Επένδυση: Καλομελέτα κι έρχεται

Τον τελευταίο καιρό, φαίνεται πως το κλίμα στην προσέλκυση επενδυτών στην Ελλάδα έχει αρχίσει να αλλάζει. Μεγάλες εταιρείες ξανακοιτούν την Ελλάδα με ενδιαφέρον, μετά από μια δεκαετία που δεν γύριζαν να μας ρίξουν δεύτερη ματιά.

Πάντως, είναι γεγονός πως η χώρα μας έχει μεγάλη ανάγκη επενδύσεων, τόσο μεγάλη, ώστε δεν θα έβλαπτε να μαζεύονται στις πλατείες των χωριών και των πόλεων οι κοπέλες και αγόρια, με τοπικές ενδυμασίες, και να χορεύουν παραδοσιακούς χορούς, δελεάζοντας με τη δροσιά και τη λεβεντιά τους κανένα διερχόμενο επενδυτή, μπας και στραβωθεί και χώσει τα ωραία του λεφτουδάκια στην πτωχή, πλην τίμια πατρίδα μας – κι εμείς λαμπάδα στο μπόι του θ’ ανάψουμε.

Προσωπικά, το μόνο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω την κατάσταση, είναι να σας πω πέντε πράγματα περί επένδυσης και επενδυτών. Λοιπόν, και οι δύο λέξεις, είναι μεταφρασμένα δάνεια από τις αγγλικές λέξεις «investment» και «investor».

Παράγονται δε από το ρήμα «επενδύω». Αυτό σημαίνει «επικαλύπτω», (ένα τοίχο με ξύλο, ας πούμε), «φοδράρω», «γράφω μουσική για ένα τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό έργο», και βέβαια «τοποθετώ κεφάλαια σε επιχείρηση» – αυτή, η οικονομική σημασία της λέξης, είναι το δάνειο από το αγγλικό «invest». Τώρα, η αρχαία σημασία του «επενδύω» είναι «φορώ εξωτερικό ένδυμα, ιμάτιο», λέει το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσσας – στα αρχαία «επενδύτης» ήταν το πανωφόρι. Συνεπώς, το να βγάλει από πάνω του το πανωφόρι του ένας επενδυτής, και να μας το δώσει, ως επένδυση, για να κρύψουμε την οικονομική μας γύμνια, είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα. Ίσως οι δημοτικοί χοροί στις πλατείες με τα νιάτα της Ελλάδος να μην είναι τελικά και τόσο κακή ιδέα.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.