Άστεγοι δημιούργησαν παλαιοβιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας

Διασχίζοντας τον πολυσύχναστο δρόμο της Πειραιώς, διακρίνονται από την τζαμαρία του κτιρίου που βρίσκεται στον αριθμό 132, στοίβες βιβλίων πάνω σε παλέτες. Προχωρώντας μέσα στο κτίριο κάποιος περαστικός αντικρίζει έναν χώρο 400 τετραγωνικών μέτρων, δίχως ρεύμα και κλιματισμό, και παντού βιβλία, περίπου 20.000, πάσης φύσεως, ανεκτίμητης πνευματικής αξίας, που δεν εκτιμήθηκαν σωστά και πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Βρέθηκαν ωστόσο κάποιοι που τα μάζεψαν και τους έδωσαν στέγη, ακόμη και αν αυτοί οι ίδιοι είχαν χάσει τη δική τους στέγη.

Πρόκειται για το παλαιοβιβλιοπωλείο που δημιούργησαν πριν από λίγους μήνες, τρεις άνθρωποι δίχως στέγη, συλλέγοντας για καιρό βιβλία που έβρισκαν σε κάδους σκουπιδιών. Το κόστος του ενός βιβλίου ανέρχεται στα δύο ευρώ και τα έσοδα φαντάζουν αρκετά ώστε να εξασφαλίσουν το ενοίκιό τους.

Σε ένα μικρό γραφείο στο βάθος του χώρου κάθεται ο 68χρονος Λεωνίδας Κουρσούμης, ένας εκ των τριών συνιδρυτών του παλαιοβιβλιοπωλείου. Για αρκετούς μήνες ο κ. Κουρσούμης δεν είχε σπίτι και ζούσε στον δρόμο έως ότου του παραχωρήθηκε μία προσωρινή στέγη σε μία αποθήκη στα Άνω Πατήσια. Κάνοντας βόλτες σε όλη την Αθήνα άρχισε να μαζεύει βιβλία και να τα πουλά σε παλαιοβιβλιοπώλες προσπαθώντας να βγάλει κάποια χρήματα ώστε να καλύψει τις βασικές ανάγκες του. Έχοντας συγκεντρώσει πάνω από 2000 βιβλία στην αποθήκη του αποφάσισε μαζί με άλλους δύο άστεγους να δημιουργήσουν το δικό τους παλαιοβιβλιοπωλείο.

Κάνοντας μία ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης το ζήτημα άρχισε να παίρνει διαστάσεις και δημοσιότητα, ώσπου ο ιδιοκτήτης του χώρου στην Πειραιώς 132 τους παραχώρησε αυτή την έκταση. Τα βιβλία συνεχώς αυξάνονταν, κόσμος ερχόταν αγόραζε αλλά και χάριζε τα δικά του βιβλία. Το σημαντικό σε αυτό το εγχείρημα είναι ότι στο επίκεντρο του εκτός από τα ίδια τα βιβλία, βρίσκονται οι άνθρωποι που είχαν χάσει τη στέγη τους και η ανάγκη να δείξουν τη στήριξη τους και την αλληλεγγύη τους σε ανθρώπους που βιώνουν παρόμοια κατάσταση.

«Ο χώρος ήταν γιαπί στην αρχή, είχε μέσα υλικά οικοδομής, άμμο, χαλίκια, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Ο ιδιοκτήτης μας έδωσε τις παλέτες για να βάλουμε τα βιβλία. Από τη στιγμή που το εγχείρημά μας άρχισε να γίνεται γνωστό, ο κόσμος φέρνει συνεχώς βιβλία που πλέον δεν χωράνε στις παλέτες και τα βάζουμε από πίσω, με την προοπτική να βρεθεί ένας μόνιμος χώρος. Αυτό είναι και το άγχος μας να βρούμε έναν μόνιμο χώρο», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κουρσούμης.

Από την έναρξη του εγχειρήματος μέχρι τώρα η προσφορά των ανθρώπων και η προθυμία τους για στήριξη είναι συγκινητική, καθώς η προσπάθεια αυτή αποκτά όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. «Εμείς δεν μετράμε την ποσότητα αλλά την κίνηση. Είναι αρκετά συγκινητικό το γεγονός ότι μας στηρίζουν και μας φέρνουν βιβλία», προσθέτει.

Οι ιδρυτές αυτού του εγχειρήματος δεν εφησυχάζουν, καθώς έχουν θέσει ήδη τους επόμενους στόχους τους. « Το αίτημά μας είναι να μπορέσουμε να βρούμε έναν μόνιμο χώρο, ώστε να μπορέσουμε να ταξινομήσουμε τα βιβλία, να έχουμε έναν κατάλογο με τα βιβλία που υπάρχουν και να φτιάξουμε μία ιστοσελίδα (που είναι ήδη υπό κατασκευή) που θα μπαίνουν όλα τα βιβλία και θα τα αναζητεί εκεί κανείς. Παράλληλα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες άλλες δράσεις. Για παράδειγμα θα θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα είδος βαλίτσας για αστέγους που θα έχει μέσα τα πρώτα είδη ανάγκης», αναφέρει ο κ. Κουρσούμης. Έχοντας ζήσει μέσα στα βιβλία για πολλά χρόνια, καθώς από τα φοιτητικά του χρόνια εργαζόταν σε βιβλιοπωλεία στη Θεσσαλονίκη, έχει μία ιδιαίτερη αγάπη σε αυτά, έχει μάθει να τα εκτιμά και θα ήθελε να δει υπαίθρια παλαιοβιβλιοπωλεία στο κέντρο της Αθήνας.

«Μία πρόταση που θα ήταν πολύ καλή να εφαρμοστεί, είναι να βρούμε έναν χώρο και να φτιάξουμε υπαίθρια ανοιχτά παλαιοβιβλιοπωλεία. Θα έχουμε μία βιβλιοθήκη με πολύ συγκεκριμένη αρχιτεκτονική και θα μπορούσε εκεί να δουλεύει κάποιες ώρες την ημέρα ένας άστεγος. Εμείς θα αναλάβουμε την ανακατασκευή αυτών των βιβλιοθηκών, να τις στήσουμε, να τις συντηρούμε, να βρούμε ανθρώπους που θα δουλεύουν γι αυτό και εννοείται ότι θα τους εξασφαλίσουμε μονίμως βιβλία για να είναι γεμάτες. Αυτή είναι μία σκέψη που ελπίζουμε να μπορέσουμε να την εφαρμόσουμε», επισημαίνει.

Ο κ. Κουρσούμης δεν διστάζει να μιλήσει για τη δυσκολία που έχουν οι άστεγοι να εκφραστούν και να ανοιχτούν όταν χάνουν τη στέγη τους και βρίσκονται στο δρόμο.

«Είναι πολύ δύσκολο ένας άστεγος να ανοιχτεί, να μιλήσει. Πέρα από απελπισία, νιώθει ότι είναι αποτυχημένος. Ωστόσο εγώ θεωρώ ότι δεν είναι αποτυχημένος, ένας άστεγος, απλά έκανε κάποιες κινήσεις οι οποίες στράβωσαν. Την περίοδο που δεν είχα στέγη, πήρα μία απόφαση πολύ σκληρή για μένα, να μιλήσω. Και το έκανα αυτό από την απελπισία μου. Δεν μίλαγα, δεν ήξερε κανείς τίποτα. Και κάποια στιγμή είπα ότι δεν γίνεται άλλο πρέπει να μιλήσω. Και μίλησα δημόσια, δεν ντράπηκα και αυτό μου έδωσε κουράγιο. Ωστόσο είδα για ακόμη μία φορά στη ζωή μου ότι ο κόσμος είναι κλεισμένος στην καθημερινότητά του, είναι αδιάφορος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κουρσούμης.

Περιγράφοντας μία βόλτα του, μία Κυριακή στην περιοχή του Ψυχικού και της Φιλοθέης ο κ. Κουρσουμής αναφέρεται σε ένα συλλεκτικό και ανεκτίμητης αξίας για εκείνον εύρημά του, κάποια πολιτικά κείμενα του Γεωργίου Παπανδρέου, που έφεραν μία χειρόγραφη αφιέρωσή του. «Μπορεί κανείς να γράψει μυθιστόρημα από τα βιβλία που πετάει ο κόσμος. Τις Κυριακές έκανα συνήθως βόλτα στο Ψυχικό και στη Φιλοθέη. Είναι μία Κυριακή και κατεβαίνω από το Αρσάκειο του Ψυχικού να βγω προς την Κηφισίας. Κουβαλάω μία τσάντα με βιβλία και προχωράω προς μία πλατεία και δεξιά είναι ένας όγκος πραγμάτων πεταμένος έξω από μία διώροφη κατοικία. Βλέπω κάτι βιβλία δεν δίνω σημασία, ωστόσο δίπλα είναι μία τσάντα δερμάτινη και μέσα είχε μία ολόκληρη σειρά, πρέπει να ήταν 100-120 τόμοι από την πρώτη κυκλοφορία του Γαλαξία, τα μικρά βιβλία, και μέσα σε αυτά είναι ένα βιβλίο εκτός σειράς όπου είναι κάποια πολιτικά κείμενα του Γεωργίου Παπανδρέου. Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου έχει μία χειρόγραφη αφιέρωση του Γεωργίου Παπανδρέου και η αφιέρωση είναι προς τον υποδιοικητή της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος», λέει .

Μέσα στο παλαιοβιβλιοπωλείο, οι αναγνώστες μπορούν να βρουν «πνευματικούς θησαυρούς». Ποιητικές συλλογές, λογοτεχνία, παιδικά βιβλία, βιβλία μαγειρικής εγκυκλοπαίδειες, κλπ, είναι μερικά μόνο από αυτά που υπάρχουν μέσα στον χώρο. Όλα πωλούνται στην τιμή των 2 ευρώ και εκτός της αγοράς, ο καθένας μπορεί να χαρίσει όσα βιβλία δεν χρειάζεται πια.