Κωνσταντίνος Μπούρας-Μπαϊμάκος: “Μπορεί να μην είμαι ο πιο αστείος κωμικός, αλλά σίγουρα είμαι ο πιο καλοντυμένος”

Σε μια μισοσκότεινη αίθουσα, γεμάτη σκόρπια μπαλόνια-απομεινάρια ενός πάρτι που δεν ξέρεις πως κύλησε, ο Κωνσταντίνος Μπούρας-Μπαϊμάκος, στήνει κάθε Τετάρτη την πρώτη του stand-up παράσταση -κι ας έχεις την αίσθηση ότι είναι η τρίτη ή η τέταρτη σόλο του. Κι αυτό, γιατί έχει σχεδόν εννιά χρόνια στον χώρο της κωμωδίας (τα δύο της πανδημίας τα μετράμε), και θα πρέπει να έχεις προσπαθήσει πάρα πολύ για να μην έχεις δει κάτι από εκείνον είτε online είτε σε open mic είτε από όταν άνοιγε για άλλους κωμικούς.

Με αφορμή, λοιπόν, την παράστασή του -για την οποία πρέπει να βιαστεί κανείς για να προλάβει εισιτήρια-, μιλήσαμε, όχι τόσο για όσα λέει και κάνει στην παράστασή του -γιατί προφανώς μακριά από μας τα σπόιλερ-, αλλά κυρίως για τις γενικότερες εμπειρίες του γύρω απ’ το stand-up. Αν και η πρώτη στάση ήταν στιλιστική:

Καταρχάς πού τα βρίσκεις αυτά τα πουκάμισα;
Με βρίσκουν αυτά. Από second hand μέχρι τα ζάρα και από νεκρούς συγγενείς μέχρι κάποιο ράντομ μαγαζί του εξωτερικού, όπου υπάρχει πουκάμισο που κάποιος το βλέπει και λέει “μα καλά, ποιος τα φοράει αυτά;”. Εγώ. Εγώ τα φοράω αυτά.

Το ξέρεις ότι θα σε ρωτήσω τι θα έκανες αν ανέβαινε κάποιος στη σκηνή για να σε χαστουκίσει, έτσι;
Θα το ξεζούμιζα ώσπου να μου φτιάξει την καριέρα, χωρίς καμία ντροπή.

Και γενικά η χειρότερη αντιμετώπιση σε αστείο σου που έχεις δεχθεί ποια είναι;
Από κοντά δεν μου έχει συμβεί τίποτα τρελό ή ακραίο. Μέσω ίντερνετ μου έχουν ευχηθεί καρκίνους, κορονοϊούς, ανίατες ασθένειες, ψόφους, θανάτους κι ένα σωρό άλλα ευφάνταστα. Η μάνα μου δε, χτυπάει υπερωρίες με όλους αυτούς που έρχονται και την φυστικώνουν. Ελπίζω τουλάχιστον να χρεώνει αρκετά για να έχει λεφτά για να πληρώσει την κηδεία μου. Επειδή, ξέρεις, θα έχω πεθάνει από κάποια από τις ανίατες ασθένειες που μου έχουν ευχηθεί. Αμήν.

Mοναξιά, αυτοκτονία, είναι μερικά από τα θέματα πάνω στα οποία κάνεις χιούμορ. Μα είναι αυτά πράγματα για να αστειευόμαστε, βρε Κωνσταντίνε;
Ναι, δεν υπάρχει θέμα-ταμπού στην κωμωδία. Αν το αστείο είναι καλό μπορείς να αστειευτείς με το οτιδήποτε. Δεν σκέφτομαι αν είναι κατάλληλο για κωμωδία ένα αστείο πριν το γράψω. Κυρίως σκέφτομαι αν είναι αστείο. Πάντως, για να μην αγχώνεσαι, έχω μπόλικα dick jokes για να αντισταθμίσω κάθε υπαρξιακό σας τρόμο, οπότε όλα καλά.

Γενικά το κλισέ “βασανισμένος/καταθλιπτικός καλλιτέχνης στην πραγματική ζωή=αστείος πάνω στη σκηνή” πού σε βρίσκει;
Με βρίσκει με sold out παραστάσεις ως τώρα να κοιτάω το ταβάνι ξαπλωμένος για ώρες μέσα στη μέρα νιώθοντας ένα τεράστιο κενό που δεν γεμίζει ποτέ, οπότε εσύ πες μου.

Όταν ήρθε ο Louis CK πήγες;

Όχι, δεν πήγα. Αρχικά, να ξεκαθαρίσω πως δεν κρίνω κανέναν που πήγε. Το καταλαβαίνω απόλυτα το να θέλει κάποιος να τον δει, και τα όσα άθλια έκανε δεν αναιρούν το ότι είναι ίσως ο μεγαλύτερος κωμικός της τελευταίας 20ετίας. Πριν κλείσω εισιτήριο όμως έκανα ένα τεστ κι έβαλα να δω ένα παλιό του σπέσιαλ. Ήθελα να δω αν θα ένιωθα άνετα. Αφού δεν ένιωθα άνετα να τον δω σπίτι μου σε μια οθόνη, σίγουρα δεν θα ένιωθα άνετα να τον δω λάηβ. Ε, και δεν πήγα. Και δεν το έχω μετανιώσει ως τώρα, είμαι πολύ εντάξει με την απόφασή μου αυτή.

Σε τι πιστεύεις διαφέρει η κωμωδία σου από των υπόλοιπων Ελλήνων stand up comedians, ποιο στοιχείο σε κάνεις να ξεχωρίζεις;
Έχω προσπαθήσει να χτίσω μια παράσταση με αρχή, μέση και τέλος, όσο πιο “θεατρική” γίνεται. Με μια περσόνα που δουλεύω χρόνια, με αστεία πολυδοκιμασμένα και κειμενική συνοχή. Δεν κάνω απλά παράθεση αστείων, κάνω έναν θεατρικό μονόλογο, μια αυτοψυχανάλυση, στην οποία ελπίζω κάπου το κοινό να ταυτίζεται. Ακόμα και κάποιος που με έχει δει λίγους μήνες πριν να παίζω σε κάποιο τυχαίο μπαράκι, αν έρθει να δει την παράσταση πιστεύω θα πάρει εντελώς άλλο βάιμπ. Σε αυτό στοχεύω τουλάχιστον. Και αν κάπου ξεχωρίζω, είναι σίγουρα τα πουκάμισα. Μπορεί να μην είμαι ο πιο αστείος κωμικός, αλλά είμαι σίγουρα ο πιο καλοντυμένος.

Ποιο ήταν το πιο κακό αστείο που έγραψες κατά τη διάρκεια της καραντίνας; Κάτι που να ντράπηκες ΑΜΕΣΩΣ με το που το έγραψες;
Λοιπόν, αν για κάτι ντρέπομαι για την καραντίνα είναι ότι δεν έγραψα ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΑΣΤΕΙΟ. Ρε, ούτε λέξη. Τίποτα. Έγραψα 8 ραπ τραγούδια που έστελνα σε φίλους μέσω ηχητικών για πλάκα, αλλά ούτε μισό αστείο. Αν ξαναγίνει καραντίνα το πιο πιθανό είναι την επόμενή μου παράσταση να την ραπάρω.

Πολλές φορές το αστείο έρχεται “αμφισβητώντας” αυτό που θεωρείται δεδομένο ή “φυσιολογικό”. Στην περίπτωση που το κάνεις αυτό, ποιες “δομές” της κοινωνίας “αμφισβητείς”, ποια στοιχεία της;
Το κάνω, κάπως, ναι. Νομίζω λίγο έξτρα χολή για αστυνομία, ομοφοβία, ματσισμό, ρατσισμό, σεξουαλικά ταμπού και σόσιαλ μίντια τη ρίχνω, σίγουρα σε ένα πρώτο επίπεδο.

Υπάρχει κάποιος γνωστός που θα ήθελες να του κάνεις ανελέητο roasting;
Στους κωμικούς κύκλους roasting κάνουμε σε κάποιον που εκτιμούμε ιδιαίτερα, οπότε θα έκανα σε κάποιον διάσημο που μου είναι αρκετά συμπαθής, όπως ο Γιώργος Μαζωνάκης ή η Δήμητρα Ματσούκα.

Η πρώτη σου σόλο παράστασή πάει πολύ καλά, έχει μαζέψει τρομερά σχόλια, πήρε και παράταση. Πόσο καιρό την ετοίμαζες;
Όπως προείπα, σχεδόν από όταν ξεκίνησα. Τα τελευταία 2-3 χρόνια ειδικά -μην μετρώντας την πανδημία, αυτά είναι σαν το blip στο κινηματογραφικό σύμπαν της Μάρβελ- σκεφτόμουν κυρίως το πως να δέσω όλα μου τα αστεία μαζί ούτως ώστε να μπορούν να κολλήσουν σε μία παράσταση και όχι τόσο να γράψω κάποιο καινούργιο, να φέρω την περσόνα μου στο καλύτερο σημείο που μπορώ επίσης. Όταν το είχα έκατσα κι έγραψα και το φινάλε, και ιδού. Είναι μια παράσταση με τα καλύτερά μου κείμενα από όταν ξεκίνησα, τον Οκτώβρη του 2013.

Ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που έχεις ακούσει για αυτήν και ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Ότι είναι μια εξαιρετικά καλοφωτισμένη παράσταση. Με συγκίνησε αυτό το σχόλιο, πραγματικά. Σκοπεύω να την παίξω μέχρι να μην μπορείτε να δείτε μπαλόνια χωρίς να σκέφτεστε “ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ”, να την ξεζουμίσω όσο μπορώ. Να σας έρχομαι στο μυαλό παβλοφικά σχεδόν όποτε ακούτε την εν λόγω φράση. Μετά ίσως, ιδανικά δηλαδή, βιντεοσκόπηση και μετά φτου κι από την αρχή. Θα αρχίσω να δουλεύω την επόμενη παράστασή μου που θα λέγεται είτε “Α ΝΑΙ, ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ, ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΩ”, είτε “ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ”, είτε “Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ-ΜΠΑΪΜΑΚΟΣ ΔΙΝΕΙ ΤΖΑΜΠΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ”, δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Ένα από αυτά πάντως, σίγουρα.

“ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ”

Stand-up comedy παράσταση

Από την Τετάρτη 27 Απριλίου και κάθε Τετάρτη του Μαΐου στις 21:30

Θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 8-12, Αθήνα)

Στις 21:30 Ι Είσοδος: 10€

Εισιτήρια: Online

Τηλεφωνικώς: 210 7234567