έχει διαπραγματευτεί και συμφωνήσει ο κος Πιμπλής όπως π.χ. το ποια θα είναι η τιμώμενη χώρα το 2021. Και άλλα όπως π.χ. τί θεματική θα έχει η επόμενη διοργάνωση, τα πληροφορήθηκε και ο ίδιος από το δελτίο Τύπου. Ουδείς τον ενημέρωσε αν ανανεώνεται ή όχι η θητεία του στην Έκθεση. Ουδείς τον ενημέρωσε ότι ήδη έχει συμφωνηθεί το περιεχόμενο της επόμενης διοργάνωσης του φορέα τον οποία ακόμα φέρεται να διευθύνει. Ουδείς τον ευχαρίστησε για ό,τι έκανε μέχρι εδώ-και δεν έκανε καθόλου λίγα, αντίθετα σ΄εκείνον οφείλεται και η παρουσία εκδοτών στην έκθεση οι οποίοι μέχρι πρότινος απείχαν και η διοργάνωση παράλληλων εκδηλώσεων και συζητήσεων με αξιοθαύμαστα κοινωνικά αντανακλαστικά και το ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμά της στο εξωτερικό. Αντίθετα ως μόνος υπεύθυνος ακόμα και για την επιτυχία της προηγούμενης Έκθεσης εμφανιζόταν ο κος Κούκης. Και πάντως Πιμπλής δεν υπήρχε στο δελτίο Τύπου.

Απορώ μάλιστα πώς ο Νίκος Κούκης, επικεφαλής ενός Ιδρύματος που προάγει το πνεύμα, δέχτηκε να θριαμβολογήσει επί του επιτεύγματος ενός άλλου, ουσιαστικά. Διότι, μπορεί το ΕΙΠ να συνδέεται “οργανικά” με την Έκθεση, είναι όμως γνωστό ότι το περιεχόμενο το προγραμματίζει και το συντονίζει ο εκάστοτε διευθυντής της Έκθεσης. Αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος να υπάρχει και διευθυντής ξεχωριστός από τον πρόεδρο του Ιδρύματος. Προσωπικά θεωρώ αυτή τη συμπεριφορά εκ μέρους των εμπνευστών της (το ΥΠΠΟ; Το ΕΙΠ;) και άκομψη και στο όνομα ενός φορέα του Πολιτισμού, εντελώς απολίτιστη.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις