Νεπάλ: Μετά τον σεισμό, ήταν η σειρά των γυναικών να ταρακουνήσουν την κοινωνία

Στις 25 Φεβρουαρίου του 2015, η Dilmaya Pahari βρισκόταν στη μικρή επιχείρηση με έπιπλα από μπαμπού που διατηρούσε με τον άντρα της στα περίχωρα του Κατμαντού. Λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι ο χρόνος ήταν σαν να σταμάτησε. Ο εγκέλαδος χτύπησε το Νεπάλ με 7,9 Ρίχτερ, προκαλώντας στη χώρα τη χειρότερη φυσική καταστροφή των τελευταίων 80 χρόνων.

Το επίκεντρό του εντοπίστηκε 80 χλμ. μακριά από την πρωτεύουσα, στην πόλη Ποκχάρα, ενώ έγινε ιδιαίτερα αισθητός σε Πακιστάν, Ινδία και Μπαγκλαντές. Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 12 Μαΐου, σημειώθηκε νέος σεισμός μεγέθους 7,3 Ρίχτερ, επιδεινώνοντας την κατάσταση. Συνολικά, 8.891 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 605.000 κατοικίες καταστράφηκαν και 288.000 υπέστησαν ζημιά.

Η ζωή 8 εκατομμυρίων κατοίκων, άλλαξε ραγδαία. Ανάμεσά τους και η ζωή της Dilmaya. «Ο δεύτερος σεισμός κατέστρεψε το σπίτι μας. Με τον άνδρα μου και τα δύο μας παιδιά κοιμηθήκαμε έξω για μέρες όπως και πολλοί άλλοι. Θυμάμαι ήμουν συνεχώς ανήσυχη καθώς δεν είχαμε πουθενά να πάμε». Πριν από τον σεισμό, το ένα τέταρτο του πληθυσμού της χώρας ζούσε με λιγότερα από 1,25 δολάρια την ημέρα ενώ ο δεκαετής εμφύλιος πόλεμος και προηγούμενες φυσικές καταστροφές δεν επέτρεπαν στους κατοίκους να βγουν από τον κύκλο της φτώχειας.

Τις ημέρες που η Dilmaya και η οικογένειά της δεν είχαν πού να μείνουν συνάντησε ένα συγχωριανό της και της μίλησε για χώρους ειδικά διαμορφωμένους για γυναίκες από την ActionAid. Εκεί μπορούσαν να ηρεμήσουν, να συζητήσουν, να φέρουν τα παιδιά τους να παίξουν. H ActionAid από τις πρώτες ημέρες της καταστροφής έδωσε έμφαση στις γυναίκες και τα παιδιά τους καθώς ήταν ο πιο ευάλωτος πληθυσμός. «Η ψυχολογική υποστήριξη και η ενδυνάμωση που δέχθηκα εκεί ήταν μεγάλη. Κατάφερα να ελέγξω τον θυμό μου για όσα είχαν συμβεί και να φροντίσω την οικογένειά μου. Απέκτησα θετική διάθεση και τη στάση ότι όλα θα πάνε προς το καλύτερο».

Και πήγαν. Μέσα σε αυτούς τους ειδικά διαμορφωμένους χώρους η ActionAid, φρόντιζε οι γυναίκες να μην γίνουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας αλλά να παίξουν ενεργό ρόλο στην ανασυγκρότηση της γειτονιάς, του χωριού, της πόλης τους. 15.980 άνθρωποι έλαβαν υποστήριξη για να ξαναχτίσουν τα σπίτια τους, μέσα από τις 64 γυναικείες συλλογικότητες που δημιουργήθηκαν.

«Οι χώροι αυτοί για τις γυναίκες ήταν μόνο η αρχή. Εκεί έμαθα για τις επιτροπές ανασυγκρότησης και αποφάσισα να γίνω μέλος, εκεί έμαθα για τη σημασία της δουλειά μου εντός και εκτός του σπιτιού, για τη σωστή συμπεριφορά που πρέπει να έχω απέναντι στον άντρα μου και εκείνος απέναντι σε μένα. Συζήτησα μαζί του και κατάλαβε ότι πρέπει και εκείνος να βοηθάει στις δουλειές και στο μεγάλωμα των παιδιών. Πράγματα που δεν μου δίδαξε ποτέ κανείς. Στις επιτροπές ανασυγκρότησης συζητήσαμε πώς μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τις επιπτώσεις από τον σεισμό.

Έμαθα τη σημασία ενός ανθεκτικού σπιτιού. Συμμετείχα σε σεμινάρια και εκπαιδεύσεις, πράγμα πρωτόγνωρο για μένα. Πίστευα ότι αυτά δεν είναι για αναλφάβητους ανθρώπους». Συνολικά οι επιτροπές αυτές υποστήριξαν 150.486 ανθρώπους να ξαναχτίσουν τα σπίτια τους ή άλλα έργα που ωφελούν ολόκληρη την κοινότητα του.

Μέχρι σήμερα, τρία χρόνια από την ημέρα που ο σεισμός έπληξε το Νεπάλ, περισσότεροι από 19.000 άνθρωποι έχουν επισκεφθεί τους χώρους της ActionAid και έχουν συμμετάσχει στα προγράμματα και τις επιτροπές της οργάνωσης για την ανασυγκρότηση της χώρας. «Όλα αυτά τα πράγματα με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόση άγνοια είχα πριν. Χαίρομαι που συμμετείχα στα προγράμματα, που δεν χρειάζεται πλέον να ζητώ χρήματα από τον άνδρα μου μιας και μοιραζόμαστε τα κέρδη, που νιώθω ανεξάρτητη και περήφανη για μένα. Το καλύτερο όμως είναι ότι δεν είμαι η μόνη».

Περισσότερα για τη δράση της ActionAid στο Νεπάλ εδώ